Proverbs 7

Υιε μου, φυλαττε τους λογους μου και ταμιευσον τας εντολας μου παρα σεαυτω.
Čuvaj, sine, riječi moje i pohrani moje zapovijedi kod sebe.
Φυλαττε τας εντολας μου, και θελεις ζησει και τον νομον μου, ως την κορην των οφθαλμων σου.
Čuvaj moje zapovijedi, i bit ćeš živ, i nauk moj kao zjenicu oka svoga.
Δεσον αυτα επι τους δακτυλους σου, εγχαραξον αυτα επι την πλακα της καρδιας σου.
Priveži ih sebi na prste, upiši ih na ploči srca svoga;
Ειπε προς την σοφιαν; συ εισαι αδελφη μου και καλεσον την φρονησιν συγγενη σου
reci mudrosti: "Moja si sestra" i razboritost nazovi "sestričnom",
δια να σε φυλαττωσιν απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης δια των λογων αυτης.
da te čuva od žene preljubnice, od tuđinke koja laskavo govori.
Επειδη απο του παραθυρου της οικιας μου εκυψα δια του δικτυωτου μου
Kad bijah jednom na prozoru svoje kuće i gledah van kroz rešetku,
και ειδον μεταξυ των αφρονων, παρετηρησα μεταξυ των νεανισκων, νεον ενδεη φρενων
vidjeh među lakovjernima, opazih među momcima nerazumna mladića:
οστις διεβαινε δια της πλατειας, πλησιον της γωνιας αυτης, και διηρχετο την οδον προς την οικιαν αυτης,
prolazio je ulicom kraj njezina ugla i koracao putem k njezinoj kući
εν τω εσπερινω σκοτει της ημερας, εν τω σκοτασμω της νυκτος και τω γνοφω
u sumraku između dana i večeri kad se hvata noćna tmina;
και ιδου, συναπαντα αυτον γυνη εχουσα σχημα πορνικον, και καρδιαν δολιοφρονα,
i gle, susrete ga žena, bludno odjevena i s prijevarom u srcu.
φλυαρος και αναιδης οι ποδες αυτης δεν μενουσιν εν τω οικω αυτης
Jogunasta bijaše i razuzdana, noge joj se nisu mogle u kući zadržati;
τωρα ειναι εξω, τωρα εν ταις πλατειαις, και ενεδρευει πλησιον πασης γωνιας.
bila je čas na ulici, čas na trgovima i vrebala kod svakog ugla;
Και πιανει αυτον και φιλει αυτον και με αναιδες προσωπον λεγει προς αυτον,
i uhvati ga i poljubi i reče mu bezobrazna lica:
Εχω θυσιας ειρηνικας σημερον απεδωκα τας ευχας μου
"Bila sam dužna žrtvu pričesnicu, i danas izvrših svoj zavjet;
δια τουτο εξηλθον εις απαντησιν σου, ποθουσα το προσωπον σου, και σε ευρηκα
zato sam ti izašla u susret, da te tražim, i nađoh te.
εστρωσα την κλινην μου με πεπλους, με ταπητας πεποικιλμενους, με νηματα της Αιγυπτου
Svoju sam postelju nastrla sagovima, vezenim pokrivačima misirskim;
εθυμιασα την κλινην μου με σμυρναν, αλοην και κιναμωμον
svoj sam krevet namirisala smirnom, alojem i cimetom.
ελθε, ας μεθυσθωμεν απο ερωτος μεχρι της αυγης ας εντρυφησωμεν εις ερωτας
Hajde da se opijamo nasladom do jutra i da se radujemo užicima ljubavi.
διοτι δεν ειναι ο ανηρ εν τη οικια αυτου, υπηγεν εις οδον μακραν
Jer muža mi nema kod kuće: otišao je na dalek put;
ελαβε βαλαντιον αργυριου εν τη χειρι αυτου εν ωρισμενω καιρω θελει επανελθει εις την οικιαν αυτου.
uzeo je sa sobom novčani tobolac; a vratit će se kući tek o uštapu."
Δια της πολλης αυτης τεχνης απεπλανησεν αυτον δια της κολακειας των χειλεων αυτης ειλκυσεν αυτον.
Tako ga zavede svojim vičnim nagovorom, odvuče ga svojim glatkim usnama.
Ευθυς ακολουθει αυτην κατοπιν, καθως ο βους υπαγει εις την σφαγην, η καθως η ελαφος πηδα εις τον βροχον,
I ludo on pođe za njom, kao što vol ide na klaonicu i kao što jelen zapleten u mrežu čeka
εωσου βελος διαπεραση το ηπαρ αυτης καθως το πτηνον σπευδει εις την παγιδα και δεν εξευρει οτι ειναι εναντιον της ζωης αυτου.
dok mu strijela ne probije jetra, i kao ptica što ulijeće u zamku, i ne znajući da će ga to života stajati.
Τωρα λοιπον ακουσατε μου, τεκνα, και προσεχετε εις τους λογους του στοματος μου.
Zato me, sine moj, poslušaj i čuj riječi mojih usta.
Ας μη εκκλινη εις τας οδους αυτης η καρδια σου, μη παρεκτραπης εις τας τριβους αυτης.
Nek' ti srce ne zastranjuje na njezine putove i ne lutaj po njezinim stazama.
Διοτι πολλους εκαμε να πεσωσι πεπληγωμενοι, και δυνατοι ειναι οι φονευθεντες υπ αυτης.
Jer je mnoge smrtno ranila i oborila, i mnogo je onih što ih je pobila.
Οδοι αδου ειναι ο οικος αυτης, καταβαινουσαι εις τα ταμεια του θανατου.
U Podzemlje vode putovi kroz njenu kuću, dolje u odaje smrti.