Proverbs 8

Não clama porventura a sabedoria, e não faz o entendimento soar a sua voz?

[] Bilgelik çağırıyor, Akıl sesini yükseltiyor.

No cume das alturas, junto ao caminho, nas encruzilhadas das veredas ela se coloca.

Yol kenarındaki tepelerin başında, Yolların birleştiği yerde duruyor o.

Junto às portas, à entrada da cidade, e à entrada das portas está clamando:

Kentin girişinde, kapıların yanında, Sesini yükseltiyor:

A vós, ó homens, clamo; e a minha voz se dirige aos filhos dos homens.

“Ey insanlar, size sesleniyorum, Çağrım insan soyunadır!

Aprendei, ó simples, a prudência; entendei, ó loucos, a sabedoria.

Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin; Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar!

Ouvi vós, porque profiro coisas excelentes; os meus lábios se abrem para a equidade.

Söylediğim yetkin sözleri dinleyin, Ağzımı doğruları söylemek için açarım.

Porque a minha boca profere a verdade, os meus lábios abominam a impiedade.

Ağzım gerçeği duyurur, Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir.

Justas são todas as palavras da minha boca; não há nelas nenhuma coisa tortuosa nem perversa.

Ağzımdan çıkan her söz doğrudur, Yoktur eğri ya da sapık olanı.

Todas elas são retas para o que bem as entende, e justas para os que acham o conhecimento.

Apaçıktır hepsi anlayana, Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların.

Aceitai antes a minha correção, e não a prata; e o conhecimento, antes do que o ouro escolhido.

Gümüş yerine terbiyeyi, Saf altın yerine bilgiyi edinin.

Porque melhor é a sabedoria do que as jóias; e de tudo o que se deseja nada se pode comparar com ela.

Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir, Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.

Eu, a sabedoria, habito com a prudência, e possuo o conhecimento e a discrição.

Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim. Bilgi ve sağgörü bendedir.

O temor do Senhor é odiar o mal; a soberba, e a arrogância, e o mau caminho, e a boca perversa, eu os odeio.

RAB’den korkmak kötülükten nefret etmek demektir. Kibirden, küstahlıktan, Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim.

Meu é o conselho, e a verdadeira sabedoria; eu sou o entendimento; minha é a fortaleza.

Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür. Akıl ve güç kaynağı benim.

Por mim reinam os reis, e os príncipes decretam o que justo.

Krallar sayemde egemenlik sürer, Hükümdarlar adil kurallar koyar.

Por mim governam os príncipes e os nobres, sim, todos os juízes da terra.

Önderler, adaletle yöneten soylular Sayemde yönetirler.

Eu amo aos que me amam, e os que diligentemente me buscam me acharão.

Beni sevenleri ben de severim, Gayretle arayan beni bulur.

Riquezas e honra estão comigo; sim, riquezas duráveis e justiça.

Zenginlik ve onur, Kalıcı değerler ve bolluk bendedir.

Melhor é o meu fruto do que o ouro, sim, do que o ouro refinado; e a minha renda melhor do que a prata escolhida.

Meyvem altından, saf altından, Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir.

Ando pelo caminho da retidão, no meio das veredas da justiça,

Doğruluk yolunda, Adaletin izinden yürürüm.

dotando de bens permanentes os que me amam, e enchendo os seus tesouros.

Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar, Hazinelerini doldururum.

O Senhor me criou como a primeira das suas obras, o princípio dos seus feitos mais antigos.

[] RAB yaratma işine başladığında İlk beni yarattı,

Desde a eternidade fui constituída, desde o princípio, antes de existir a terra.

Dünya var olmadan önce, Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım.

Antes de haver abismos, fui gerada, e antes ainda de haver fontes cheias d'água.

Enginler yokken, Suları bol pınarlar yokken doğdum ben.

Antes que os montes fossem firmados, antes dos outeiros eu nasci,

Dağlar daha oluşmadan, Tepeler belirmeden, RAB dünyayı, kırları Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.

quando ele ainda não tinha feito a terra com seus campos, nem sequer o princípio do pó do mundo.

Dağlar daha oluşmadan, Tepeler belirmeden, RAB dünyayı, kırları Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.

Quando ele preparava os céus, aí estava eu; quando traçava um círculo sobre a face do abismo,

RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım, Engin denizleri ufukla çevirdiğinde,

quando estabelecia o firmamento em cima, quando se firmavam as fontes do abismo,

Bulutları oluşturduğunda, Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde,

quando ele fixava ao mar o seu termo, para que as águas não traspassassem o seu mando, quando traçava os fundamentos da terra,

Sular buyruğundan öte geçmesinler diye Denize sınır çizdiğinde, Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde,

então eu estava ao seu lado como arquiteto; e era cada dia as suas delícias, alegrando-me perante ele em todo o tempo;

Baş mimar olarak O’nun yanındaydım. Gün be gün sevinçle dolup taştım, Huzurunda hep coştum.

folgando no seu mundo habitável, e achando as minhas delícias com os filhos dos homens.

O’nun dünyası mutluluğum, İnsanları sevincimdi.

Agora, pois, filhos, ouvi-me; porque felizes são os que guardam os meus caminhos.

Çocuklarım, şimdi beni dinleyin: Yolumu izleyenlere ne mutlu!

Ouvi a correção, e sede sábios; e não a rejeiteis.

Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun, Görmezlikten gelmeyin onları.

Feliz é o homem que me dá ouvidos, velando cada dia às minhas entradas, esperando junto às ombreiras da minha porta.

Beni dinleyen, Her gün kapımı gözleyen, Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu!

Porque o que me achar achará a vida, e alcançará o favor do Senhor.

Çünkü beni bulan yaşam bulur Ve RAB’bin beğenisini kazanır.

Mas o que pecar contra mim fará mal à sua própria alma; todos os que me odeiam amam a morte.

Beni gözardı edense kendine zarar verir, Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir.”