Job 29

Job puhui taas sananlaskunsa ja sanoi:

Iov a luat din nou cuvîntul în pilde, şi a zis:

Ah jos minä olisin niinkuin entisinä kuukausina! niinä päivinä, joina Jumala minun kätki,

,,Oh! cum nu pot să fiu ca în lunile trecute, ca în zilele cînd mă păzea Dumnezeu,

Koska hänen valkeutensa paisti minun pääni päälle, ja minä kävin pimeissä hänen valkeudessansa,

cînd candela Lui strălucea deasupra capului meu, şi Lumina lui mă călăuzea în întunerec!

Niinkuin minä olin nuorena olessani; koska Jumalan salaisuus oli minun majani päällä;

Cum nu sînt ca în zilele puterii mele, cînd Dumnezeu veghea ca un prieten peste cortul meu,

Koska Kaikkivaltias oli vielä minun kanssani, ja minun nuorukaiseni minun ympärilläni;

cînd Cel Atotputernic încă era cu mine, şi cînd copiii mei stăteau în jurul meu;

Koska minä pesin minun tieni voilla, ja kallio vuoti minulle öljy-ojat;

cînd mi se scăldau paşii în smîntînă, şi stînca vărsa lîngă mine pîraie de untdelemn!

Koska minä menin kaupunin porteille, ja annoin valmistaa istuimeni kujille;

Dacă ieşeam să mă duc la poarta cetăţii, şi dacă îmi pregăteam un scaun în piaţă,

Kuin nuoret näkivät minun, niin he pakenivat, ja vanhat nousivat ja seisoivat minun edessäni,

tinerii se trăgeau înapoi la apropierea mea, bătrînii se sculau şi stăteau în picioare.

Ylimmäiset lakkasivat puhumasta, ja panivat kätensä suunsa päälle,

Mai marii îşi opriau cuvîntările, şi îşi puneau mîna la gură.

Ruhtinasten ääni kätkeysi, ja heidän kielensä suun lakeen tarttui.

Glasul căpeteniilor tăcea, şi li se lipea limba de cerul gurii.

Sillä kenen korva minun kuuli, se kiitti minua onnelliseksi, ja jonka silmä minun näki, se todisti minusta.

Urechea care mă auzea, mă numea fericit, ochiul care mă vedea mă lăuda.

Sillä minä autin köyhää, joka huusi, ja orpoa, jolla ei auttajaa ollut.

Căci scăpam pe săracul care cerea ajutor, şi pe orfanul lipsit de sprijin.

Niiden siunaus, jotka katoomallansa olivat, tuli minun päälleni; ja minä ilahutin leskein sydämen.

Binecuvîntarea nenorocitului venea peste mine, umpleam de bucurie inima văduvei.

Vanhurskaus oli minun pukuni, jonka minä päälleni puin, ja minun oikeuteni oli minulle niinkuin hame ja kaunistus.

Mă îmbrăcam cu dreptatea şi -i slujeam de îmbrăcăminte, neprihănirea îmi era manta şi turban.

Minä olin sokian silmä ja ontuvan jalka.

Orbului îi eram ochi, şi şchiopului picior.

Minä olin köyhäin isä, ja jonka asiaa en minä ymmärtänyt, sen minä visusti tutkin.

Celor nenorociţi le eram tată, şi cercetam pricina celui necunoscut.

Minä särjin väärän syömähampaat, ja otin saaliin hänen hampaistansa,

Rupeam falca celui nedrept, şi -i smulgeam prada din dinţi.

Minä ajattelin: minä riuduin pesässäni, ja teen päiväni moneksi niinkuin sannan.

Atunci ziceam: ,În cuibul meu voi muri, zilele mele vor fi multe ca nisipul.

Minun juureni putkahti veden tykönä, ja kaste pysyi laihoni päällä.

Apa va pătrunde în rădăcinile mele, roua va sta toată noaptea peste ramurile mele.

Minun kunniallisuuteni uudistui minun edessäni, ja minun joutseni muuttui uudeksi minun kädessäni.

Slava mea va înverzi neîncetat, şi arcul îmi va întineri în mînă.`

He kuulivat minua ja odottivat, ja vaikenivat minun neuvooni.

Oamenii mă ascultau şi aşteptau, tăceau înaintea sfaturilor mele.

Minun sanani jälkeen ei yksikään enempää puhunut, ja minun puheeni tiukkui heidän päällensä.

După cuvîntările mele, niciunul nu răspundea, şi cuvîntul meu era pentru toţi o rouă binefăcătoare.

He odottivat minua niinkuin sadetta, ja avasivat suunsa niinkuin ehtoosadetta vastaan.

Mă aşteptau ca pe ploaie, căscau gura ca după ploaia de primăvară.

Jos minä nauroin heidän puoleensa, ei he luottaneet sen päälle, eikä tahtoneet minua murheesen saattaa.

Cînd li se muia inima, le zîmbeam. şi nu puteau izgoni seninătatea de pe fruntea mea.

Kuin minä tulin heidän kokouksiinsa, niin minun täytyi istua ylimpänä: ja asuin niinkuin kuningas sotaväen keskellä, lohduttaissani murheellisia.

Îmi plăcea să mă duc la ei, şi mă aşezam în fruntea lor; eram ca un împărat în mijlocul unei oştiri, ca un mîngîietor lîngă nişte întristaţi.