Job 21

Därefter tog Job till orda och sade:

لطفاً به حرفهای من به دقّت گوش بدهید تا دل من تسلّی یابد.

 Hören åtminstone på mina ord;  låten det vara den tröst som I given mig.

لطفاً به حرفهای من به دقّت گوش بدهید تا دل من تسلّی یابد.

 Haven fördrag med mig, så att jag får tala;  sedan jag har talat, må du bespotta.

به من فرصت بدهید تا حرفهای خود را بزنم و بعد اگر خواستید، مسخره‌ام کنید.

 Är då min klagan, såsom när människor eljest klaga?  Eller huru skulle jag kunna vara annat än otålig?

من از خدا شکایت دارم نه از انسان، به همین دلیل صبر و طاقتم را از دست داده‌ام.

 Akten på mig, så skolen I häpna  och nödgas lägga handen på munnen.

به من نگاه کنید و از تعجّب دست بر دهان بگذارید و ساکت باشید.

 Ja, när jag tänker därpå, då förskräckes jag själv,  och förfäran griper mitt kött.

وقتی مصیبت‌هایی را که بر سر من آمده است، به یاد می‌آ‌ورم، تمام بدنم از وحشت به لرزه می‌افتد.

 Varför få de ogudaktiga leva,  ja, med åldern växa till i rikedom?

چرا مردم بدکار تا سن پیری زنده می‌مانند و به قدرت و جلال می‌رسند؟

 De se sina barn leva kvar hos sig,  och sin avkomma hava de inför sina ögon.

ایشان دارای فرزندان و نوه‌ها خواهند شد، و شاهد رشد ایشان خواهند بود.

 Deras hus stå trygga, ej hemsökta av förskräckelse;  Gud låter sitt ris icke komma vid dem.

خانه‌هایشان از هرگونه ترس و خطر در امان است و خدا آنها را جزا نمی‌دهد.

 När deras boskap parar sig, är det icke förgäves;  lätt kalva deras kor, och icke i otid.

تعداد گلّه‌هایشان افزایش می‌یابد و هیچ‌کدام آنها تلف نمی‌شود.

 Sina barn släppa de ut såsom en hjord,  deras piltar hoppa lustigt omkring.

کودکانشان بیرون می‌روند و مانند گوسفندان رقص و پایکوبی می‌کنند.

 De stämma upp med pukor och harpor,  och glädja sig vid pipors ljud.

با آواز دایره و رباب و نی، از خوشحالی سرود می‌خوانند.

 De förnöta sina dagar i lust,  och ned till dödsriket fara de i frid.

بدکاران، عمر خود را در خوشبختی و کامرانی می‌گذرانند و با آسودگی و خاطرِ جمع از دنیا می‌روند.

 Och de sade dock till Gud: »Vik ifrån oss,  dina vägar vilja vi icke veta av.

از خدا می‌خواهند که کاری به کارشان نداشته باشد و مایل نیستند که راه راست خدا را بشناسند.

 Vad är den Allsmäktige, att vi skulle tjäna honom?  och vad skulle det hjälpa oss att åkalla honom?»

می‌گویند: «قادر مطلق کیست که او را بندگی نماییم؟ چه فایده که پیش او دعا کنیم؟»

 Det är sant, i deras egen hand står ej deras lycka,  och de ogudaktigas rådslag vare fjärran ifrån mig!

آنها ادّعا می‌کنند که سعادتشان نتیجهٔ سعی و کوشش خود آنهاست، امّا من با طرز فکرشان موافق نیستم.

 Men huru ofta utslocknar väl de ogudaktigas lampa,  huru ofta händer det att ofärd kommer över dem,  och att han tillskiftar dem lotter i vrede?

آیا تا به حال چراغ شریران خاموش شده یا بلایی بر سرشان آمده است؟ آیا گاهی خدا آنها را از روی غضب خود جزا داده است؟

 De borde ju bliva såsom halm för vinden,  lika agnar som stormen rycker bort.

یا مثل کاهی در برابر باد یا مانند خاک در برابر توفان پراکنده کرده است؟

 »Gud spar åt hans barn att lida för hans ondska.»  Ja, men honom själv borde han vedergälla, så att han finge känna det.

شما می‌گویید که خدا فرزندان گناهکاران را به عوض آنها مجازات می‌کند، امّا من می‌گویم که خدا باید خود گناهکار را جزا بدهد، تا بداند که خدا از گناه چشم نمی‌پوشد.

 Med egna ögon borde han se sitt fall,  och av den Allsmäktiges vrede borde han få dricka.

خودشان باید نابودی خود را ببینند و از جام غضب قادر مطلق بنوشند.

 Ty vad frågar han efter sitt hus, när han själv är borta,  när hans månaders antal har nått sin ände?

آیا انسان پس از مرگ، زمانی که شمارهٔ ماههایش به سر آیند، نگران خانواده‌اش خواهد بود؟

 »Skall man då lära Gud förstånd,  honom som dömer över de högsta?»

آیا کسی می‌تواند به خدایی که داور عالم است، چیزی بیاموزد؟

 Ja, den ene får dö i sin välmaktstid,  där han sitter i allsköns frid och ro;

برخی از انسانها تا روز آخر زندگیشان از سلامتی برخوردارند؛ آنها با خوشحالی در آسودگی می‌میرند. آنها خوب تغذیه شده‌اند.

 hans stävor hava fått stå fulla med mjölk,  och märgen i hans ben har bevarat sin saft.

برخی از انسانها تا روز آخر زندگیشان از سلامتی برخوردارند؛ آنها با خوشحالی در آسودگی می‌میرند. آنها خوب تغذیه شده‌اند.

 Den andre måste dö med bedrövad själ,  och aldrig fick han njuta av någon lycka.

برخی هم در بدبختی، درحالی‌که لذّتی از زندگی نبرده‌اند، می‌میرند.

 Tillsammans ligga de så i stoftet,  och förruttnelsens maskar övertäcka dem.

امّا همه یکسان به خاک می‌روند و خوراک کرمها می‌شوند.

 Se, jag känner väl edra tankar  och de funder med vilka I viljen nedslå mig.

من افکار شما را می‌دانم و نقشه‌های کینه‌توزانه‌ای که برای من می‌کشید.

 I spörjen ju: »Vad har blivit av de höga herrarnas hus,  av hyddorna när de ogudaktiga bodde?»

می‌گویید: «خانهٔ بزرگان و امیران چه شد و آنهایی که کارشان همیشه شرارت بود، کجا هستند؟»

 Haven I då ej frågat dem som vida foro,  och akten I ej på deras vittnesbörd:

بروید از کسانی‌که دنیا را دیده‌اند بپرسید و شرح سفر آنها را بخوانید.

 att den onde bliver sparad på ofärdens dag  och bärgad undan på vredens dag?

آنگاه خواهید دانست که عموماً اشخاص بدکار در روز بد و مصیبت در امان می‌مانند و از غضب خدا نجات می‌یابند.

 Vem vågar ens förehålla en sådan hans väg?  Vem vedergäller honom, vad han än må göra?

کسی نیست که شرایران را متّهم کند و به سزای کارهایشان برساند.

 Och när han har blivit bortförd till graven,  så vakar man sedan där vid kullen.

وقتی می‌میرند با احترام خاصی به خاک سپرده می‌شوند و در آرامگاهشان نگهبان می‌گمارند.

 Ljuvligt får han vilja under dalens torvor.  I hans spår drager hela världen fram;  före honom har och otaliga gått.

مردمِ بسیار جنازهٔ آنها را مشایعت می‌کنند، حتّی خاک هم آنها را با خوشی می‌پذیرد.

 Huru kunnen I då bjuda mig så fåfänglig tröst?  Av edra svar står allenast trolösheten kvar.

پس شما چطور می‌توانید با سخنان پوچ و بی‌معنی‌تان مرا تسلّی بدهید؟ همهٔ جوابهای شما غلط و از حقیقت دورند.