Job 29

Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

Jòb tanmen pale ankò, li di:

Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;

-Ki moun ki va fè m' viv tan lontan an, lè Bondye t'ap voye je sou mwen an?

Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;

Lè sa a, Bondye te toujou la avèk mwen. Limyè li te klere anwo tèt mwen, li t'ap moutre m' kote pou m' mete pye m' nan fènwa a.

Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;

Nan tan sa a, tout zafè m' t'ap mache byen. Bondye te zanmi m'. Li t'ap pwoteje kay mwen.

Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;

Bondye ki gen tout pouvwa a te toujou la avèk mwen. Mwen t'ap viv nan mitan tout pitit gason m' yo.

Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;

Bèf ak kabrit mwen yo te konn bay anpil lèt. Pye oliv mwen yo te donnen menm nan tè wòch.

Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.

Lè mwen parèt pòtay lavil la, lè mwen pran plas mwen nan mitan chèf fanmi yo,

Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.

wè yo wè m', jenn gason yo mete kò yo sou kote, granmoun yo leve kanpe pa respè pou mwen.

Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.

Notab yo sispann pale, yo fèmen bouch yo.

Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.

Ata chèf yo pa ka pale ankò! Lang yo vin lou nan bouch yo.

Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,

Tout moun ki te wè m' t'ap mache fè lwanj mwen, tout moun ki te tande m' te kontan avè m'.

Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.

Mwen lonje men bay pòv malere ki nan ka ansanm ak timoun san papa ki san sekou.

Błogosławieństwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.

Moun ki te nan pi gwo mizè t'ap fè lwanj mwen. Mwen te fè kè vèv yo kontan.

W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.

Mwen te toujou fè sa ki dwat. Mwen pa t' janm nan patipri.

Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.

Se mwen ki te wè pou avèg yo. Se mwen ki te mache pou kokobe yo.

Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.

Mwen te yon papa pou pòv malere yo. Mwen te kanpe pou defann kòz etranje yo.

I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.

Mwen te kraze pouvwa malveyan yo. Mwen sove moun ki te anba men yo.

Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.

Mwen t'ap di nan kè m': M'a viv kont viv mwen. M'a mouri sou kabann mwen ak kè poze.

Korzeń mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.

Mwen te tankou yon pyebwa plante bò larivyè. Sou tout branch li yo se lawouze.

Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.

Moun pa ta janm sispann fè lwanj mwen. Mwen t'ap toujou gen tout fòs mwen sou mwen.

Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.

Lè m'ap pale, tout moun fèmen bouch yo. Yo louvri zòrèy yo, y'ap tann konsa konsèy m'ap bay.

Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.

Pawòl mwen tonbe nan kè yo tankou grenn lapli. Lè m' fin pale, pesonn pa gen anyen pou di ankò.

Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.

Yo t'ap tann mwen pale tankou tè sèk k'ap tann lapli. Yo rete bouch louvri pou ranmase sa m'ap di.

Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.

Lè yo dekouraje, mwen fè yon ti ri ak yo. Sa te kont pou remoute kouraj yo.

Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.

Mwen te kanpe alatèt yo. Mwen mennen yo tankou yon wa k'ap mennen sòlda li yo. Mwen di yo sa pou yo fè. Mwen te ba yo kouraj lè yo nan lafliksyon.