Job 36

Poi Elihu seguitando disse:

Do tego przydał Elihu, i rzekł:

"Aspetta un po’, io t’istruirò; perché c’è da dire ancora a pro di Dio.

Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.

Io trarrò la mia scienza da lontano e renderò giustizia a colui che m’ha fatto.

Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.

Per certo, le mie parole non son bugiarde; ti sta dinanzi un uomo dotato di perfetta scienza.

Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.

Ecco, Iddio è potente, ma non disdegna nessuno; è potente per la forza dell’intelletto suo.

Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.

Ei non lascia viver l’empio, e fa ragione ai miseri.

Nie żywi niepobożnego,a u sądu ubogim dopomaga.

Non storna lo sguardo suo dai giusti, ma li pone coi re sul trono, ve li fa sedere per sempre, e così li esalta

Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.

Se gli uomini son talora stretti da catene se son presi nei legami dell’afflizione,

A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:

Dio fa lor conoscere la lor condotta, le loro trasgressioni, giacché si sono insuperbiti;

Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;

egli apre così i loro orecchi a’ suoi ammonimenti, e li esorta ad abbandonare il male.

I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.

Se l’ascoltano, se si sottomettono, finiscono i loro giorni nel benessere, e gli anni loro nella gioia;

Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.

ma, se non l’ascoltano, periscon trafitti da’ suoi dardi, muoiono per mancanza d’intendimento.

Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.

Gli empi di cuore s’abbandonano alla collera, non implorano Iddio quand’ei gl’incatena;

Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.

così muoiono nel fior degli anni, e la lor vita finisce come quella dei dissoluti;

Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.

ma Dio libera l’afflitto mediante l’afflizione, e gli apre gli orecchi mediante la sventura.

Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.

Te pure ei vuol trarre dalle fauci della distretta, al largo, dove non è più angustia, e coprir la tua mensa tranquilla di cibi succulenti.

Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.

Ma, se giudichi le vie di Dio come fan gli empi, il giudizio e la sentenza di lui ti piomberanno addosso.

Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.

Bada che la collera non ti trasporti alla bestemmia, e la grandezza del riscatto non t’induca a fuorviare!

Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.

Farebbe egli caso delle tue ricchezze? Non han valore per lui, né l’oro, né tutta la possanza dell’opulenza.

Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.

Non anelare a quella notte che porta via i popoli dal luogo loro.

Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.

Guardati bene dal volgerti all’iniquità, tu che sembri preferirla all’afflizione.

Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.

Vedi, Iddio è eccelso nella sua potenza; chi può insegnare come lui?

Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?

Chi gli prescrive la via da seguire? Chi osa dirgli: "Tu hai fatto male?"

Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?

Pensa piuttosto a magnificar le sue opere; gli uomini le celebrano nei loro canti,

Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.

tutti le ammirano, il mortale le contempla da lungi.

Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.

Sì, Iddio è grande e noi non lo possiam conoscere; incalcolabile è il numero degli anni suoi.

Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.

Egli attrae a sé le gocciole dell’acqua; dai vapori ch’egli ha formato stilla la pioggia.

Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,

Le nubi la spandono, la rovesciano sulla folla de’ mortali.

Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.

E chi può capire lo spiegamento delle nubi, i fragori che scoppiano nel suo padiglione?

(Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.

Ecco, ora egli spiega intorno a sé la sua luce, or prende per coperta le profondità del mare.

Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?

Per tal modo punisce i popoli, e dà loro del cibo in abbondanza.

Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.

S’empie di fulmini le mani, e li lancia contro gli avversari.

Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)

Il rombo del tuono annunzia ch’ei viene, gli animali lo presenton vicino.

Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca. A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego.