Proverbs 8

Δεν κραζει η σοφια; και δεν εκπεμπει την φωνην αυτης η συνεσις;

Ne propovijeda li mudrost i ne diže li razboritost svoj glas?

Ισταται επι της κορυφης των υψηλων τοπων, υπερ την οδον, εν τω μεσω των τριοδων.

Navrh brda, uza cestu, na raskršćima stoji,

Κραζει πλησιον των πυλων, εν τη εισοδω της πολεως, εν τη εισοδω των θυρων

kod izlaza iz grada, kraj ulaznih vrata, ona glasno viče:

προς εσας, ανθρωποι, κραζω και η φωνη μου εκπεμπεται προς τους υιους των ανθρωπων.

"Vama, o ljudi, propovijedam i upravljam svoj glas sinovima ljudskim.

Απλοι, νοησατε φρονησιν και αφρονες, αποκτησατε νοημονα καρδιαν.

Shvatite mudrost, vi neiskusni, a vi nerazumni, urazumite srce.

Ακουσατε διοτι θελω λαλησει πραγματα εξοχα, και τα χειλη μου θελουσι προφερει ορθα.

Slušajte, jer ću zboriti o važnim stvarima, i moje će usne otkriti što je pravo.

Διοτι αληθειαν θελει λαλησει ο λαρυγξ μου τα δε χειλη μου βδελυττονται την ασεβειαν.

Jer moje nepce zbori istinu i zloća je mojim usnama mrska.

Παντες οι λογοι του στοματος μου ειναι μετα δικαιοσυνης δεν υπαρχει εν αυτοις δολιον διεστραμμενον

Sve su riječi mojih usta pravične, u njima nema ništa ni krivo ni prijetvorno.

Παντες ειναι σαφεις εις τον νοουντα και ορθοι εις τους ευρισκοντας γνωσιν.

Sve su one jasne razboritomu i pravedne onomu tko je stekao spoznaju.

Λαβετε την παιδειαν μου, και μη αργυριον και γνωσιν, μαλλον παρα χρυσιον εκλεκτον.

Primajte radije moju pouku no srebro i znanje požudnije od zlata.

Διοτι η σοφια ειναι καλητερα λιθων πολυτιμων και παντα τα επιθυμητα πραγματα δεν ειναι ανταξια αυτης.

Jer mudrost je vrednija od biserja i nikakve se dragocjenosti ne mogu porediti s njom.

Εγω η σοφια κατοικω μετα της φρονησεως, και εφευρισκω γνωσιν συνετων βουλευματων.

Ja, mudrost, boravim s razboritošću i posjedujem znanje umna djelovanja.

Ο φοβος του Κυριου ειναι να μιση τις το κακον αλαζονειαν και αυθαδειαν και πονηραν οδον και διεστραμμενον στομα εγω μισω.

Strah Gospodnji mržnja je na zlo. Oholost, samodostatnost, put zloće i usta puna laži - to ja mrzim.

Εμου ειναι η βουλη και η ασφαλεια εγω ειμαι η συνεσις εμου η δυναμις.

Moji su savjet i razboritost, ja sam razbor i moja je jakost.

Δι εμου οι βασιλεις βασιλευουσι, και οι αρχοντες θεσπιζουσι δικαιοσυνην.

Po meni kraljevi kraljuju i velikaši dijele pravdu.

Δι εμου οι ηγεμονες ηγεμονευουσι, και οι μεγιστανες, παντες οι κριται της γης

Po meni knezuju knezovi i odličnici i svi suci zemaljski.

Εγω τους εμε αγαπωντας αγαπω και οι ζητουντες με θελουσι με ευρει.

Ja ljubim one koji ljube mene i nalaze me koji me traže.

Πλουτος και δοξα ειναι μετ εμου, αγαθα διαμενοντα και δικαιοσυνη.

U mene je bogatstvo i slava, postojano dobro i pravednost.

Οι καρποι μου ειναι καλητεροι χρυσιου και χρυσιου καθαρου και τα γεννηματα μου, εκλεκτου αργυριου.

Moj je plod bolji od čista i žežena zlata i moj je prihod bolji od čistoga srebra.

Περιπατω εν οδω δικαιοσυνης, αναμεσον των τριβων της κρισεως,

Ja kročim putem pravde, sred pravičnih staza,

δια να καμω τους αγαπωντας με να κληρονομησωσιν αγαθα, και να γεμισω τους θησαυρους αυτων.

da dadem dobra onima koji me ljube i napunim njihove riznice.

Ο Κυριος με ειχεν εν τη αρχη των οδων αυτου, προ των εργων αυτου, απ αιωνος.

Jahve me stvori kao počelo svoga djela, kao najraniji od svojih čina, u pradoba;

Προ του αιωνος με εχρισεν, απ αρχης, πριν υπαρξη η γη.

oblikovana sam još od vječnosti, odiskona, prije nastanka zemlje.

Εγεννηθην οτε δεν ησαν αι αβυσσοι, οτε δεν υπηρχον αι πηγαι αι αναβρυουσαι υδατα

Rodih se kad još nije bilo pradubina, dok nije bilo izvora obilnih voda.

Πριν τα ορη θεμελιωθωσι, προ των λοφων, εγω εγεννηθην

Rodih se prije nego su utemeljene gore, prije brežuljaka.

ενω δεν ειχεν ετι καμει την γην ουτε πεδιαδας, ουτε κορυφας χωματων της οικουμενης.

Kad još ne bijaše načinio zemlje, ni poljana, ni početka zemaljskom prahu;

Οτε ητοιμαζε τους ουρανους, εγω ημην εκει οτε περιεγραφε καμαραν υπερανω του προσωπου της αβυσσου

kad je stvarao nebesa, bila sam nazočna, kad je povlačio krug na licu bezdana.

οτε εστερεονε τον αιθερα επανω οτε ωχυρονε τας πηγας της αβυσσου

Kad je u visini utvrđivao oblake i kad je odredio snagu izvoru pradubina;

οτε επεβαλλε τον νομον αυτου εις την θαλασσαν, να μη παραβωσι τα υδατα το προσταγμα αυτου οτε διεταττε τα θεμελια της γης

kad je postavljao moru njegove granice da mu se vode ne preliju preko obala, kad je polagao temelje zemlji,

τοτε ημην πλησιον αυτου δημιουργουσα και εγω ημην καθ ημεραν η τρυφη αυτου, ευφραινομενη παντοτε ενωπιον αυτου,

bila sam kraj njega, kao graditeljica, bila u radosti, iz dana u dan, igrajući pred njim sve vrijeme:

ευφραινομενη εν τη οικουμενη της γης αυτου και η τρυφη μου ητο μετα των υιων των ανθρωπων.

igrala sam po tlu njegove zemlje, i moja su radost djeca čovjekova.

Τωρα λοιπον ακουσατε μου, ω τεκνα διοτι μακαριοι οι φυλαττοντες τας οδους μου.

Tako, djeco, poslušajte me, blago onima koji čuvaju moje putove.

Ακουσατε παιδειαν και γενεσθε σοφοι, και μη αποδοκιμαζετε αυτην.

Poslušajte pouku - da stečete mudrost i nemojte je odbaciti.

Μακαριος ο ανθρωπος, οστις μου ακουση, αγρυπνων καθ ημεραν εν ταις πυλαις μου, περιμενων εις τους παραστατας των θυρων μου

Blago čovjeku koji me sluša i bdi na mojim vratima svaki dan i koji čuva dovratnike moje.

διοτι οστις ευρη εμε, θελει ευρει ζωην, και θελει λαβει χαριν παρα Κυριου.

Jer tko nalazi mene, nalazi život i stječe milost od Jahve.

Οστις ομως αμαρτηση εις εμε, την εαυτου ψυχην αδικει παντες οι μισουντες με αγαπωσι θανατον.

A ako se ogriješi o mene, udi svojoj duši: svi koji mene mrze ljube smrt."