Job 30

امّا اکنون آنهایی که از من جوانتر هستند، و من عار داشتم که پدرانشان با سگهای من از گلّه‌ام نگهبانی نمایند، مسخره‌ام می‌کنند.
Sed nun ridas pri mi homoj pli junaj ol mi, Kies patrojn mi ne volus starigi kun la hundoj de miaj ŝafaroj;
آنها یک عدّه اشخاص تنبل بودند که کاری از دستشان ساخته نبود.
Kies forto de la manoj estis senbezona por mi, Kaj kiuj ne povis atingi maljunecon;
آن‌قدر فقیر بودند که از گرسنگی به بیابان می‌رفتند و ریشه و برگ گیاه می‌خوردند.
Kiuj pro malriĉeco kaj malsato solece kuris En la dezerton mizeran kaj senvivan;
آن‌قدر فقیر بودند که از گرسنگی به بیابان می‌رفتند و ریشه و برگ گیاه می‌خوردند.
Kiuj elŝiras atriplon apud la arbetaĵoj, Kaj kies pano estas la radiko de genisto.
از اجتماع رانده شده بودند و مردم با آنها مانند دزدان رفتار می‌کردند.
El meze de la homoj oni elpelas ilin; Oni krias sur ilin, kiel sur ŝteliston;
در غارها و حفره‌ها زندگی می‌کردند و در بین صخره‌ها پناه می‌بردند.
En terfendoj ĉe la valoj ili loĝas, En truoj de la tero kaj de rokoj;
مثل حیوان زوزه می‌کشیدند و در زیر بوته‌ها با هم جمع می‌شدند.
Inter la arbetaĵoj ili krias, Sub la kardoj ili kolektiĝas;
گروهی بیکاره و بی‌نام و نشان هستند که از اجتماع طرد شده‌اند.
Kiel infanoj de sentaŭguloj kaj sennomuloj, Ili estas elpelitaj el la lando.
اکنون آنها می‌آیند و به من می‌خندند و مرا بازیچهٔ دست خود ساخته‌اند.
Kaj nun mi fariĝis objekto de ilia mokokanto, Mi fariĝis por ili objekto de babilado.
آنها با نفرت با من رفتار می‌کنند و فکر می‌کنند برای من خیلی خوب هستند، آنها حتّی به صورتم آب دهان می‌اندازند.
Ili abomenas min, malproksimiĝas de mi, Ne timas kraĉi sur mian vizaĝon.
چون خدا مرا درمانده و بیچاره ساخته است، آنها به مخالفت من برخاسته‌اند.
Li malligis mian ŝnuron kaj turmentas min, Kaj ili forĵetis antaŭ mi la bridon.
فتنه‌گران از هر سو به من حمله می‌کنند و اسباب هلاکت مرا مهیّا کرده‌اند.
Dekstre buboj stariĝis, kaj puŝas miajn piedojn; Ili ebenigis kontraŭ mi siajn pereigajn vojojn;
راه مرا می‌بندند و به من آزار می‌رسانند و کسی نیست که آنها را باز دارد.
Ili disfosis mian vojon, facile pereigas min, Ne bezonante helpanton;
ناگهان از هر طرف بر من هجوم می‌آورند و بر سر من می‌ریزند.
Ili venas kiel tra larĝa breĉo, Ĵetas sin tumulte.
ترس و وحشت مرا فراگرفته و عزّت و آبرویم بر باد رفته، و سعادتم مانند ابر از بین رفته است.
Teruroj turnis sin kontraŭ min, Forpelis mian majeston kiel vento; Kiel nubo foriris mia feliĉo.
اکنون جانم به لب رسیده و رنجهای من پایانی ندارد.
Kaj nun elverŝiĝas mia animo; Kaptis min tagoj de mizero.
شبها استخوانهایم درد می‌کنند و لحظه‌ای آرام و قرار ندارم.
En la nokto miaj ostoj traboriĝas en mi, Kaj miaj mordetantoj ne dormas.
خداوند یقهٔ مرا می‌گیرد و لباسم را دور من می‌پیچاند
Kun granda malfacileco demetiĝas mia vesto; Premas min la rando de mia ĉemizo.
خدا مرا در گل ولای افکنده و در خاک و خاکستر پایمالم کرده است.
Oni komparas min kun koto; Mi similiĝis al polvo kaj cindro.
پیش تو ای خدا، زاری و فریاد می‌کنم، امّا تو به من جواب نمی‌دهی. در حضورت می‌ایستم، ولی تو به من توجّه نمی‌نمایی.
Mi krias al Vi, sed Vi ne respondas al mi; Mi staras, ke Vi atentu min.
تو بر من رحم نمی‌کنی و با قدرت بر من جفا می‌‌کنی.
Vi fariĝis kruelulo por mi; Per la forto de Via mano Vi montras al mi Vian malamon.
مرا در میان تندباد می‌اندازی و در مسیر توفان قرار می‌دهی.
Vi levis min en la venton, Lasis min kaj neniigis min en la ventego.
می‌دانم که مرا به دست مرگ، یعنی به سرنوشتی که برای همهٔ موجودات تعیین کرده‌ای، می‌سپاری.
Mi scias, ke Vi transdonos min al la morto, En la kunvenejon de ĉio vivanta.
چرا به کسی‌که از پا افتاده و برای کمک التماس می‌نماید، حمله می‌‌کنی؟
Sed ĉu oni povas ne deziri eltiri manon, Kaj krii en sia malfeliĉo?
آیا من برای کسانی‌که در زحمت بودند، گریه نکردم و آیا به‌خاطر مردم مسکین و نیازمند، غصّه نخوردم؟
Ĉu mi ne ploris pri tiu, kiu havis malfeliĉan tempon? Ĉu mia animo ne afliktiĝis pri malriĉulo?
امّا به عوض خوبی، بدی دیدم و به عوض نور، تاریکی نصیبم شد.
Mi atendis bonon, sed venis malbono; Mi esperis lumon, sed venis mallumo.
دلم پریشان است و آرام ندارم و به روز بد گرفتار شده‌ام.
Miaj internaĵoj bolas kaj ne ĉesas; Atakis min tempo de mizero.
ماتم‌کنان در عالم تاریکی، سرگردان هستم. در میان جماعت می‌ایستم و برای کمک فریاد می‌زنم.
Mi estas nigra, sed ne de la suno; Mi leviĝas en la komunumo kaj krias.
همنشین من شغال و شترمرغ دوست من شده است.
Mi fariĝis frato al la ŝakaloj Kaj kamarado al la strutoj.
پوست بدنم سیاه شده، به زمین می‌ریزد و استخوانهایم از شدّت تب می‌سوزند.
Mia haŭto nigriĝis sur mi, Kaj miaj ostoj sekiĝis de varmego.
آواز چنگ من به ساز غم تبدیل شده و از نی من، نوای ناله و صدای گریه می‌آید.
Mia harpo fariĝis plendilo, Kaj mia fluto fariĝis voĉo de plorantoj.