Proverbs 29

L’uomo che, essendo spesso ripreso, irrigidisce il collo, sarà di subito fiaccato, senza rimedio.
Чоловік остережуваний, та твердошиїй, буде зламаний нагло, і ліку не буде йому.
Quando i giusti son numerosi, il popolo si rallegra: ma quando domina l’empio, il popolo geme.
Коли множаться праведні, радіє народ, як панує ж безбожний то стогне народ.
L’uomo che ama la sapienza, rallegra suo padre; ma chi frequenta le meretrici dissipa i suoi beni.
Людина, що мудрість кохає, потішує батька свого, а хто попасає блудниць, той губить маєток.
Il re, con la giustizia, rende stabile il paese; ma chi pensa solo a imporre tasse, lo rovina.
Цар утримує край правосуддям, а людина хабарна руйнує його.
L’uomo che lusinga il prossimo, gli tende una rete davanti ai piedi.
Людина, що другові своєму підлещує, на стопах його пастку ставить.
Nella trasgressione del malvagio v’è un’insidia; ma il giusto canta e si rallegra.
У провині людини лихої знаходиться пастка, а справедливий радіє та тішиться.
Il giusto prende conoscenza della causa de’ miseri, ma l’empio non ha intendimento né conoscenza.
Праведний знає про право вбогих, безбожний же не розуміє пізнання про це.
I beffardi soffian nel fuoco delle discordie cittadine, ma i savi calmano le ire.
Люди глузливі підбурюють місто, а мудрі утишують гнів.
Se un savio viene a contesa con uno stolto, quello va in collera e ride, e non c’è da intendersi.
Мудра людина, що правується із нерозумним, то чи гнівається, чи сміється, спокою не знає.
Gli uomini di sangue odiano chi è integro, ma gli uomini retti ne proteggono la vita.
Кровожерці ненавидять праведного, справедливі ж шукають спасти його душу.
Lo stolto dà sfogo a tutta la sua ira, ma il savio rattiene la propria.
Глупак увесь свій гнів увиявляє, а мудрий назад його стримує.
Quando il sovrano dà retta alle parole menzognere, tutti i suoi ministri sono empi.
Володар, що слухає слова брехливого, безбожні всі слуги його!
Il povero e l’oppressore s’incontrano; l’Eterno illumina gli occhi d’ambedue.
Убогий й гнобитель стрічаються, їм обом Господь очі освітлює.
Il re che fa ragione ai miseri secondo verità, avrà il trono stabilito in perpetuo.
Як цар правдою судить убогих, стоятиме трон його завжди.
La verga e la riprensione dànno sapienza; ma il fanciullo lasciato a sé stesso, fa vergogna a sua madre.
Різка й поука премудрість дають, а дитина, залишена тільки собі, засоромлює матір свою.
Quando abbondano gli empi, abbondano le trasgressioni; ma i giusti ne vedranno la ruina.
Як множаться несправедливі провина розмножується, але праведні бачитимуть їхній упадок.
Correggi il tuo figliuolo; egli ti darà conforto, e procurerà delizie all’anima tua.
Карай сина свого й він тебе заспокоїть, і приємнощі дасть для твоєї душі.
Quando non c’è visioni, il popolo è senza freno; ma beato colui che osserva la legge!
Без пророчих видінь люд розбещений, коли ж стереже він Закона блаженний.
Uno schiavo non si corregge a parole; anche se comprende, non ubbidisce.
Раб словами не буде покараний, хоч він розуміє, але не послухає.
Hai tu visto un uomo precipitoso nel suo parlare? C’è più da sperare da uno stolto che da lui.
Чи бачив людину, квапливу в словах своїх? Більша надія глупцеві, ніж їй!
Se uno alleva delicatamente da fanciullo il suo servo, questo finirà per voler essere figliuolo.
Хто розпещує змалку свого раба, то кінець його буде невдячний.
L’uomo iracondo fa nascere contese, e l’uomo collerico abbonda in trasgressioni.
Гнівлива людина викликує сварку, а лютий вчиняє багато провин.
L’orgoglio abbassa l’uomo, ma chi è umile di spirito ottiene gloria.
Гординя людини її понижає, а чести набуває покірливий духом.
Chi fa società col ladro odia l’anima sua; egli ode la esecrazione e non dice nulla.
Хто ділиться з злодієм, той ненавидить душу свою, він чує прокляття, та не виявляє.
La paura degli uomini costituisce un laccio, ma chi confida nell’Eterno è al sicuro.
Страх перед людиною пастку дає, хто ж надію складає на Господа, буде безпечний.
Molti cercano il favore del principe, ma l’Eterno fa giustizia ad ognuno.
Багато шукають для себе обличчя володаря, та від Господа суд для людини.
L’uomo iniquo è un abominio per i giusti, e colui che cammina rettamente è un abominio per gli empi.
Насильник огида для праведних, а простодорогий огида безбожному.