Job 34

Elihu konuşmasına şöyle devam etti:

Elihu a luat din nou cuvîntul, şi a zis:

“Ey bilgeler, sözlerimi dinleyin, Kulak verin bana, ey bilgi sahipleri.

,Ascultaţi, înţelepţilor, cuvintele mele! Luaţi aminte la mine, pricepuţilor!

Çünkü damak nasıl yemeği tadarsa, Kulak da sözleri sınar.

Căci urechea deosebeşte cuvintele, cum gustă cerul gurii bucatele.`

Gelin, doğruyu seçelim, İyiyi birlikte öğrenelim.

Să alegem ce este drept, să vedem între noi ce este bun.

“Çünkü Eyüp, ‘Ben suçsuzum’ diyor, ‘Tanrı hakkımı elimden aldı.

Iov a zis: ,Sînt nevinovat Şi Dumnezeu nu vrea să-mi dea dreptate;

Haklı olduğum halde yalancı sayılıyorum, Suçsuz olduğum halde okunla yaraladın beni.’

am dreptate şi trec drept mincinos; rana mea este jalnică, şi sînt fără păcat.`

Eyüp gibisi var mı? Alayı su gibi içiyor!

Este vreun om ca Iov, care să bea batjocura ca apa,

Kötülük yapanlarla dostluk edip geziyor, Kötülerle aynı yolda yürüyor.

care să umble în tovărăşia celor ce fac rău, care să meargă mînă în mînă cu cei nelegiuiţi?

Çünkü, ‘Tanrı’yı hoşnut etmeye çalışmak İnsana yarar getirmez’ diyor.

Căci el a zis: ,Nu -i foloseşte nimic omului să-şi pună plăcerea în Dumnezeu.`

“Bu yüzden, ey sağduyulu insanlar, beni dinleyin! Tanrı kötülük yapar mı, Her Şeye Gücü Yeten haksızlık eder mi? Asla!

Ascultaţi-mă dar, oameni pricepuţi! Departe de Dumnezeu nedreptatea, departe de Cel Atotputernic fărădelegea!

[] Çünkü O herkese yaptığının karşılığını öder, Hak ettiğini başına getirir.

El dă omului după faptele lui, răsplăteşte fiecăruia după căile lui.

Tanrı kesinlikle kötülük etmez, Her Şeye Gücü Yeten adaleti saptırmaz.

Nu, negreşit, Dumnezeu nu săvîrşeşte fărădelegea; Cel Atotputernic nu calcă dreptatea.

Kim yeryüzünü O’na emanet etti? Kim O’nu bütün dünyanın başına atadı?

Cine L -a însărcinat să cîrmuiască pămîntul? Cine I -a dat lumea în grija Lui?

Eğer niyet eder de Ruhunu ve soluğunu geri çekerse,

Dacă nu s'ar gîndi decît la El, dacă Şi-ar lua înapoi duhul şi suflarea,

Bütün insanlık bir anda yok olur, İnsan yine toprağa döner.

tot ce este carne ar pieri deodată, şi omul s'ar întoarce în ţărînă.

“Aklın varsa dinle, Kulak ver sözlerime.

Dacă ai pricepere, ascultă lucrul acesta, ia aminte la glasul cuvintelor mele!

Adaletten nefret eden hiç hüküm sürebilir mi? Adil ve güçlü olanı suçlayacak mısın?

Oare ar putea să domnească un vrăjmaş al dreptăţii? Şi vei osîndi tu pe Cel drept, pe Cel puternic,

Krallara, ‘Değersizsiniz’, Soylulara, ‘Kötüsünüz’ diyen,

care strigă către împăraţi: ,Netrebnicilor!` Şi către domnitori: ,Nelegiuiţilor!`

Önderlere ayrıcalık tanımayan, Zengini yoksuldan çok önemsemeyen O değil mi? Çünkü hepsi O’nun ellerinin işidir.

Care nu caută la faţa celor mari, şi nu face deosebire între bogat şi sărac, pentrucă toţi sînt lucrarea mînilor Lui?

Gece yarısı bir anda ölürler, Herkes sarsılır, ölüp gider, Güçlüler de insan eli değmeden alınıp götürülür.

Într'o clipă, ei îşi pierd viaţa. La miezul nopţii, un popor se clatină şi piere. Cel puternic piere, fără amestecul mînii vreunui om.

“Tanrı’nın gözleri insanların yolundan ayrılmaz, Attıkları her adımı görür.

Căci Dumnezeu vede purtatea tuturor, priveşte paşii fiecăruia.

Kötülük yapanların gizlenebileceği Ne karanlık bir yer vardır, ne de ölüm gölgesi.

Nu este nici întunerec, nici umbră a morţii, unde să se poată ascunde cei ce fac fărădelegea.

Yargılanmak için önüne gelsinler diye, Tanrı insanları sorgulamaya pek gerek duymaz.

Dumnezeu n'are nevoie să privească multă vreme, ca să tragă pe un om la judecată înaintea Lui.

Araştırmadan güçlü insanları kırar, Onların yerine başkalarını diker.

El zdrobeşte pe cei mari fără cercetare, şi pune pe alţii în locul lor.

Çünkü ne yaptıklarını bilir, Gece onları deviriverir, ezilirler.

Căci El cunoaşte faptele lor: noaptea îi răstoarnă, sînt zdrobiţi.

Herkesin gözü önünde Kötülükleri yüzünden onları cezalandırır;

Îi loveşte ca pe nişte nelegiuiţi, în faţa tuturor.

Artık O’nun ardından gitmedikleri, Yollarının hiçbirini dikkate almadıkları için.

Abătîndu-se dela El, şi părăsindtoate căile Lui,

Yoksulun feryadını O’na duyurdular; Düşkünlerin feryadını işitti.

ei au făcut să se înalţe la Dumnezeu strigătul săracului. I-au îndreptat luarea aminte la strigătul celui nenorocit.

Ama Tanrı sessiz kalırsa kim O’nu suçlayabilir? Yüzünü gizlerse kim O’nu görebilir? Bir ulusa karşı da bir insana karşı da O hep aynıdır,

Dacă dă El pace, cine poate s'o turbure? Dacă Îşi ascunde El Faţa, cine poate să -L vadă? La fel se poartă fie cu un popor, fie cu un om,

Tanrısız insan krallık etmesin, Halka tuzak kurmasın diye.

pentru ca nelegiuitul să nu mai stăpînească şi să nu mai fie o cursă pentru popor.

“Kimse Tanrı’ya, ‘Suçluyum, artık kötülük yapmayacağım’ dedi mi,

Căci a zis el vreodată lui Dumnezeu: ,Am fost pedepsit, nu voi mai păcătui;

‘Göremediğimi sen bana öğret, Haksızlık ettimse, bir daha etmem?’

arată-mi ce nu văd; dacă am făcut nedreptăţi, nu voi mai face?`

O’nu reddettiğin halde, Senin keyfince mi seni ödüllendirmeli? Çünkü karar verecek olan sensin, ben değil, Öyleyse anlat bana bildiğini.

Oare după părerea ta va face Dumnezeu dreptate? Tu lepezi, tu alegi, şi nu eu; Spune dar ce ştii!

“Sağduyulu insanlar, Beni dinleyen bilgeler diyecekler ki,

Oamenii cu pricepere vor fi de părerea mea, înţeleptul care m'ascultă va gîndi ca mine:

‘Eyüp bilgisizce konuşuyor, Sözlerinin değeri yok.’

,Iov vorbeşte fără pricepere, şi cuvîntările lui sînt lipsite de judecată.

Kötü biri gibi yanıtladığı için Keşke Eyüp’ün sınanması sonsuza dek sürse!

Să fie încercat dar mai departe, fiindcă răspunde ca cei răi!

Çünkü günahına isyan da ekliyor, Önümüzde alay edercesine el çırpıyor, Tanrı’ya karşı konuştukça konuşuyor.”

Căci adaugă la greşelile lui păcate noi; bate din palme în mijlocul nostru, îşi înmulţeşte cuvintele împotriva lui Dumnezeu.``