Job 21

Lè sa a, Jòb pran lapawòl ankò, li di konsa:
Y RESPONDIÓ Job, y dijo:
-Manyè tande sa m' pral di nou la a, non! Tanpri, charite m' ti ankourajman sa a!
Oíd atentamente mi palabra, Y sea esto vuestros consuelos.
Ban m' yon ti chans pou m' pale. Lè m'a fini, nou mèt pase m' nan betiz kont nou!
Soportadme, y yo hablaré; Y después que hubiere hablado, escarneced.
Se pa avèk yon moun mwen annafè. Mwen gen rezon si m' pa ka tann ankò!
¿Hablo yo á algún hombre? Y ¿por qué no se ha de angustiar mi espíritu?
Voye je nou gade m' byen. N'a sezi. N'a mete men nan bouch.
Miradme, y espantaos, Y poned la mano sobre la boca.
Mwen menm, lè m' chonje sa ki rive m', m' pè. Tout kò m' pran tranble.
Aun yo mismo, cuando me acuerdo, me asombro, Y toma temblor mi carne.
Poukisa Bondye kite mechan yo ap viv? Li kite yo rive vye granmoun, epi tout zafè yo mache byen?
¿Por qué viven los impíos, Y se envejecen, y aun crecen en riquezas?
Yo gen pitit ak pitit pitit. Yo wè yo ap grandi devan je yo.
Su simiente con ellos, compuesta delante de ellos; Y sus renuevos delante de sus ojos.
Bondye pa voye malè sou yo pou pini yo. Y'ap viv alèz lakay yo san ankenn danje.
Sus casas seguras de temor, Ni hay azote de Dios sobre ellos.
Wi, bèf yo kwaze san mank, yo fè pitit san pèdi pòte.
Sus vacas conciben, no abortan; Paren sus vacas, y no malogran su cría.
Timoun yo ap kouri tankou ti mouton nan savann. Y'ap jwe, y'ap sote tankou ti kabrit.
Salen sus chiquitos como manada, Y sus hijos andan saltando.
Y'ap chante, y'ap jwe gita, y'ap bat tanbou, y'ap danse pandan moun ap jwe fif pou yo.
Al son de tamboril y cítara saltan, Y se huelgan al son del órgano.
Jouk jou yo mouri, kè yo kontan. Yo desann nan peyi kote mò yo ye a ak kè poze.
Gastan sus días en bien, Y en un momento descienden á la sepultura.
Se yo menm k'ap plede di Bondye: Kite n' an repo! Nou pa bezwen konnen jan ou vle pou moun viv la.
Dicen pues á Dios: Apártate de nosotros, Que no queremos el conocimiento de tus caminos.
Kisa Bondye ki gen tout pouvwa a ye menm pou nou sèvi l' la? Kisa sa ap rapòte nou lè nou lapriyè l'?
¿Quién es el Todopoderoso, para que le sirvamos? ¿Y de qué nos aprovechará que oremos á él?
Yo pretann tou sa yo genyen se kouraj yo ki ba yo l'. Yo pa t' janm mete Bondye nan koze yo. Mwen pa dakò ak jan y'ap pale a, non.
He aquí que su bien no está en manos de ellos: El consejo de los impíos lejos esté de mí.
Ou janm wè limyè mechan an mouri? Ou janm tande malè rive yo? On jan wè Bondye fè kolè pou l' pini malveyan yo,
¡Oh cuántas veces la lámpara de los impíos es apagada, Y viene sobre ellos su quebranto, Y Dios en su ira les reparte dolores!
pou van bwote yo ale tankou zèb chèch, pou van tanpèt chase yo tankou pay pitimi?
Serán como la paja delante del viento, Y como el tamo que arrebata el torbellino.
Yo pretann di Bondye va pini pitit pou peche papa yo! Poukisa se pa papa yo menm li pini pou yo ka pran leson?
Dios guardará para sus hijos su violencia; Y le dará su pago, para que conozca.
Se pou mechan yo te wè chatiman yo. Se yo menm ki te pou santi kòlè Bondye ki gen tout pouvwa a pa dous.
Verán sus ojos su quebranto, Y beberá de la ira del Todopoderoso.
Ki mele yo sa ki rive pitit yo, lè yo fin ale, lè yo fin viv tan pou yo te viv la?
Porque ¿qué deleite tendrá él de su casa después de sí, Siendo cortado el número de sus meses?
Men, Bondye ki jije ata zanj ki nan syèl la, ki moun ki ka moutre l' sa pou li fè?
¿Enseñará alguien á Dios sabiduría, Juzgando él á los que están elevados?
Gen moun ki pa janm malad jouk yo mouri. Jouk jou yo antre anba tè, yo kontan, yo pa gen tèt chaje.
Éste morirá en el vigor de su hermosura, todo quieto y pacífico.
Yo gra nan tout kò yo, tout zo yo plen ak mwèl.
Sus colodras están llenas de leche, Y sus huesos serán regados de tuétano.
Yon lòt menm pa janm konnen sa ki rele kè kontan. Li pase tout lavi l' nan nesesite, li mouri nan mizè.
Y estotro morirá en amargura de ánimo, Y no habiendo comido jamás con gusto.
Men, lè tou de mouri, yo antere yo, vèmen kouvri kadav yo menm jan.
Igualmente yacerán ellos en el polvo, Y gusanos los cubrirán.
Men wi, mwen konnen sa ki nan tèt nou. Mwen konnen ki move lide n'ap fè sou mwen koulye a.
He aquí, yo conozco vuestros pensamientos, Y las imaginaciones que contra mí forjáis.
N'ap mande kote kay gwo zotobre a. Sa ki rive kay nèg ki te konn fè sa ki mal la.
Porque decís: ¿Qué es de la casa del príncipe, Y qué de la tienda de las moradas de los impíos?
Kouman? Nou pa pale ak moun ki vwayaje? Nou pa konn ki nouvèl y'ap bay?
¿No habéis preguntado á los que pasan por los caminos, Por cuyas señas no negaréis,
Jou Bondye ankòlè, lè l'ap pini an, se toujou mechan yo ki resi chape kò yo!
Que el malo es reservado para el día de la destrucción? Presentados serán en el día de las iras.
Men, ki moun ki ka kanpe devan yo pou akize yo? Ki moun ki ka fè yo peye sa yo fè a?
¿Quién le denunciará en su cara su camino? Y de lo que él hizo, ¿quién le dará el pago?
Yo fè bèl lantèman pou yo. Yo mete moun veye tonm yo.
Porque llevado será él á los sepulcros, Y en el montón permanecerá.
Foul moun ap swiv sèkèy yo, yon pati moun devan, yon pati moun dèyè. Menm tè a chita dous sou kadav yo.
Los terrones del valle le serán dulces; Y tras de él será llevado todo hombre, Y antes de él han ido innumerables.
Lèfini, n'ap chache konsole m' ak yon bann pawòl san sans. Tou sa n'ap reponn mwen la a se manti.
¿Cómo pues me consoláis en vano, Viniendo á parar vuestras respuestas en falacia?