Job 30

Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.

Şi acum!... Am ajuns de rîsul celor mai tineri de cît mine, pe ai căror părinţi nu -i socoteam vrednici să -i pun printre cînii turmei mele.

Acz na cóżby mi się była siła rąk ich przydała? bo przy nich starość ich zginęła.

Dar la ce mi-ar fi folosit puterea mînilor lor, cînd ei nu erau în stare să ajungă la bătrîneţă?

Albowiem dla niedostatku i głodu samotni byli, i uciekali na niepłodne, ciemne, osobne, i puste miejsce;

Sfrijiţi de sărăcie şi foame, fug în locuri uscate, de multă vreme părăsite şi pustii.

Którzy sobie rwali chwasty po chróstach, a korzonki jałowcowe były pokarmem ich.

Smulg ierburile sălbatice de lîngă copăcei, şi n'au ca pîne de cît rădăcina de bucsau.

Z pośrodku ludzi wyganiano ich; wołano za nimi jako za złodziejem,

Sînt izgoniţi din mijlocul oamenilor, strigă lumea după ei ca după nişte hoţi.

Tak, iż w łożyskach potoków mieszkać musieli, w jamach podziemnych i w skałach.

Locuiesc în văi îngrozitoare, în peşterile pămîntului şi în stînci.

Między chróstami ryczeli, pod pokrzywy zgromadzali się.

Urlă printre stufişuri, şi se adună supt mărăcini.

Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.

Fiinţe mîrşave şi dispreţuite, -sînt izgoniţi din ţară.

Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.

Şi acum, astfel de oameni mă pun în cîntecele lor, am ajuns de batjocura lor.

Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.

Mă urăsc, mă ocolesc, mă scuipă în faţă.

Bo Bóg powagę moję odjął i utrapił mię; dlatego oni wędzidło przed twarzą moją odrzucili.

Nu se mai sfiesc şi mă înjosesc, nu mai au niciun frîu înaintea mea.

Po prawicy mojej młodzikowie powstawają, nogi moje potrącają, i torują na przeciwko mnie drogi zginienia swego.

Ticăloşii aceştia se scoală la dreapta mea, şi îmi împing picioarele, şi îşi croiesc cărări împotriva mea ca să mă peardă.

Popsuli ścieszkę moję, i nędzy do nędzy mojej przyczynili, a nie potrzebują do tego pomocnika.

Îmi nimicesc cărarea şi lucrează ca să mă prăpădească, ei, cărora nimeni nu le-ar veni în ajutor.

Jako przerwą szeroką napadają na mię, i na spustoszenie moje walą się.

Ca printr'o largă spărtură străbat spre mine, se năpustesc supt pocnetul dărîmăturilor.

Obróciły się przeciwko mnie strachy, jako wiatr ściągają duszę moję; bo jako obłok przemija zdrowie moje.

Mă apucă groaza. Slava îmi este spulberată ca de vînt, ca un nor a trecut fericirea mea.

A teraz we mnie rozlała się dusza moja; ogarnęły mię dni utrapienia;

Şi acum, mi se topeşte sufletul în mine, şi m'au apucat zilele suferinţei.

Które w nocy wiercą kości moje we mnie, skąd żyły moje nie mają odpoczynku.

Noaptea mă pătrunde şi-mi smulge oasele, durerea care mă roade nu încetează.

Dla wielkiej boleści zmieniła się szata moja, a jako kołnierz sukni mojej ściska mię.

De tăria suferinţei haina îşi pierde faţa, mi se lipeşte de trup ca o cămaşă.

Wrzucił mię w błoto, a jestem podobien prochowi i popiołowi.

Dumnezeu m'a aruncat în noroi, şi am ajuns ca ţărîna şi cenuşa.

Wołam do ciebie, a nie wysłuchujesz mię; stoję przed tobą, a nie patrzysz na mię.

Strig către Tine, şi nu-mi răspunzi; stau în picioare, şi nu mă vezi.

Odmieniłeś mi się w okrutnego, a mocą ręki twej sprzeciwiasz mi się.

Eşti fără milă împotriva mea, lupţi împotriva mea cu tăria mînii Tale.

Podnosisz mię na wiatr, i wsadzasz mię nań, a zdrowemu rozsądkowi rozpłynąć się dopuszczasz.

Mă ridici, îmi dai drumul pe vînt, şi mă nimiceşti cu suflarea furtunii.

Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.

Căci ştiu că mă duci la moarte, în locul unde se întîlnesc toţi cei vii.

Wszakże na grób nie ściągnie ręki swej, a gdy ich niszczyć będzie, wołać nie będą.

Dar cel ce se prăbuşeşte nu-şi întinde mînile? Cel în nenorocire nu cere ajutor?

Izalim nie płakał nad dniem utrapionego? izali się nie smuciła dusza moja nad ubogim?

Nu plîngeam eu pe cel amărît? N'avea inima mea milă de cel lipsit?

Gdym dobrego oczekiwał, oto przyszło złe; a gdym się spodziewał światłości, przyszła ciemność.

Mă aşteptam la fericire, şi cînd colo, nenorocirea a venit peste mine; trăgeam nădejde de lumină, şi cînd colo, a venit întunerecul.

Wnętrzności moje wezwrzały, a nie uspokoiły się, i ubieżały mię dni utrapienia.

Îmi ferb măruntaiele fără încetare, m'au apucat zilele de durere.

Chodzę szczerniawszy, ale nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.

Umblu înegrit, dar nu de soare. Mă scol în plină adunare, şi strig ajutor.

Stałem się bratem smoków, a towarzyszem strusiów młodych.

Am ajuns frate cu şacalii, tovarăş cu struţii.

Skóra moja poczerniała na mnie, i kości moje wypiekły się od upalenia.

Pielea mi se înegreşte şi cade, iar oasele îmi ard şi se usucă.

Obróciła się w lament harfa moja, a instrument mój w głos płaczących.

Arfa mea s'a prefăcut în instrument de jale, şi cavalul meu scoate sunete plîngătoare.