Job 29

Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

Iov a luat din nou cuvîntul în pilde, şi a zis:

Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;

,,Oh! cum nu pot să fiu ca în lunile trecute, ca în zilele cînd mă păzea Dumnezeu,

Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;

cînd candela Lui strălucea deasupra capului meu, şi Lumina lui mă călăuzea în întunerec!

Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;

Cum nu sînt ca în zilele puterii mele, cînd Dumnezeu veghea ca un prieten peste cortul meu,

Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;

cînd Cel Atotputernic încă era cu mine, şi cînd copiii mei stăteau în jurul meu;

Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;

cînd mi se scăldau paşii în smîntînă, şi stînca vărsa lîngă mine pîraie de untdelemn!

Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.

Dacă ieşeam să mă duc la poarta cetăţii, şi dacă îmi pregăteam un scaun în piaţă,

Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.

tinerii se trăgeau înapoi la apropierea mea, bătrînii se sculau şi stăteau în picioare.

Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.

Mai marii îşi opriau cuvîntările, şi îşi puneau mîna la gură.

Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.

Glasul căpeteniilor tăcea, şi li se lipea limba de cerul gurii.

Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,

Urechea care mă auzea, mă numea fericit, ochiul care mă vedea mă lăuda.

Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.

Căci scăpam pe săracul care cerea ajutor, şi pe orfanul lipsit de sprijin.

Błogosławieństwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.

Binecuvîntarea nenorocitului venea peste mine, umpleam de bucurie inima văduvei.

W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.

Mă îmbrăcam cu dreptatea şi -i slujeam de îmbrăcăminte, neprihănirea îmi era manta şi turban.

Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.

Orbului îi eram ochi, şi şchiopului picior.

Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.

Celor nenorociţi le eram tată, şi cercetam pricina celui necunoscut.

I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.

Rupeam falca celui nedrept, şi -i smulgeam prada din dinţi.

Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.

Atunci ziceam: ,În cuibul meu voi muri, zilele mele vor fi multe ca nisipul.

Korzeń mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.

Apa va pătrunde în rădăcinile mele, roua va sta toată noaptea peste ramurile mele.

Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.

Slava mea va înverzi neîncetat, şi arcul îmi va întineri în mînă.`

Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.

Oamenii mă ascultau şi aşteptau, tăceau înaintea sfaturilor mele.

Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.

După cuvîntările mele, niciunul nu răspundea, şi cuvîntul meu era pentru toţi o rouă binefăcătoare.

Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.

Mă aşteptau ca pe ploaie, căscau gura ca după ploaia de primăvară.

Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.

Cînd li se muia inima, le zîmbeam. şi nu puteau izgoni seninătatea de pe fruntea mea.

Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.

Îmi plăcea să mă duc la ei, şi mă aşezam în fruntea lor; eram ca un împărat în mijlocul unei oştiri, ca un mîngîietor lîngă nişte întristaţi.