Job 29

Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

Eyüp yine anlatmaya başladı:

Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;

“Keşke geçen aylar geri gelseydi, Tanrı’nın beni kolladığı,

Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;

Kandilinin başımın üstünde parladığı, Işığıyla karanlıkta yürüdüğüm günler,

Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;

Keşke olgunluk günlerim geri gelseydi, Tanrı’nın çadırımı dostça koruduğu,

Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;

Her Şeye Gücü Yeten’in henüz benimle olduğu, Çocuklarımın çevremde bulunduğu,

Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;

Yollarımın sütle yıkandığı, Yanımdaki kayanın zeytinyağı akıttığı günler!

Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.

“Kent kapısına gidip Kürsümü meydana koyduğumda,

Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.

Gençler beni görüp gizlenir, Yaşlılar kalkıp ayakta dururlardı;

Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.

Önderler konuşmaktan çekinir, Elleriyle ağızlarını kaparlardı;

Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.

Soyluların sesi kesilir, Dilleri damaklarına yapışırdı.

Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,

Beni duyan kutlar, Beni gören överdi;

Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.

Çünkü yardım isteyen yoksulu, Desteği olmayan öksüzü kurtarırdım.

Błogosławieństwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.

Ölmekte olanın hayır duasını alır, Dul kadının yüreğini sevinçten coştururdum.

W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.

Doğruluğu giysi gibi giyindim, Adalet kaftanım ve sarığımdı sanki.

Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.

Körlere göz, Topallara ayaktım.

Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.

Yoksullara babalık eder, Garibin davasını üstlenirdim.

I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.

Haksızın çenesini kırar, Avını dişlerinin arasından kapardım.

Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.

“ ‘Son soluğumu yuvamda vereceğim’ diye düşünüyordum, ‘Günlerim kum taneleri kadar çok.

Korzeń mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.

Köküm sulara erişecek, Çiy geceyi dallarımda geçirecek.

Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.

Aldığım övgüler tazelenecek, Elimdeki yay yenilenecek.’

Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.

“İnsanlar beni saygıyla dinler, Öğüdümü sessizce beklerlerdi.

Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.

Ben konuştuktan sonra onlar konuşmazdı, Sözlerim üzerlerine damlardı.

Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.

Yağmuru beklercesine beni bekler, Son yağmurları içercesine sözlerimi içerlerdi.

Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.

Kendilerine gülümsediğimde gözlerine inanmazlardı, Güler yüzlülüğüm onlara cesaret verirdi.

Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.

Onların yolunu ben seçer, başlarında dururdum, Askerlerinin ortasında kral gibi otururdum, Yaslıları avutan biri gibiydim.