Proverbs 29

Чоловік остережуваний, та твердошиїй, буде зламаний нагло, і ліку не буде йому.

Člověk, kterýž často kárán bývaje, zatvrzuje šíji, rychle potřín bude, tak že neprospěje žádné lékařství.

Коли множаться праведні, радіє народ, як панує ж безбожний то стогне народ.

Když se množí spravedliví, veselí se lid; ale když panuje bezbožník, vzdychá lid.

Людина, що мудрість кохає, потішує батька свого, а хто попасає блудниць, той губить маєток.

Muž, kterýž miluje moudrost, obveseluje otce svého; ale kdož se přitovaryšuje k nevěstkám, mrhá statek.

Цар утримує край правосуддям, а людина хабарна руйнує його.

Král soudem upevňuje zemi, muž pak, kterýž béře dary, boří ji.

Людина, що другові своєму підлещує, на стопах його пастку ставить.

Člověk, kterýž pochlebuje příteli svému, rozprostírá sít před nohama jeho.

У провині людини лихої знаходиться пастка, а справедливий радіє та тішиться.

Výstupek bezbožného jest jemu osídlem, spravedlivý pak prozpěvuje a veselí se.

Праведний знає про право вбогих, безбожний же не розуміє пізнання про це.

Spravedlivý vyrozumívá při nuzných, ale bezbožník nemá s to rozumnosti ani umění.

Люди глузливі підбурюють місто, а мудрі утишують гнів.

Muži posměvači zavozují město, ale moudří odvracují hněv.

Мудра людина, що правується із нерозумним, то чи гнівається, чи сміється, спокою не знає.

Muž moudrý, kterýž se nesnadní s mužem bláznivým, buď že se pohne, buď že se směje, nemá pokoje.

Кровожерці ненавидять праведного, справедливі ж шукають спасти його душу.

Vražedlníci v nenávisti mají upřímého, ale upřímí pečují o duši jeho.

Глупак увесь свій гнів увиявляє, а мудрий назад його стримує.

Všecken duch svůj vypouští blázen, ale moudrý na potom zdržuje jej.

Володар, що слухає слова брехливого, безбожні всі слуги його!

Pána toho, kterýž rád poslouchá slov lživých, všickni služebníci jsou bezbožní.

Убогий й гнобитель стрічаються, їм обом Господь очі освітлює.

Chudý a dráč potkávají se, obou dvou však oči osvěcuje Hospodin.

Як цар правдою судить убогих, стоятиме трон його завжди.

Krále toho, kterýž soudí právě nuzné, trůn na věky bývá utvrzen.

Різка й поука премудрість дають, а дитина, залишена тільки собі, засоромлює матір свою.

Metla a kárání dává moudrost, ale dítě sobě volné k hanbě přivodí matku svou.

Як множаться несправедливі провина розмножується, але праведні бачитимуть їхній упадок.

Když se rozmnožují bezbožní, rozmnožuje se převrácenost, a však spravedliví spatřují pád jejich.

Карай сина свого й він тебе заспокоїть, і приємнощі дасть для твоєї душі.

Tresci syna svého, a přineseť odpočinutí, a způsobí rozkoš duši tvé.

Без пророчих видінь люд розбещений, коли ж стереже він Закона блаженний.

Když nebývá vidění, rozptýlen bývá lid; kdož pak ostříhá zákona, blahoslavený jest.

Раб словами не буде покараний, хоч він розуміє, але не послухає.

Slovy nebývá napraven služebník; nebo rozuměje, však neodpoví.

Чи бачив людину, квапливу в словах своїх? Більша надія глупцеві, ніж їй!

Spatřil-li bys člověka, an jest kvapný v věcech svých, lepší jest naděje o bláznu, než o takovém.

Хто розпещує змалку свого раба, то кінець його буде невдячний.

Kdo rozkošně chová z dětinství služebníka svého, naposledy bude syn.

Гнівлива людина викликує сварку, а лютий вчиняє багато провин.

Člověk hněvivý vzbuzuje svár, a prchlivý mnoho hřeší.

Гординя людини її понижає, а чести набуває покірливий духом.

Pýcha člověka snižuje jej, ale chudý duchem dosahuje slávy.

Хто ділиться з злодієм, той ненавидить душу свою, він чує прокляття, та не виявляє.

Kdo má spolek s zlodějem, v nenávisti má duši svou; zlořečení slyší, však neoznámí.

Страх перед людиною пастку дає, хто ж надію складає на Господа, буде безпечний.

Strašlivý člověk klade sobě osídlo, ale kdo doufá v Hospodina, bývá povýšen.

Багато шукають для себе обличчя володаря, та від Господа суд для людини.

Mnozí hledají tváři pánů, ješto od Hospodina jest soud jednoho každého.

Насильник огида для праведних, а простодорогий огида безбожному.

Ohavností spravedlivým jest muž nepravý, ohavností pak bezbožnému, kdož upřímě kráčí.