Job 21

ויען איוב ויאמר׃

لطفاً به حرفهای من به دقّت گوش بدهید تا دل من تسلّی یابد.

שמעו שמוע מלתי ותהי זאת תנחומתיכם׃

لطفاً به حرفهای من به دقّت گوش بدهید تا دل من تسلّی یابد.

שאוני ואנכי אדבר ואחר דברי תלעיג׃

به من فرصت بدهید تا حرفهای خود را بزنم و بعد اگر خواستید، مسخره‌ام کنید.

האנכי לאדם שיחי ואם מדוע לא תקצר רוחי׃

من از خدا شکایت دارم نه از انسان، به همین دلیل صبر و طاقتم را از دست داده‌ام.

פנו אלי והשמו ושימו יד על פה׃

به من نگاه کنید و از تعجّب دست بر دهان بگذارید و ساکت باشید.

ואם זכרתי ונבהלתי ואחז בשרי פלצות׃

وقتی مصیبت‌هایی را که بر سر من آمده است، به یاد می‌آ‌ورم، تمام بدنم از وحشت به لرزه می‌افتد.

מדוע רשעים יחיו עתקו גם גברו חיל׃

چرا مردم بدکار تا سن پیری زنده می‌مانند و به قدرت و جلال می‌رسند؟

זרעם נכון לפניהם עמם וצאצאיהם לעיניהם׃

ایشان دارای فرزندان و نوه‌ها خواهند شد، و شاهد رشد ایشان خواهند بود.

בתיהם שלום מפחד ולא שבט אלוה עליהם׃

خانه‌هایشان از هرگونه ترس و خطر در امان است و خدا آنها را جزا نمی‌دهد.

שורו עבר ולא יגעל תפלט פרתו ולא תשכל׃

تعداد گلّه‌هایشان افزایش می‌یابد و هیچ‌کدام آنها تلف نمی‌شود.

ישלחו כצאן עויליהם וילדיהם ירקדון׃

کودکانشان بیرون می‌روند و مانند گوسفندان رقص و پایکوبی می‌کنند.

ישאו כתף וכנור וישמחו לקול עוגב׃

با آواز دایره و رباب و نی، از خوشحالی سرود می‌خوانند.

יבלו בטוב ימיהם וברגע שאול יחתו׃

بدکاران، عمر خود را در خوشبختی و کامرانی می‌گذرانند و با آسودگی و خاطرِ جمع از دنیا می‌روند.

ויאמרו לאל סור ממנו ודעת דרכיך לא חפצנו׃

از خدا می‌خواهند که کاری به کارشان نداشته باشد و مایل نیستند که راه راست خدا را بشناسند.

מה שדי כי נעבדנו ומה נועיל כי נפגע בו׃

می‌گویند: «قادر مطلق کیست که او را بندگی نماییم؟ چه فایده که پیش او دعا کنیم؟»

הן לא בידם טובם עצת רשעים רחקה מני׃

آنها ادّعا می‌کنند که سعادتشان نتیجهٔ سعی و کوشش خود آنهاست، امّا من با طرز فکرشان موافق نیستم.

כמה נר רשעים ידעך ויבא עלימו אידם חבלים יחלק באפו׃

آیا تا به حال چراغ شریران خاموش شده یا بلایی بر سرشان آمده است؟ آیا گاهی خدا آنها را از روی غضب خود جزا داده است؟

יהיו כתבן לפני רוח וכמץ גנבתו סופה׃

یا مثل کاهی در برابر باد یا مانند خاک در برابر توفان پراکنده کرده است؟

אלוה יצפן לבניו אונו ישלם אליו וידע׃

شما می‌گویید که خدا فرزندان گناهکاران را به عوض آنها مجازات می‌کند، امّا من می‌گویم که خدا باید خود گناهکار را جزا بدهد، تا بداند که خدا از گناه چشم نمی‌پوشد.

יראו עינו כידו ומחמת שדי ישתה׃

خودشان باید نابودی خود را ببینند و از جام غضب قادر مطلق بنوشند.

כי מה חפצו בביתו אחריו ומספר חדשיו חצצו׃

آیا انسان پس از مرگ، زمانی که شمارهٔ ماههایش به سر آیند، نگران خانواده‌اش خواهد بود؟

הלאל ילמד דעת והוא רמים ישפוט׃

آیا کسی می‌تواند به خدایی که داور عالم است، چیزی بیاموزد؟

זה ימות בעצם תמו כלו שלאנן ושליו׃

برخی از انسانها تا روز آخر زندگیشان از سلامتی برخوردارند؛ آنها با خوشحالی در آسودگی می‌میرند. آنها خوب تغذیه شده‌اند.

עטיניו מלאו חלב ומח עצמותיו ישקה׃

برخی از انسانها تا روز آخر زندگیشان از سلامتی برخوردارند؛ آنها با خوشحالی در آسودگی می‌میرند. آنها خوب تغذیه شده‌اند.

וזה ימות בנפש מרה ולא אכל בטובה׃

برخی هم در بدبختی، درحالی‌که لذّتی از زندگی نبرده‌اند، می‌میرند.

יחד על עפר ישכבו ורמה תכסה עליהם׃

امّا همه یکسان به خاک می‌روند و خوراک کرمها می‌شوند.

הן ידעתי מחשבותיכם ומזמות עלי תחמסו׃

من افکار شما را می‌دانم و نقشه‌های کینه‌توزانه‌ای که برای من می‌کشید.

כי תאמרו איה בית נדיב ואיה אהל משכנות רשעים׃

می‌گویید: «خانهٔ بزرگان و امیران چه شد و آنهایی که کارشان همیشه شرارت بود، کجا هستند؟»

הלא שאלתם עוברי דרך ואתתם לא תנכרו׃

بروید از کسانی‌که دنیا را دیده‌اند بپرسید و شرح سفر آنها را بخوانید.

כי ליום איד יחשך רע ליום עברות יובלו׃

آنگاه خواهید دانست که عموماً اشخاص بدکار در روز بد و مصیبت در امان می‌مانند و از غضب خدا نجات می‌یابند.

מי יגיד על פניו דרכו והוא עשה מי ישלם לו׃

کسی نیست که شرایران را متّهم کند و به سزای کارهایشان برساند.

והוא לקברות יובל ועל גדיש ישקוד׃

وقتی می‌میرند با احترام خاصی به خاک سپرده می‌شوند و در آرامگاهشان نگهبان می‌گمارند.

מתקו לו רגבי נחל ואחריו כל אדם ימשוך ולפניו אין מספר׃

مردمِ بسیار جنازهٔ آنها را مشایعت می‌کنند، حتّی خاک هم آنها را با خوشی می‌پذیرد.

ואיך תנחמוני הבל ותשובתיכם נשאר מעל׃

پس شما چطور می‌توانید با سخنان پوچ و بی‌معنی‌تان مرا تسلّی بدهید؟ همهٔ جوابهای شما غلط و از حقیقت دورند.