Job 21

Então Jó respondeu:
A odpowiadając Ijob rzekł:
Ouvi atentamente as minhas palavras; seja isto a vossa consolação.
Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
Sofrei-me, e eu falarei; e, havendo eu falado, zombai.
Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
É porventura do homem que eu me queixo? Mas, ainda que assim fosse, não teria motivo de me impacientar?
Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
Olhai para mim, e pasmai, e ponde a mão sobre a boca.
Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
Quando me lembro disto, me perturbo, e a minha carne estremece de horror.
Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
Por que razão vivem os ímpios, envelhecem, e ainda se robustecem em poder?
Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
Os seus filhos se estabelecem à vista deles, e os seus descendentes perante os seus olhos.
Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
As suas casas estão em paz, sem temor, e a vara de Deus não está sobre eles.
Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
O seu touro gera, e não falha; pare a sua vaca, e não aborta.
Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
Eles fazem sair os seus pequeninos, como a um rebanho, e suas crianças andam saltando.
Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
Levantam a voz, ao som do tamboril e da harpa, e regozijam-se ao som da flauta.
Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
Na prosperidade passam os seus dias, e num momento descem à cova.
Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują.
Eles dizem a Deus: retira-te de nós, pois não desejamos ter conhecimento dos teus caminhos.
Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
Que é o Todo-Poderoso, para que nós o sirvamos? E que nos aproveitará, se lhe fizermos orações?
Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
Vede, porém, que eles não têm na mão a prosperidade; esteja longe de mim o conselho dos ímpios!
Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
Quantas vezes sucede que se apague a lâmpada dos ímpios? Que lhes sobrevenha a sua destruição? Que Deus na sua ira lhes reparta dores?
Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
Que eles sejam como a palha diante do vento, e como a pragana, que o redemoinho arrebata?
Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
Deus, dizeis vós, reserva a iniquidade do pai para seus filhos, mas é a ele mesmo que Deus deveria punir, para que o conheça.
Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
Vejam os seus próprios olhos a sua ruina, e beba ele do furor do Todo-Poderoso.
Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
Pois, que lhe importa a sua casa depois de morto, quando lhe for cortado o número dos seus meses?
Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
Acaso se ensinará ciência a Deus, a ele que julga os excelsos?
Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
Um morre em plena prosperidade, inteiramente sossegado e tranquilo;
Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
com os seus baldes cheios de leite, e a medula dos seus ossos umedecida.
Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
Outro, ao contrário, morre em amargura de alma, não havendo provado do bem.
Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
Juntamente jazem no pó, e os vermes os cobrem.
Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
Eis que conheço os vossos pensamentos, e os maus intentos com que me fazeis injustiça.
Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
Pois dizeis: Onde está a casa do príncipe, e onde a tenda em que morava o ímpio?
Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
Porventura não perguntastes aos viandantes? E não aceitais o seu testemunho,
Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
de que o mau é preservado no dia da destruição, e poupado no dia do furor?
Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
Quem acusará diante dele o seu caminho? E quem lhe dará o pago do que fez?
Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
Ele é levado para a sepultura, e vigiam-lhe o túmulo.
Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
Os torrões do vale lhe são doces, e o seguirão todos os homens, como ele o fez aos inumeráveis que o precederam.
Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
Como, pois, me ofereceis consolações vãs, quando nas vossas respostas só resta falsidade?
Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?