Job 21

A odpowiadając Ijob rzekł:

Eyüp şöyle yanıtladı:

Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.

“Sözümü dikkatle dinleyin, Bana verdiğiniz avuntu bu olsun.

Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.

Bırakın ben de konuşayım, Ben konuştuktan sonra alay edin.

Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?

“Yakınmam insana mı karşı? Niçin sabırsızlanmayayım?

Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.

Bana bakın da şaşın, Elinizi ağzınıza koyun.

Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.

Bunu düşündükçe içimi korku sarıyor, Bedenimi titreme alıyor.

Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?

Kötüler niçin yaşıyor, Yaşlandıkça güçleri artıyor?

Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.

Çocukları sapasağlam çevrelerinde, Soyları gözlerinin önünde.

Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.

Evleri güvenlik içinde, korkudan uzak, Tanrı’nın sopası onlara dokunmuyor.

Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.

Boğalarının çiftleşmesi hiç boşa çıkmaz, İnekleri hep doğurur, hiç düşük yapmaz.

Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.

Çocuklarını sürü gibi salıverirler, Yavruları oynaşır.

Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.

Tef ve lir eşliğinde şarkı söyler, Ney sesiyle eğlenirler.

Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują.

Ömürlerini bolluk içinde geçirir, Esenlik içinde ölüler diyarına inerler.

Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.

Tanrı’ya, ‘Bizden uzak dur!’ derler, ‘Yolunu öğrenmek istemiyoruz.

Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?

Her Şeye Gücü Yeten kim ki, O’na kulluk edelim? Ne kazancımız olur O’na dua etsek?’

Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.

Ama zenginlikleri kendi ellerinde değil. Kötülerin öğüdü benden uzak olsun.

Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.

“Kaç kez kötülerin kandili söndü, Başlarına felaket geldi, Tanrı öfkelendiğinde paylarına düşen kederi verdi?

Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.

Kaç kez rüzgarın sürüklediği saman gibi, Kasırganın uçurduğu saman çöpü gibi oldular?

Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.

‘Tanrı babaların cezasını çocuklarına çektirir’ diyorsunuz, Kendilerine çektirsin de bilsinler nasıl olduğunu.

Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.

Yıkımlarını kendi gözleriyle görsünler, Her Şeye Gücü Yeten’in gazabını içsinler.

Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?

Çünkü sayılı ayları sona erince Geride bıraktıkları aileleri için niye kaygı çeksinler?

Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?

“En yüksektekileri bile yargılayan Tanrı’ya Kim akıl öğretebilir?

Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;

Biri gücünün doruğunda ölür, Büsbütün rahat ve kaygısız.

Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,

Bedeni iyi beslenmiş, İlikleri dolu.

Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.

Ötekiyse acı içinde ölür, İyilik nedir hiç tatmamıştır.

Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.

Toprakta birlikte yatarlar, Üzerlerini kurt kaplar.

Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.

“Bakın, düşüncelerinizi, Bana zarar vermek için kurduğunuz düzenleri biliyorum.

Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?

‘Büyük adamın evi nerede?’ diyorsunuz, ‘Kötülerin çadırları nerede?’

Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?

Yolculara hiç sormadınız mı? Anlattıklarına kulak asmadınız mı?

Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.

Felaket günü kötü insan esirgenir, Gazap günü ona kurtuluş yolu gösterilir.

Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?

Kim davranışını onun yüzüne vurur? Kim yaptığının karşılığını ona ödetir?

Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.

Mezarlığa taşınır, Kabri başında nöbet tutulur.

Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.

Vadi toprağı tatlı gelir ona, Herkes ardından gider, Önüsıra gidenlerse sayısızdır.

Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?

“Boş laflarla beni nasıl avutursunuz? Yanıtlarınızdan çıkan tek sonuç yalandır.”