Luke 23

سپس تمام حاضران در مجلس برخاستند و او را به حضور پیلاطس آوردند

And the whole multitude of them arose, and led him unto Pilate.

و علیه او شكایت خود را این‌طور شروع كردند: «ما این شخص را در حالی دیدیم كه به منحرف كردن ملّت ما مشغول بود. او با پرداخت مالیات به قیصر مخالفت می‌كرد و ادّعا می‌کند كه مسیح یعنی پادشاه است.»

And they began to accuse him, saying, We found this fellow perverting the nation, and forbidding to give tribute to Cæsar, saying that he himself is Christ a King.

پیلاطس از او پرسید: «آیا تو پادشاه یهودیان هستی؟» عیسی جواب داد: «تو می‌گویی.»

And Pilate asked him, saying, Art thou the King of the Jews? And he answered him and said, Thou sayest it.

پیلاطس سپس به سران كاهنان و جماعت گفت: «من در این مرد هیچ تقصیری نمی‌بینم.»

Then said Pilate to the chief priests and to the people, I find no fault in this man.

امّا آنان پافشاری می‌کردند و می‌گفتند: «او مردم را در سراسر یهودیه با تعالیم خود می‌شوراند. از جلیل شروع كرد و به اینجا رسیده است.»

And they were the more fierce, saying, He stirreth up the people, teaching throughout all Jewry, beginning from Galilee to this place.

هنگامی‌که پیلاطس این را شنید پرسید كه آیا این مرد جلیلی است.

When Pilate heard of Galilee, he asked whether the man were a Galilæan.

وقتی آگاه شد كه به قلمرو هیرودیس تعلّق دارد او را پیش هیرودیس كه در آن موقع در اورشلیم بود فرستاد.

And as soon as he knew that he belonged unto Herod's jurisdiction, he sent him to Herod, who himself also was at Jerusalem at that time.

وقتی هیرودیس عیسی را دید بسیار خوشحال شد، زیرا دربارهٔ او مطالبی شنیده بود و مدّتها بود می‌خواست او را ببیند و امید داشت كه شاهد معجزاتی از دست او باشد.

And when Herod saw Jesus, he was exceeding glad: for he was desirous to see him of a long season, because he had heard many things of him; and he hoped to have seen some miracle done by him.

از او سؤالات فراوانی كرد امّا عیسی هیچ جوابی نداد.

Then he questioned with him in many words; but he answered him nothing.

سران كاهنان و علما جلو آمدند و اتّهامات شدیدی به او وارد كردند.

And the chief priests and scribes stood and vehemently accused him.

پس هیرودیس و سربازانش به عیسی اهانت كرده، او را مسخره نمودند و ردای پُر زَرق و بَرقی به او پوشانیده، او را پیش پیلاطس پس فرستاد.

And Herod with his men of war set him at nought, and mocked him, and arrayed him in a gorgeous robe, and sent him again to Pilate.

در همان روز هیرودیس و پیلاطس آشتی كردند، زیرا دشمنی دیرینه‌ای تا آن زمان بین آن دو وجود داشت.

And the same day Pilate and Herod were made friends together: for before they were at enmity between themselves.

پیلاطس در این موقع سران كاهنان، رهبران قوم و مردم را احضار كرد

And Pilate, when he had called together the chief priests and the rulers and the people,

و به آنان گفت: «شما این مرد را به اتّهام اخلالگری پیش من آوردید. امّا چنانكه می‌دانید خود من در حضور شما از او بازپرسی كردم و در او چیزی كه اتّهامات شما را تأیید كند نیافتم.

Said unto them, Ye have brought this man unto me, as one that perverteth the people: and, behold, I, having examined him before you, have found no fault in this man touching those things whereof ye accuse him:

هیرودیس هم دلیلی پیدا نكرد، چون او را پیش ما برگردانیده است. واضح است كه او كاری نكرده است كه مستوجب مرگ باشد.

No, nor yet Herod: for I sent you to him; and, lo, nothing worthy of death is done unto him.

بنابراین او را پس از تازیانه زدن آزاد می‌كنم.» [

I will therefore chastise him, and release him.

زیرا لازم بود كه هر عیدی یک نفر زندانی را برای آنها آزاد كند.]

(For of necessity he must release one unto them at the feast.)

امّا همه با صدای بلند گفتند: «اعدامش كن! برای ما باراباس را آزاد كن.»

And they cried out all at once, saying, Away with this man, and release unto us Barabbas:

(این شخص به‌خاطر شورشی كه در شهر اتّفاق افتاده بود و به علّت آدمكشی زندانی شده بود.)

(Who for a certain sedition made in the city, and for murder, was cast into prison.)

چون پیلاطس مایل بود عیسی را آزاد سازد بار دیگر سخن خود را به‌ گوش جماعت رسانید

Pilate therefore, willing to release Jesus, spake again to them.

امّا آنها فریاد كردند: «مصلوبش كن، مصلوبش كن!»

But they cried, saying, Crucify him, crucify him.

برای سومین بار به ایشان گفت: «چرا؟ مرتكب چه جنایتی شده است؟ من او را در هیچ مورد، مستوجب اعدام ندیدم. بنابراین او را پس از تازیانه زدن آزاد می‌کنم.»

And he said unto them the third time, Why, what evil hath he done? I have found no cause of death in him: I will therefore chastise him, and let him go.

امّا آنان در تقاضای خود پافشاری كردند و فریاد می‌زدند كه عیسی باید به صلیب میخكوب شود. فریادهای ایشان غالب آمد

And they were instant with loud voices, requiring that he might be crucified. And the voices of them and of the chief priests prevailed.

و پیلاطس حكمی را كه آنان می‌خواستند صادر كرد.

And Pilate gave sentence that it should be as they required.

بنابر درخواست ایشان، مردی را كه به‌خاطر یاغی‌گری و آدمكشی به زندان افتاده بود آزاد كرد و عیسی را در اختیار آنان گذاشت.

And he released unto them him that for sedition and murder was cast into prison, whom they had desired; but he delivered Jesus to their will.

هنگامی‌كه او را برای اعدام می‌بردند مردی را به ‌نام شمعون كه اهل قیروان بود و از صحرا به شهر می‌آمد گرفتند. صلیب را روی دوش او گذاشتند و او را مجبور كردند كه آن را به دنبال عیسی ببرد.

And as they led him away, they laid hold upon one Simon, a Cyrenian, coming out of the country, and on him they laid the cross, that he might bear it after Jesus.

جمعیّت بزرگی از جمله زنانی كه به‌خاطر عیسی به سینهٔ خود می‌زدند و عزاداری می‌کردند از عقب او می‌آمدند.

And there followed him a great company of people, and of women, which also bewailed and lamented him.

عیسی روبه آنان كرد و فرمود: «ای دختران اورشلیم، برای من اشک نریزید، برای خودتان و فرزندانتان گریه كنید!

But Jesus turning unto them said, Daughters of Jerusalem, weep not for me, but weep for yourselves, and for your children.

بدانید روزهایی خواهد آمد كه خواهند گفت: 'خوشا به حال نازایان و رحم‌هایی كه بچّه نیاوردند و پستانهایی كه شیر ندادند'

For, behold, the days are coming, in the which they shall say, Blessed are the barren, and the wombs that never bare, and the paps which never gave suck.

آن ‌وقت به کوهها خواهند گفت: 'به روی ما بیفتید' به تپّه‌ها خواهند گفت: 'ما را بپوشانید.'

Then shall they begin to say to the mountains, Fall on us; and to the hills, Cover us.

اگر با چوب‌‌تر چنین كنند با چوب خشک چه خواهند كرد؟»

For if they do these things in a green tree, what shall be done in the dry?

دو جنایتكار هم برای اعدام با او بودند

And there were also two other, malefactors, led with him to be put to death.

و وقتی به محلی موسوم به «كاسهٔ‌‌سر» رسیدند، او را در آنجا به صلیب میخكوب كردند. آن جنایتكاران را هم با او مصلوب نمودند، یكی را در سمت راست و دیگری را در سمت چپ او.

And when they were come to the place, which is called Calvary, there they crucified him, and the malefactors, one on the right hand, and the other on the left.

عیسی گفت: «ای پدر، اینان را ببخش زیرا نمی‌دانند چه می‌كنند.» لباس‌های او را به قید قرعه میان خود تقسیم كردند.

Then said Jesus, Father, forgive them; for they know not what they do. And they parted his raiment, and cast lots.

مردم ایستاده تماشا می‌كردند و رهبران آنان با طعنه می‌گفتند: «دیگران را نجات داد. اگر این مرد مسیح و برگزیدهٔ خداست، حالا خودش را نجات دهد.»

And the people stood beholding. And the rulers also with them derided him, saying, He saved others; let him save himself, if he be Christ, the chosen of God.

سربازان هم او را مسخره كردند و جلو آمده، شراب تُرشیده به او تعارف كردند

And the soldiers also mocked him, coming to him, and offering him vinegar,

و گفتند: «اگر تو پادشاه یهودیان هستی خود را نجات بده.»

And saying, If thou be the king of the Jews, save thyself.

در بالای سر او نوشته شده بود: «پادشاه یهودیان.»

And a superscription also was written over him in letters of Greek, and Latin, and Hebrew, THIS IS THE KING OF THE JEWS.

یكی از آن جنایتكاران كه به صلیب آویخته شده بود با طعنه به او می‌گفت: «مگر تو مسیح نیستی؟ خودت و ما را نجات بده.»

And one of the malefactors which were hanged railed on him, saying, If thou be Christ, save thyself and us.

امّا آن دیگری با سرزنش به اولی جواب داد: «از خدا نمی‌ترسی؟ تو و او یكسان محكوم شده‌اید.

But the other answering rebuked him, saying, Dost not thou fear God, seeing thou art in the same condemnation?

در مورد ما منصفانه عمل شده، چون ما به سزای کارهای خود می‌رسیم، امّا این مرد هیچ خطایی نكرده است.»

And we indeed justly; for we receive the due reward of our deeds: but this man hath done nothing amiss.

و گفت: «ای عیسی، وقتی به سلطنت خود رسیدی مرا به‌یاد داشته باش.»

And he said unto Jesus, Lord, remember me when thou comest into thy kingdom.

عیسی جواب داد: «خاطر جمع باش، امروز با من در فردوس خواهی بود.»

And Jesus said unto him, Verily I say unto thee, To day shalt thou be with me in paradise.

تقریباً ظهر بود، كه تاریكی تمام آن سرزمین را فراگرفت و تا ساعت سه بعد از ظهر آفتاب گرفته بود

And it was about the sixth hour, and there was a darkness over all the earth until the ninth hour.

و پردهٔ معبد بزرگ دو تکه شد.

And the sun was darkened, and the veil of the temple was rent in the midst.

عیسی با فریادی بلند گفت: «ای پدر، روح خود را به تو تسلیم می‌كنم.» این را گفت و جان داد.

And when Jesus had cried with a loud voice, he said, Father, into thy hands I commend my spirit: and having said thus, he gave up the ghost.

وقتی افسری كه مأمور نگهبانی بود، این جریان را دید خدا را حمد كرد و گفت: «در واقع این مرد بی‌گناه بود.»

Now when the centurion saw what was done, he glorified God, saying, Certainly this was a righteous man.

جمعیّتی كه برای تماشا گرد آمده بودند وقتی ماجرا را دیدند، سینه‌زنان به خانه‌های خود برگشتند.

And all the people that came together to that sight, beholding the things which were done, smote their breasts, and returned.

آشنایان عیسی با زنانی كه از جلیل همراه او آمده بودند، همگی در فاصلهٔ دوری ایستاده بودند و جریان را می‌دیدند.

And all his acquaintance, and the women that followed him from Galilee, stood afar off, beholding these things.

در آنجا مردی به ‌نام یوسف حضور داشت كه یكی از اعضای شورای یهود بود. او مردی نیکنام و درستكار بود.

And, behold, there was a man named Joseph, a counsellor; and he was a good man, and a just:

یوسف به تصمیم شورا و كاری كه در پیش گرفته بودند رأی مخالف داده بود. او از اهالی یک شهر یهودی به ‌نام رامه بود و از ‌آن كسانی بود كه در انتظار پادشاهی خدا به سر می‌بردند.

(The same had not consented to the counsel and deed of them;) he was of Arimathæa, a city of the Jews: who also himself waited for the kingdom of God.

این مرد در این ‌موقع پیش پیلاطس رفت و جنازهٔ عیسی را خواست.

This man went unto Pilate, and begged the body of Jesus.

سپس آن را پایین آورد و در كتان لطیف پیچید و در مقبره‌ای كه از سنگ تراشیده شده بود و پیش از آن كسی را در آن نگذاشته بودند قرار داد.

And he took it down, and wrapped it in linen, and laid it in a sepulchre that was hewn in stone, wherein never man before was laid.

آن روز، روز تدارک بود و روز سبت از آن ساعت شروع می‌شد.

And that day was the preparation, and the sabbath drew on.

زنانی كه از جلیل همراه عیسی ‌آمده بودند به‌ دنبال یوسف رفتند. آنها مقبره و طرز تدفین او را دیدند.

And the women also, which came with him from Galilee, followed after, and beheld the sepulchre, and how his body was laid.

سپس به خانه رفتند و حنوط و عطریّات تهیّه كردند و در روز سبت طبق دستور شریعت استراحت نمودند.

And they returned, and prepared spices and ointments; and rested the sabbath day according to the commandment.