Job 36

Do tego przydał Elihu, i rzekł:

Poi Elihu seguitando disse:

Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.

"Aspetta un po’, io t’istruirò; perché c’è da dire ancora a pro di Dio.

Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.

Io trarrò la mia scienza da lontano e renderò giustizia a colui che m’ha fatto.

Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.

Per certo, le mie parole non son bugiarde; ti sta dinanzi un uomo dotato di perfetta scienza.

Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.

Ecco, Iddio è potente, ma non disdegna nessuno; è potente per la forza dell’intelletto suo.

Nie żywi niepobożnego,a u sądu ubogim dopomaga.

Ei non lascia viver l’empio, e fa ragione ai miseri.

Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.

Non storna lo sguardo suo dai giusti, ma li pone coi re sul trono, ve li fa sedere per sempre, e così li esalta

A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:

Se gli uomini son talora stretti da catene se son presi nei legami dell’afflizione,

Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;

Dio fa lor conoscere la lor condotta, le loro trasgressioni, giacché si sono insuperbiti;

I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.

egli apre così i loro orecchi a’ suoi ammonimenti, e li esorta ad abbandonare il male.

Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.

Se l’ascoltano, se si sottomettono, finiscono i loro giorni nel benessere, e gli anni loro nella gioia;

Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.

ma, se non l’ascoltano, periscon trafitti da’ suoi dardi, muoiono per mancanza d’intendimento.

Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.

Gli empi di cuore s’abbandonano alla collera, non implorano Iddio quand’ei gl’incatena;

Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.

così muoiono nel fior degli anni, e la lor vita finisce come quella dei dissoluti;

Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.

ma Dio libera l’afflitto mediante l’afflizione, e gli apre gli orecchi mediante la sventura.

Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.

Te pure ei vuol trarre dalle fauci della distretta, al largo, dove non è più angustia, e coprir la tua mensa tranquilla di cibi succulenti.

Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.

Ma, se giudichi le vie di Dio come fan gli empi, il giudizio e la sentenza di lui ti piomberanno addosso.

Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.

Bada che la collera non ti trasporti alla bestemmia, e la grandezza del riscatto non t’induca a fuorviare!

Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.

Farebbe egli caso delle tue ricchezze? Non han valore per lui, né l’oro, né tutta la possanza dell’opulenza.

Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.

Non anelare a quella notte che porta via i popoli dal luogo loro.

Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.

Guardati bene dal volgerti all’iniquità, tu che sembri preferirla all’afflizione.

Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?

Vedi, Iddio è eccelso nella sua potenza; chi può insegnare come lui?

Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?

Chi gli prescrive la via da seguire? Chi osa dirgli: "Tu hai fatto male?"

Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.

Pensa piuttosto a magnificar le sue opere; gli uomini le celebrano nei loro canti,

Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.

tutti le ammirano, il mortale le contempla da lungi.

Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.

Sì, Iddio è grande e noi non lo possiam conoscere; incalcolabile è il numero degli anni suoi.

Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,

Egli attrae a sé le gocciole dell’acqua; dai vapori ch’egli ha formato stilla la pioggia.

Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.

Le nubi la spandono, la rovesciano sulla folla de’ mortali.

(Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.

E chi può capire lo spiegamento delle nubi, i fragori che scoppiano nel suo padiglione?

Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?

Ecco, ora egli spiega intorno a sé la sua luce, or prende per coperta le profondità del mare.

Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.

Per tal modo punisce i popoli, e dà loro del cibo in abbondanza.

Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)

S’empie di fulmini le mani, e li lancia contro gli avversari.

Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca. A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego.

Il rombo del tuono annunzia ch’ei viene, gli animali lo presenton vicino.