Job 21

A odpowiadając Ijob rzekł:

Job prit la parole et dit:

Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.

Ecoutez, écoutez mes paroles, Donnez-moi seulement cette consolation.

Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.

Laissez-moi parler, je vous prie; Et, quand j'aurai parlé, tu pourras te moquer.

Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?

Est-ce contre un homme que se dirige ma plainte? Et pourquoi mon âme ne serait-elle pas impatiente?

Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.

Regardez-moi, soyez étonnés, Et mettez la main sur la bouche.

Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.

Quand j'y pense, cela m'épouvante, Et un tremblement saisit mon corps.

Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?

Pourquoi les méchants vivent-ils? Pourquoi les voit-on vieillir et accroître leur force?

Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.

Leur postérité s'affermit avec eux et en leur présence, Leurs rejetons prospèrent sous leurs yeux.

Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.

Dans leurs maisons règne la paix, sans mélange de crainte; La verge de Dieu ne vient pas les frapper.

Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.

Leurs taureaux sont vigoureux et féconds, Leurs génisses conçoivent et n'avortent point.

Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.

Ils laissent courir leurs enfants comme des brebis, Et les enfants prennent leurs ébats.

Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.

Ils chantent au son du tambourin et de la harpe, Ils se réjouissent au son du chalumeau.

Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują.

Ils passent leurs jours dans le bonheur, Et ils descendent en un instant au séjour des morts.

Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.

Ils disaient pourtant à Dieu: Retire-toi de nous; Nous ne voulons pas connaître tes voies.

Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?

Qu'est-ce que le Tout-Puissant, pour que nous le servions? Que gagnerons-nous à lui adresser nos prières?

Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.

Quoi donc! ne sont-ils pas en possession du bonheur? -Loin de moi le conseil des méchants!

Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.

Mais arrive-t-il souvent que leur lampe s'éteigne, Que la misère fonde sur eux, Que Dieu leur distribue leur part dans sa colère,

Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.

Qu'ils soient comme la paille emportée par le vent, Comme la balle enlevée par le tourbillon?

Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.

Est-ce pour les fils que Dieu réserve le châtiment du père? Mais c'est lui que Dieu devrait punir, pour qu'il le sente;

Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.

C'est lui qui devrait contempler sa propre ruine, C'est lui qui devrait boire la colère du Tout-Puissant.

Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?

Car, que lui importe sa maison après lui, Quand le nombre de ses mois est achevé?

Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?

Est-ce à Dieu qu'on donnera de la science, A lui qui gouverne les esprits célestes?

Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;

L'un meurt au sein du bien-être, De la paix et du bonheur,

Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,

Les flancs chargés de graisse Et la moelle des os remplie de sève;

Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.

L'autre meurt, l'amertume dans l'âme, Sans avoir joui d'aucun bien.

Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.

Et tous deux se couchent dans la poussière, Tous deux deviennent la pâture des vers.

Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.

Je sais bien quelles sont vos pensées, Quels jugements iniques vous portez sur moi.

Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?

Vous dites: Où est la maison de l'homme puissant? Où est la tente qu'habitaient les impies?

Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?

Mais quoi! n'avez-vous point interrogé les voyageurs, Et voulez-vous méconnaître ce qu'ils prouvent?

Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.

Au jour du malheur, le méchant est épargné; Au jour de la colère, il échappe.

Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?

Qui lui reproche en face sa conduite? Qui lui rend ce qu'il a fait?

Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.

Il est porté dans un sépulcre, Et il veille encore sur sa tombe.

Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.

Les mottes de la vallée lui sont légères; Et tous après lui suivront la même voie, Comme une multitude l'a déjà suivie.

Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?

Pourquoi donc m'offrir de vaines consolations? Ce qui reste de vos réponses n'est que perfidie.