Proverbs 13

Il figliuol savio ascolta l’istruzione di suo padre, ma il beffardo non ascolta rimproveri.

Syn mądry przyjmuje ćwiczenie ojcowskie, ale naśmiewca nie słucha strofowania.

Per il frutto delle sue labbra uno gode del bene, ma il desiderio dei perfidi è la violenza.

Każdy będzie pożywał dobrego z owocu ust swoich; ale dusza przewrotnych krzywdy pożywać będzie.

Chi custodisce la sua bocca preserva la propria vita; chi apre troppo le labbra va incontro alla rovina.

Kto strzeże ust swych, strzeże duszy swojej; kto lekkomyślnie otwiera wargi swe, będzie starty.

L’anima del pigro desidera, e non ha nulla, ma l’anima dei diligenti sarà soddisfatta appieno.

Dusza leniwego żąda, a nic nie ma; ale dusza pracowitych zbogaci się.

Il giusto odia la menzogna, ma l’empio getta sugli altri vituperio ed onta.

Słowa kłamliwego nienawidzi sprawiedliwy; ale niezbożny staje się obrzydliwym i shańbionym.

La giustizia protegge l’uomo che cammina nella integrità, ma l’empietà atterra il peccatore.

Sprawiedliwość strzeże tego, który żyje bez zmazy; ale niezbożność podwraca grzesznika.

C’è chi fa il ricco e non ha nulla; c’è chi fa il povero e ha di gran beni.

Znajduje się taki co się czyni bogatym, a nie ma nic; i taki, co się czyni ubogim, choć ma wiele bogactw.

La ricchezza d’un uomo serve come riscatto della sua vita, ma il povero non ode mai minacce.

Okup żywota człowieczego jest bogactwo jego; ale ubogi nie słucha łajania.

La luce dei giusti è gaia, ma la lampada degli empi si spegne.

Światłość sprawiedliwych jasna: ale pochodnia bezbożnych zgaśnie.

Dall’orgoglio non vien che contesa, ma la sapienza è con chi dà retta ai consigli.

Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna, ale przy tych, co radę przyjmują, jest mądrość.

La ricchezza male acquistata va scemando, ma chi accumula a poco a poco l’aumenta.

Bogactwa źle nabyte umniejszą się; ale kto je zgromadza ręką swą, przyczynia ich.

La speranza differita fa languire il cuore, ma il desiderio adempiuto è un albero di vita.

Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota.

Chi sprezza la parola si costituisce, di fronte ad essa, debitore, ma chi rispetta il comandamento sarà ricompensato.

Kto gardzi słowem Bożem, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania jego, odniesie nagrodę.

L’insegnamento del savio è una fonte di vita per schivare le insidie della morte.

Nauka mądrego jest źródłem żywota ku ochronieniu się sideł śmierci.

Buon senno procura favore, ma il procedere dei perfidi è duro.

Rozum dobry daje łaskę; ale droga przewrotnych jest przykra.

Ogni uomo accorto agisce con conoscenza, ma l’insensato fa sfoggio di follia.

Każdy ostrożny umiejętnie sobie poczyna; ale głupi rozpościera głupstwo.

Il messo malvagio cade in sciagure, ma l’ambasciatore fedele reca guarigione.

Poseł niezbożny upada we złe; ale poseł wierny jest lekarstwem.

Miseria e vergogna a chi rigetta la correzione, ma chi dà retta alla riprensione è onorato.

Ubóstwo i zelżywość przyjdzie na tego, który się wyłamuje z karności; ale kto przestrzega upominania, wysławiony będzie.

Il desiderio adempiuto è dolce all’anima, ma agl’insensati fa orrore l’evitare il male.

Żądność wypełniona słodka jest duszy; ale odstąpić od złego, głupim jest obrzydliwością.

Chi va coi savi diventa savio, ma il compagno degl’insensati diventa cattivo.

Kto chodzi z mądrymi, mądrym będzie; ale kto towarzyszy z głupimi, startym będzie.

Il male perseguita i peccatori ma il giusto è ricompensato col bene.

Nieszczęście grzeszników ściga; ale sprawiedliwym Bóg dobrem nagrodzi.

L’uomo buono lascia una eredità ai figli de’ suoi figli, ma la ricchezza del peccatore è riserbata al giusto.

Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale majętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana bywa.

Il campo lavorato dal povero dà cibo in abbondanza, ma v’è chi perisce per mancanza di equità.

Obfita żywność na roli ubogich, a drugi ginie przez nieroztropność.

Chi risparmia la verga odia il suo figliuolo, ma chi l’ama, lo corregge per tempo.

Kto zawściąga rózgi swej, ma w nienawiści syna swego; ale kto go miłuje, wczas go karze.

Il giusto ha di che mangiare a sazietà, ma il ventre degli empi manca di cibo.

Sprawiedliwy je, i nasyca duszę swoję; ale żołądek niezbożnych niedostatek cierpi.