Job 29

ایّوب به کلام خود ادامه داده گفت:

Und Hiob fuhr fort, seinen Spruch anzuheben, und sprach:

ای کاش دوران سابق و آن روزهایی که خدا مراقب و مواظب من بود، دوباره می‌آمد.

O daß ich wäre wie in den Monden der Vorzeit, wie in den Tagen, da Gott mich bewahrte,

در آن روزها نور او بر من می‌تابید و راه تاریک مرا روشن می‌کرد.

als seine Leuchte über meinem Haupte schien, und ich bei seinem Lichte durch die Finsternis wandelte;

آن وقت دوران کامرانی من بود و از دوستی خدا برخوردار بودم.

wie ich war in den Tagen meiner Reife, als das Vertrauen Gottes über meinem Zelte waltete,

خدای قادر مطلق با من بود و فرزندانم دور من جمع بودند.

als der Allmächtige noch mit mir war, meine Knaben rings um mich her;

پاهای خود را با شیر می‌شستم و از صخره‌‌ها برای من روغن زیتون جاری می‌شد.

als meine Schritte sich in Milch badeten, und der Fels neben mir Ölbäche ergoß;

وقتی به دروازهٔ شهر می‌رفتم و بر کرسی خود می‌نشستم،

als ich durch das Tor in die Stadt hineinging, meinen Sitz auf dem Platze aufstellte:

جوانان برای من راه باز می‌کردند و ریش‌سفیدان به احترام من برمی‌خاستند.

Die Jünglinge sahen mich und verbargen sich, und die Greise erhoben sich, blieben stehen;

رهبران شهر از حرف زدن باز می‌ایستادند و سکوت می‌کردند.

die Fürsten hielten die Worte zurück und legten die Hand auf ihren Mund;

حتّی شخصیّت‌های مهم با دیدن من ساکت می‌شدند.

die Stimme der Vornehmen verstummte, und ihre Zunge klebte an ihrem Gaumen.

هرکسی که مرا می‌دید و سخنان مرا می‌شنید، مرا ستایش می‌نمود.

Denn wenn das Ohr von mir hörte, so pries es mich glücklich, und wenn das Auge mich sah, so legte es Zeugnis von mir ab.

زیرا من به داد مردم فقیر می‌رسیدم و به یتیمانِ بی‌کس کمک می‌کردم.

Denn ich befreite den Elenden, der um Hülfe rief, und die Waise, die keinen Helfer hatte.

کسانی‌که در حال مرگ بودند، برایم دعا می‌کردند و با کار نیک، دل بیوه زنان را شاد می‌ساختم.

Der Segen des Umkommenden kam über mich, und das Herz der Witwe machte ich jubeln.

کارهای خود را از روی عدل و انصاف انجام می‌دادم.

Ich kleidete mich in Gerechtigkeit, -und sie bekleidete mich, -wie in Oberkleid und Kopfbund in mein Recht.

برای کورها چشم و برای مردم لَنگ، پا بودم.

Auge war ich dem Blinden, und Fuß dem Lahmen;

از نیازمندان مثل یک پدر دستگیری می‌کردم و از حق غریبان دفاع می‌نمودم.

Vater war ich den Dürftigen, und die Rechtssache dessen, den ich nicht kannte, untersuchte ich;

دندانهای نیش ظالمان را می‌شکستم و شکار را از دهنشان می‌گرفتم.

und ich zerbrach das Gebiß des Ungerechten, und seinen Zähnen entriß ich die Beute.

آرزو داشتم که بعد از یک عمر شاد و طولانی، به آسودگی در خانهٔ خود بمیرم.

Und ich sprach: In meinem Neste werde ich verscheiden, und meine Tage vermehren wie der Sand;

مثل درختی بودم که ریشه‌اش به آب می‌رسید و شاخه‌هایش با شبنم شاداب می‌شدند.

meine Wurzel wird ausgebreitet sein am Wasser, und der Tau wird übernachten auf meinem Gezweig;

همه از من تمجید می‌کردند و قدرت و نیروی من روزافزون بود.

meine Ehre wird frisch bei mir bleiben, und mein Bogen sich in meiner Hand verjüngen.

همه به سخنان من گوش می‌دادند و از پندهای من استفاده می‌کردند.

Sie hörten mir zu und harrten, und horchten schweigend auf meinen Rat.

وقتی من سخنانم را تمام می‌کردم، کسی حرفی نمی‌زد. کلام من مانند قطرات شبنم بر آنها می‌چکید.

Nach meinem Worte sprachen sie nicht wieder, und auf sie träufelte meine Rede.

آنها همچون دهقانی که چشم به راه باران باشد، با شوق تمام منتظر شنیدن کلام من می‌بودند.

Und sie harrten auf mich wie auf den Regen, und sperrten ihren Mund auf wie nach dem Spätregen.

وقتی دلسرد می‌شدند، با یک تبسم آنها را دلگرم می‌ساختم و با روی خوش، آنها را تشویق می‌نمودم.

Ich lächelte ihnen zu, wenn sie kein Vertrauen hatten, und das Licht meines Angesichts konnten sie nicht trüben.

در میان آنها، مانند پادشاه حکومت می‌کردم و در هنگام غم، آنها را تسلّی می‌دادم.

Ich wählte für sie den Weg aus, und saß als Haupt, und thronte wie ein König unter der Kriegsschar, gleichwie einer, der Trauernde tröstet.