Job 21

A odpowiadając Ijob rzekł:

Maar Job antwoordde en zeide:

Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.

Hoort aandachtelijk mijn rede, en laat dit zijn uw vertroostingen.

Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.

Verdraagt mij, en ik zal spreken; en nadat ik gesproken zal hebben, spot dan.

Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?

Is (mij aangaande) mijn klacht tot den mens? Doch of het zo ware, waarom zou mijn geest niet verdrietig zijn?

Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.

Ziet mij aan, en wordt verbaasd, en legt de hand op den mond.

Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.

Ja, wanneer ik daaraan gedenk, zo word ik beroerd, en mijn vlees heeft een gruwen gevat.

Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?

Waarom leven de goddelozen, worden oud, ja, worden geweldig in vermogen?

Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.

Hun zaad is bestendig met hen voor hun aangezicht, en hun spruiten zijn voor hun ogen.

Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.

Hun huizen hebben vrede zonder vreze, en de roede Gods is op hen niet.

Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.

Zijn stier bespringt, en mist niet; zijn koe kalft, en misdraagt niet.

Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.

Hun jonge kinderen zenden zij uit als een kudde, en hun kinderen huppelen.

Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.

Zij heffen op met de trommel en de harp, en zij verblijden zich op het geluid des orgels.

Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują.

In het goede verslijten zij hun dagen; en in een ogenblik dalen zij in het graf.

Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.

Nochtans zeggen zij tot God: Wijk van ons, want aan de kennis Uwer wegen hebben wij geen lust.

Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?

Wat is de Almachtige, dat wij Hem zouden dienen? En wat baat zullen wij hebben, dat wij Hem aanlopen zouden?

Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.

Doch ziet, hun goed is niet in hun hand; de raad der goddelozen is verre van mij.

Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.

Hoe dikwijls geschiedt het, dat de lamp der goddelozen uitgeblust wordt, en hun verderf hun overkomt; dat God hun smarten uitdeelt in Zijn toorn!

Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.

Dat zij gelijk stro worden voor den wind, en gelijk kaf, dat de wervelwind wegsteelt;

Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.

Dat God Zijn geweld weglegt voor Zijn kinderen, hem vergeldt, dat hij het gewaar wordt;

Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.

Dat zijn ogen zijn ondergang zien, en hij drinkt van de grimmigheid des Almachtigen!

Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?

Want wat lust zou hij na zich aan zijn huis hebben, als het getal zijner maanden afgesneden is?

Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?

Zal men God wetenschap leren, daar Hij de hogen richt?

Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;

Deze sterft in de kracht zijner volkomenheid, daar hij gans stil en gerust was;

Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,

Zijn melkvaten waren vol melk, en het merg zijner benen was bevochtigd.

Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.

De ander daarentegen sterft met een bittere ziel, en hij heeft van het goede niet gegeten.

Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.

Zij liggen te zamen neder in het stof, en het gewormte overdekt ze.

Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.

Ziet, ik weet ulieder gedachten, en de boze verdichtselen, waarmede gij tegen mij geweld doet.

Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?

Want gij zult zeggen: Waar is het huis van den prins, en waar is de tent van de woningen der goddelozen?

Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?

Hebt gijlieden niet gevraagd de voorbijgaanden op den weg, en kent gij hun tekenen niet?

Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.

Dat de boze onttrokken wordt ten dage des verderfs; dat zij ten dage der verbolgenheden ontvoerd worden.

Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?

Wie zal hem in het aangezicht zijn weg vertonen? Als hij wat doet, wie zal hem vergelden?

Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.

Eindelijk wordt hij naar de graven gebracht, en is gedurig in den aardhoop.

Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.

De kluiten des dals zijn hem zoet, en hij trekt na zich alle mensen; en dergenen, die voor hem geweest zijn, is geen getal.

Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?

Hoe vertroost gij mij dan met ijdelheid, dewijl in uw antwoorden overtreding overig is?