Job 29

ایّوب به کلام خود ادامه داده گفت:
Kaj plue Ijob parolis siajn sentencojn, kaj diris:
ای کاش دوران سابق و آن روزهایی که خدا مراقب و مواظب من بود، دوباره می‌آمد.
Ho, se estus al mi tiel, kiel en la antaŭaj monatoj, Kiel en la tempo, kiam Dio min gardis;
در آن روزها نور او بر من می‌تابید و راه تاریک مرا روشن می‌کرد.
Kiam Lia lumilo lumis super mia kapo; Kaj sub Lia lumo mi povis iri en mallumo;
آن وقت دوران کامرانی من بود و از دوستی خدا برخوردار بودم.
Kiel estis al mi en la tagoj de mia juneco, Kiam la ŝirmado de Dio estis super mia tendo;
خدای قادر مطلق با من بود و فرزندانم دور من جمع بودند.
Kiam la Plejpotenculo estis ankoraŭ kun mi, Kaj ĉirkaŭ mi estis miaj infanoj;
پاهای خود را با شیر می‌شستم و از صخره‌‌ها برای من روغن زیتون جاری می‌شد.
Kiam miaj paŝoj laviĝadis en butero, Kaj la roko verŝadis al mi fluojn da oleo!
وقتی به دروازهٔ شهر می‌رفتم و بر کرسی خود می‌نشستم،
Kiam mi eliris el la pordego al la urbo Kaj aranĝis al mi sidon sur la placo,
جوانان برای من راه باز می‌کردند و ریش‌سفیدان به احترام من برمی‌خاستند.
Vidis min junuloj kaj kaŝis sin, Kaj maljunuloj leviĝis kaj staris;
رهبران شهر از حرف زدن باز می‌ایستادند و سکوت می‌کردند.
Eminentuloj ĉesis paroli Kaj metis la manon sur sian buŝon;
حتّی شخصیّت‌های مهم با دیدن من ساکت می‌شدند.
La voĉo de altranguloj sin kaŝis, Kaj ilia lango algluiĝis al ilia palato.
هرکسی که مرا می‌دید و سخنان مرا می‌شنید، مرا ستایش می‌نمود.
Kiam orelo aŭdis, ĝi nomis min feliĉa; Kiam okulo vidis, ĝi gloris min;
زیرا من به داد مردم فقیر می‌رسیدم و به یتیمانِ بی‌کس کمک می‌کردم.
Ĉar mi savadis kriantan malriĉulon, Kaj orfon, kiu ne havis helpanton.
کسانی‌که در حال مرگ بودند، برایم دعا می‌کردند و با کار نیک، دل بیوه زنان را شاد می‌ساختم.
Beno de pereanto venadis sur min, Kaj la koro de vidvino estis ĝojigata de mi.
کارهای خود را از روی عدل و انصاف انجام می‌دادم.
Virteco estis mia vesto, Kaj mia justeco vestis min kiel mantelo kaj kapornamo.
برای کورها چشم و برای مردم لَنگ، پا بودم.
Mi estis okuloj por la blindulo, Kaj piedoj por la lamulo;
از نیازمندان مثل یک پدر دستگیری می‌کردم و از حق غریبان دفاع می‌نمودم.
Mi estis patro por la malriĉuloj, Kaj juĝan aferon de homoj nekonataj mi esploradis;
دندانهای نیش ظالمان را می‌شکستم و شکار را از دهنشان می‌گرفتم.
Mi rompadis la makzelojn al maljustulo, Kaj el liaj dentoj mi elŝiradis la kaptitaĵon.
آرزو داشتم که بعد از یک عمر شاد و طولانی، به آسودگی در خانهٔ خود بمیرم.
Kaj mi pensis: En mia nesto mi mortos, Kaj grandnombraj kiel sablo estos miaj tagoj;
مثل درختی بودم که ریشه‌اش به آب می‌رسید و شاخه‌هایش با شبنم شاداب می‌شدند.
Mia radiko estas malkovrita por la akvo, Kaj roso noktas sur miaj branĉoj.
همه از من تمجید می‌کردند و قدرت و نیروی من روزافزون بود.
Mia gloro estas ĉiam nova, Kaj mia pafarko ĉiam refortiĝas en mia mano.
همه به سخنان من گوش می‌دادند و از پندهای من استفاده می‌کردند.
Oni aŭskultadis min kaj atendadis, Kaj silentadis, kiam mi donadis konsilojn.
وقتی من سخنانم را تمام می‌کردم، کسی حرفی نمی‌زد. کلام من مانند قطرات شبنم بر آنها می‌چکید.
Post miaj vortoj oni ne plu parolis; Kaj miaj vortoj gutadis sur ilin.
آنها همچون دهقانی که چشم به راه باران باشد، با شوق تمام منتظر شنیدن کلام من می‌بودند.
Oni atendadis min kiel la pluvon, Kaj malfermadis sian buŝon, kiel por malfrua pluvo.
وقتی دلسرد می‌شدند، با یک تبسم آنها را دلگرم می‌ساختم و با روی خوش، آنها را تشویق می‌نمودم.
Se mi iam ridis al ili, ili ne kredis tion; Kaj la lumo de mia vizaĝo ne falis.
در میان آنها، مانند پادشاه حکومت می‌کردم و در هنگام غم، آنها را تسلّی می‌دادم.
Kiam mi iris al ili, mi sidis sur la ĉefa loko; Mi loĝis kiel reĝo inter taĉmentoj, Kiel konsolanto de funebruloj.