Proverbs 29

L’uomo che, essendo spesso ripreso, irrigidisce il collo, sarà di subito fiaccato, senza rimedio.

Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.

Quando i giusti son numerosi, il popolo si rallegra: ma quando domina l’empio, il popolo geme.

Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.

L’uomo che ama la sapienza, rallegra suo padre; ma chi frequenta le meretrici dissipa i suoi beni.

Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.

Il re, con la giustizia, rende stabile il paese; ma chi pensa solo a imporre tasse, lo rovina.

Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.

L’uomo che lusinga il prossimo, gli tende una rete davanti ai piedi.

Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.

Nella trasgressione del malvagio v’è un’insidia; ma il giusto canta e si rallegra.

Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.

Il giusto prende conoscenza della causa de’ miseri, ma l’empio non ha intendimento né conoscenza.

Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.

I beffardi soffian nel fuoco delle discordie cittadine, ma i savi calmano le ire.

Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.

Se un savio viene a contesa con uno stolto, quello va in collera e ride, e non c’è da intendersi.

Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.

Gli uomini di sangue odiano chi è integro, ma gli uomini retti ne proteggono la vita.

Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.

Lo stolto dà sfogo a tutta la sua ira, ma il savio rattiene la propria.

Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.

Quando il sovrano dà retta alle parole menzognere, tutti i suoi ministri sono empi.

Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.

Il povero e l’oppressore s’incontrano; l’Eterno illumina gli occhi d’ambedue.

Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.

Il re che fa ragione ai miseri secondo verità, avrà il trono stabilito in perpetuo.

Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.

La verga e la riprensione dànno sapienza; ma il fanciullo lasciato a sé stesso, fa vergogna a sua madre.

Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.

Quando abbondano gli empi, abbondano le trasgressioni; ma i giusti ne vedranno la ruina.

Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.

Correggi il tuo figliuolo; egli ti darà conforto, e procurerà delizie all’anima tua.

Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.

Quando non c’è visioni, il popolo è senza freno; ma beato colui che osserva la legge!

Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.

Uno schiavo non si corregge a parole; anche se comprende, non ubbidisce.

Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.

Hai tu visto un uomo precipitoso nel suo parlare? C’è più da sperare da uno stolto che da lui.

Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.

Se uno alleva delicatamente da fanciullo il suo servo, questo finirà per voler essere figliuolo.

Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.

L’uomo iracondo fa nascere contese, e l’uomo collerico abbonda in trasgressioni.

Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.

L’orgoglio abbassa l’uomo, ma chi è umile di spirito ottiene gloria.

Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.

Chi fa società col ladro odia l’anima sua; egli ode la esecrazione e non dice nulla.

Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.

La paura degli uomini costituisce un laccio, ma chi confida nell’Eterno è al sicuro.

Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.

Molti cercano il favore del principe, ma l’Eterno fa giustizia ad ognuno.

Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.

L’uomo iniquo è un abominio per i giusti, e colui che cammina rettamente è un abominio per gli empi.

Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.