Proverbs 11

La bilancia falsa è un abominio per l’Eterno, ma il peso giusto gli è grato.

Δολια πλαστιγξ βδελυγμα εις τον Κυριον δικαιον δε ζυγιον ευαρεστησις αυτου.

Venuta la superbia, viene anche l’ignominia; ma la sapienza è con gli umili.

Οπου εισελθη υπερηφανια, εισερχεται και καταισχυνη η δε σοφια ειναι μετα των ταπεινων.

L’integrità degli uomini retti li guida, ma la perversità dei perfidi è la loro rovina.

Η ακεραιοτης των ευθεων θελει οδηγει αυτους η δε υπουλοτης των σκολιων θελει απολεσει αυτους.

Le ricchezze non servono a nulla nel giorno dell’ira, ma la giustizia salva da morte.

Τα πλουτη δεν ωφελουσιν εν ημερα οργης η δε δικαιοσυνη ελευθερονει εκ θανατου.

La giustizia dell’uomo integro gli appiana la via, ma l’empio cade per la sua empietà.

Η δικαιοσυνη του ακεραιου θελει ορθοτομησει την οδον αυτου ο δε ασεβης θελει πεσει δια της ασεβειας αυτου.

La giustizia degli uomini retti li libera, ma i perfidi restan presi nella loro propria malizia.

Η δικαιοσυνη των ευθεων θελει ελευθερωσει αυτους οι δε παραβαται θελουσι συλληφθη εν τη κακια αυτων.

Quando un empio muore, la sua speranza perisce, e l’aspettazione degl’iniqui e annientata.

Οταν ο ασεβης ανθρωπος αποθνησκη, η ελπις αυτου απολλυται απολλυται και η προσδοκια των ανομων.

Il giusto è tratto fuor dalla distretta, e l’empio ne prende il posto.

Ο δικαιος ελευθερονεται εκ της θλιψεως, αντ αυτου δε εισερχεται ο ασεβης.

Con la sua bocca l’ipocrita rovina il suo prossimo, ma i giusti sono liberati dalla loro perspicacia.

Ο υποκριτης δια του στοματος αφανιζει τον πλησιον αυτου αλλ οι δικαιοι θελουσιν ελευθερωθη δια της γνωσεως.

Quando i giusti prosperano, la città gioisce; ma quando periscono gli empi son gridi di giubilo.

Εις την ευοδωσιν των δικαιων η πολις ευφραινεται και εις τον ολεθρον των ασεβων αγαλλεται.

Per la benedizione degli uomini retti la città è esaltata, ma è sovvertita dalla bocca degli empi.

Δια της ευλογιας των ευθεων υψονεται πολις δια του στοματος δε των ασεβων καταστρεφεται.

Chi sprezza il prossimo è privo di senno, ma l’uomo accorto tace.

Ο ενδεης φρενων περιφρονει τον πλησιον αυτου ο δε φρονιμος ανθρωπος σιωπα.

Chi va sparlando svela i segreti, ma chi ha lo spirito leale tien celata la cosa.

Ο σπερμολογος περιερχεται αποκαλυπτων τα μυστικα ο δε την ψυχην πιστος κρυπτει το πραγμα.

Quando manca una savia direzione il popolo cade; nel gran numero de’ consiglieri sta la salvezza.

Οπου δεν ειναι κυβερνησις, ο λαος πιπτει εκ του πληθους δε των συμβουλων προερχεται σωτηρια.

Chi si fa mallevadore d’un altro ne soffre danno, ma chi odia la mallevadoria è sicuro.

Οστις εγγυαται δι αλλον, θελει παθει κακον και οστις μισει την εγγυησιν, ειναι ασφαλης.

La donna graziosa ottiene la gloria, e gli uomini forti ottengon la ricchezza.

Η ευκοσμος γυνη απολαμβανει τιμην οι δε καρτερικοι απολαμβανουσι πλουτη.

L’uomo benigno fa del bene a se stesso, ma il crudele tortura la sua propria carne.

Ο ελεημων ανθρωπος αγαθοποιει την ψυχην αυτου ο δε ανελεημων θλιβει την σαρκα αυτου.

L’empio fa un’opera fallace, ma chi semina giustizia ha una ricompensa sicura.

Ο ασεβης εργαζεται εργον ψευδες εις δε τον σπειροντα δικαιοσυνην θελει εισθαι μισθος ασφαλης.

Così la giustizia mena alla vita, ma chi va dietro al male s’incammina alla morte.

Καθως η δικαιοσυνη τεινει εις ζωην, ουτως ο κυνηγων το κακον τρεχει εις τον θανατον αυτου.

I perversi di cuore sono un abominio per l’Eterno, ma gl’integri nella loro condotta gli sono graditi.

Οι διεστραμμενοι την καρδιαν ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον αλλ οι αμεμπτοι την οδον ειναι δεκτοι εις αυτον.

No, certo, il malvagio non rimarrà impunito, ma la progenie dei giusti scamperà.

Και χειρ με χειρα εαν συναπτηται, ο ασεβης δεν θελει μενει ατιμωρητος το δε σπερμα των δικαιων θελει ελευθερωθη.

Una donna bella, ma senza giudizio, è un anello d’oro nel grifo d’un porco.

Ως ερρινον χρυσουν εις χοιρου μυτην, ουτω γυνη ωραια χωρις φρονησεως.

Il desiderio dei giusti è il bene soltanto, ma la prospettiva degli empi e l’ira.

Η επιθυμια των δικαιων ειναι μονον το καλον η προσδοκια δε των ασεβων οργη.

C’è chi spande liberalmente e diventa più ricco, e c’è chi risparmia più del dovere e non fa che impoverire.

Οι μεν σκορπιζουσι, και ομως περισσευονται οι δε παρα το δεον φειδονται, και ομως ερχονται εις ενδειαν.

L’anima benefica sarà nell’abbondanza, e chi annaffia sarà egli pure annaffiato.

Η αγαθοποιος ψυχη θελει παχυνθη και οστις ποτιζει, θελει ποτισθη και αυτος.

Chi detiene il grano è maledetto dal popolo, ma la benedizione è sul capo di chi lo vende.

Οστις κρατει σιτον, θελει εισθαι λαοκαταρατος ευλογια δε θελει εισθαι επι την κεφαλην του πωλουντος.

Chi procaccia il bene s’attira benevolenza, ma chi cerca il male, male gl’incoglierà.

Οστις προθυμειται εις το καλον, θελει απολαυσει χαριν αλλ οστις ζητει το κακον, θελει επελθει επ αυτον.

Chi confida nelle sue ricchezze cadrà, ma i giusti rinverdiranno a guisa di fronde.

Οστις ελπιζει επι τον πλουτον αυτου, ουτος θελει πεσει οι δε δικαιοι ως βλαστος θελουσιν ανθησει.

Chi getta lo scompiglio in casa sua erediterà vento, e lo stolto sarà lo schiavo di chi ha il cuor savio.

Οστις ταραττει τον οικον αυτου, θελει κληρονομησει ανεμον και ο αφρων θελει εισθαι δουλος εις τον φρονιμον.

Il frutto del giusto è un albero di vita, e il savio fa conquista d’anime.

Ο καρπος του δικαιου ειναι δενδρον ζωης και οστις κερδιζει ψυχας, ειναι σοφος.

Ecco, il giusto riceve la sua retribuzione sulla terra, quanto più l’empio e il peccatore!

Αν ο δικαιος παιδευηται επι της γης, πολλω μαλλον ο ασεβης και ο αμαρτωλος.