Proverbs 29

EL hombre que reprendido endurece la cerviz, De repente será quebrantado; ni habrá para él medicina.
Defalarca azarlandığı halde dikbaşlılık eden, Ansızın yıkıma uğrayacak, çare yok.
Cuando los justos dominan, el pueblo se alegra: Mas cuando domina el impío, el pueblo gime.
Doğru kişiler çoğalınca halk sevinir, Kötü kişi hükümdar olunca halk inler.
El hombre que ama la sabiduría, alegra á su padre: Mas el que mantiene rameras, perderá la hacienda.
Bilgeliği seven babasını sevindirir, Fahişelerle dostluk eden malını yitirir.
El rey con el juicio afirma la tierra: Mas el hombre de presentes la destruirá.
Adaletle yöneten kral ülkesini ayakta tutar, Rüşvet alansa çökertir.
El hombre que lisonjea á su prójimo, Red tiende delante de sus pasos.
Başkasını pohpohlayan kişi, Ona tuzak olur.
En la prevaricación del hombre malo hay lazo: Mas el justo cantará y se alegrará.
Kötünün başkaldırısı kendine tuzak olur, Doğru kişiyse ezgi söyler ve sevinir.
Conoce el justo la causa de los pobres: Mas el impío no entiende sabiduría.
Doğru kişi yoksulların hakkını verir, Kötü kişi hak hukuk nedir bilmez.
Los hombres escarnecedores enlazan la ciudad: Mas los sabios apartan la ira.
Alaycı kişiler kentleri bile karıştırır, Bilgelerse öfkeyi yatıştırır.
Si el hombre sabio contendiere con el necio, Que se enoje ó que se ría, no tendrá reposo.
Bilge kişiyle davası olan ahmak Kızar, alay eder ve rahat vermez.
Los hombres sanguinarios aborrecen al perfecto: Mas los rectos buscan su contentamiento.
Kana susamışlar dürüst kişiden nefret eder, Doğrularsa onun canını korur.
El necio da suelta á todo su espíritu; Mas el sabio al fin le sosiega.
Akılsız hep patlamaya hazırdır, Bilgeyse öfkesini dizginler.
Del señor que escucha la palabra mentirosa, Todos sus ministros son impíos.
Hükümdar yalana kulak verirse, Bütün görevlileri de kötü olur.
El pobre y el usurero se encontraron: JEHOVÁ alumbra los ojos de ambos.
Zorbayla yoksulun ortak bir noktası var: İkisinin de gözünü açan RAB’dir.
El rey que juzga con verdad á los pobres, Su trono será firme para siempre.
Yoksulları adaletle yöneten kralın Tahtı hep güvenlikte olur.
La vara y la corrección dan sabiduría: Mas el muchacho consentido avergonzará á su madre.
Değnekle terbiye bilgelik kazandırır, Kendi haline bırakılan çocuksa annesini utandırır.
Cuando los impíos son muchos, mucha es la prevaricación; Mas los justos verán la ruina de ellos.
Kötüler çoğalınca başkaldırı da çoğalır, Ama doğrular onların düşüşünü görecektir.
Corrige á tu hijo, y te dará descanso, Y dará deleite á tu alma.
Oğlunu terbiye et, o da sana huzur verecek Ve gönlünü hoşnut edecektir.
Sin profecía el pueblo será disipado: Mas el que guarda la ley, bienaventurado él.
Tanrısal esinden yoksun olan halk Sınır tanımaz olur. Ne mutlu Kutsal Yasa’yı yerine getirene!
El siervo no se corregirá con palabras: Porque entiende, mas no corresponde.
Köle salt sözle terbiye edilemez, Çünkü anlasa da kulak asmaz.
¿Has visto hombre ligero en sus palabras? Más esperanza hay del necio que de él.
Sözünü tartmadan konuşan birini tanıyor musun? Akılsızın durumu bile onunkinden daha umut vericidir.
El que regala á su siervo desde su niñez, Á la postre será su hijo:
Çocukluğundan beri kölesini şımartan, Sonunda cezasını çeker.
El hombre iracundo levanta contiendas; Y el furioso muchas veces peca.
Öfkeli kişi çekişme yaratır, Huysuz kişinin başkaldırısı eksik olmaz.
La soberbia del hombre le abate; Pero al humilde de espíritu sustenta la honra.
Kibir insanı küçük düşürür, Alçakgönüllülükse onur kazandırır.
El aparcero del ladrón aborrece su vida; Oirá maldiciones, y no lo denunciará.
Hırsızla ortak olanın düşmanı kendisidir, Mahkemede yemin etse de bildiğini söylemez.
El temor del hombre pondrá lazo: Mas el que confía en JEHOVÁ será levantado.
İnsandan korkmak tuzaktır, Ama RAB’be güvenen güvenlikte olur.
Muchos buscan el favor del príncipe: Mas de JEHOVÁ viene el juicio de cada uno.
Hükümdarın gözüne girmek isteyen çoktur, Ama RAB’dir insana adalet sağlayan.
Abominación es á los justos el hombre inicuo; Y abominación es al impío el de rectos caminos.
Doğrular haksızlardan iğrenir, Kötüler de dürüst yaşayanlardan.