Job 27

Åter hov Job upp sin röst och kvad:

Kaj Ijob daŭrigis siajn sentencojn, kaj diris:

 Så sant Gud lever, han som har förhållit mig min rätt,  den Allsmäktige, som har vållat min själs bedrövelse:

Kiel vivas Dio, kiu rifuzis al mi miajn rajtojn, Kaj la Plejpotenculo, kiu afliktas mian animon:

 aldrig, så länge ännu min ande är i mig  och Guds livsfläkt är kvar i min näsa,

Tiel longe, kiel mia animo estas en mi Kaj la spiro de Dio en mia nazo,

 aldrig skola mina läppar tala vad orättfärdigt är,  och min tunga bära fram oärligt tal.

Miaj lipoj ne eldiros malĝustaĵon, Kaj mia lango ne diros malveraĵon.

 Bort det, att jag skulle giva eder rätt!  Intill min död låter jag min ostrafflighet ej tagas ifrån mig.

Malproksime estas de mi, Rigardi vin kiel pravajn; Ĝis mia morto mi ne ĉesos rigardi min kiel senkulpan.

 Vid min rättfärdighet håller jag fast och släpper den icke,  mitt hjärta förebrår mig ej för någon av mina dagar.

Mian pravecon mi tenas forte, kaj mi ne ellasos ĝin; Dum mia tuta vivo mia koro ne faros al mi riproĉon pri tio.

 Nej, såsom ogudaktig må min fiende stå där  och min motståndare såsom orättfärdig.

Mia malamiko estu rigardata kiel malvirtulo, Kaj mia kontraŭulo kiel malpiulo.

 Ty vad hopp har den gudlöse när hans liv avskäres,  när hans själ ryckes bort av Gud?

Ĉar kio estas la espero de hipokritulo, Kiam Dio faras al li finon, elŝiras lian animon?

 Månne Gud skall höra hans rop,  när nöden kommer över honom?

Ĉu lian kriadon Dio aŭskultos, Kiam trafos lin malfeliĉo?

 Eller kan en sådan hava sin lust i den Allsmäktige,  kan han åkalla Gud alltid?

Ĉu li povas havi ĝuon de la Plejpotenculo, Voki al Dio en ĉiu tempo?

 Jag vill undervisa eder om huru Gud går till väga;  huru den Allsmäktige tänker, vill jag icke fördölja.

Mi instruos vin pri la mano de Dio; Mi ne kaŝos antaŭ vi tion, kio estas ĉe la Plejpotenculo.

 Dock, I haven ju själva allasammans skådat det;  huru kunnen I då hängiva eder åt så fåfängliga tankar?

Jen vi ĉiuj mem vidis; Kial do vi parolas senenhavaĵon?

 Hören vad den ogudaktiges lott bliver hos Gud,  vilken arvedel våldsverkaren får av den Allsmäktige:

Tia estas la sorto de malbona homo ĉe Dio, Kaj la parto, kiun tiranoj ricevas de la Plejpotenculo:

 Om hans barn bliva många, så är vinningen svärdets;  hans avkomlingar få ej bröd att mätta sig med.

Se li havos multe da filoj, ili iros sub la glavon; Kaj lia devenantaro ne havos sate panon.

 De som slippa undan läggas i graven genom pest,  och hans änkor kunna icke hålla sin klagogråt.

Tiujn, kiuj restos ĉe li, enterigos la morto; Kaj liaj vidvinoj ne ploros.

 Om han ock hopar silver såsom stoft  och lägger kläder på hög såsom lera,

Se li kolektos arĝenton kiel polvon Kaj pretigos al si vestojn kiel argilon,

 så är det den rättfärdige som får kläda sig i vad han lägger på hög,  och den skuldlöse kommer att utskifta silvret.

Tiam li pretigos, sed justulo metos sur sin la vestojn, Kaj senkulpulo dividos la arĝenton.

 Det hus han bygger bliver så förgängligt som malen,  det skall likna skjulet som vaktaren gör sig.

Li konstruas sian domon kiel tineo, Kaj kiel gardisto, kiu faras al si laŭbon.

 Rik lägger han sig och menar att intet skall tagas bort;  men när han öppnar sina ögon, är ingenting kvar.

Li kuŝiĝas riĉa, kaj nenion kunportas; Li malfermas la okulojn, kaj jam nenio ekzistas.

 Såsom vattenfloder taga förskräckelser honom fatt,  om natten rövas han bort av stormen.

Teruro superfalos lin kiel akvo; En la nokto forportos lin ventego.

 Östanvinden griper honom, så att han far sin kos,  den rycker honom undan från hans plats.

Levos lin vento orienta, kaj foriros, Kaj forblovos lin de lia loko.

 Utan förskoning skjuter Gud sina pilar mot honom;  för hans hand måste han flykta med hast.

Li tion ĵetos sur lin senkompate; De Lia mano li kuros kaj kuros.

 Då slår man ihop händerna, honom till hån;  man visslar åt honom på platsen där han var.

Oni kunfrapos pri li la manojn, Kaj oni fajfos pri li sur lia loko.