Job 21

A odpowiadając Ijob rzekł:

respondens autem Iob dixit

Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.

audite quaeso sermones meos et agetis paenitentiam

Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.

sustinete me ut et ego loquar et post mea si videbitur verba ridete

Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?

numquid contra hominem disputatio mea est ut merito non debeam contristari

Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.

adtendite me et obstupescite et superponite digitum ori vestro

Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.

et ego quando recordatus fuero pertimesco et concutit carnem meam tremor

Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?

quare ergo impii vivunt sublevati sunt confortatique divitiis

Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.

semen eorum permanet coram eis propinquorum turba et nepotum in conspectu eorum

Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.

domus eorum securae sunt et pacatae et non est virga Dei super illos

Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.

bos eorum concepit et non abortit vacca peperit et non est privata fetu suo

Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.

egrediuntur quasi greges parvuli eorum et infantes eorum exultant lusibus

Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.

tenent tympanum et citharam et gaudent ad sonitum organi

Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują.

ducunt in bonis dies suos et in puncto ad inferna descendunt

Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.

qui dixerunt Deo recede a nobis et scientiam viarum tuarum nolumus

Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?

quid est Omnipotens ut serviamus ei et quid nobis prodest si oraverimus illum

Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.

verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua consilium impiorum longe sit a me

Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.

quotiens lucerna impiorum extinguetur et superveniet eis inundatio et dolores dividet furoris sui

Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.

erunt sicut paleae ante faciem venti et sicut favilla quam turbo dispergit

Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.

Deus servabit filiis illius dolorem patris et cum reddiderit tunc sciet

Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.

videbunt oculi eius interfectionem suam et de furore Omnipotentis bibet

Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?

quid enim ad eum pertinet de domo sua post se et si numerus mensuum eius dimidietur

Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?

numquid Deum quispiam docebit scientiam qui excelsos iudicat

Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;

iste moritur robustus et sanus dives et felix

Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,

viscera eius plena sunt adipe et medullis ossa illius inrigantur

Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.

alius vero moritur in amaritudine animae absque ullis opibus

Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.

et tamen simul in pulverem dormient et vermes operient eos

Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.

certe novi cogitationes vestras et sententias contra me iniquas

Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?

dicitis enim ubi est domus principis et ubi tabernacula impiorum

Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?

interrogate quemlibet de viatoribus et haec eadem eum intellegere cognoscetis

Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.

quia in diem perditionis servabitur malus et ad diem furoris ducitur

Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?

quis arguet coram eo viam eius et quae fecit quis reddet illi

Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.

ipse ad sepulchra ducetur et in congerie mortuorum vigilabit

Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.

dulcis fuit glareis Cocyti et post se omnem hominem trahet et ante se innumerabiles

Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?

quomodo igitur consolamini me frustra cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati