Proverbs 8

Ĉu ne vokas la saĝo? Kaj ĉu la prudento ne aŭdigas sian voĉon?

[] Bilgelik çağırıyor, Akıl sesini yükseltiyor.

Ĝi staras sur la pinto de altaĵoj, Apud la vojo, ĉe la vojkruĉiĝoj.

Yol kenarındaki tepelerin başında, Yolların birleştiği yerde duruyor o.

Apud la pordegoj, ĉe la eniro en la urbon, Ĉe la eniro tra la pordoj, ĝi kantas:

Kentin girişinde, kapıların yanında, Sesini yükseltiyor:

Al vi, ho viroj, mi vokas; Kaj mia voĉo sin turnas al la homoj:

“Ey insanlar, size sesleniyorum, Çağrım insan soyunadır!

Komprenu, naivuloj, la prudenton, Kaj sensprituloj prenu en la koron.

Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin; Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar!

Aŭskultu, ĉar mi parolos gravaĵon, Kaj ĝustaĵo eliros el mia buŝo.

Söylediğim yetkin sözleri dinleyin, Ağzımı doğruları söylemek için açarım.

Ĉar mia lango parolos veron, Kaj malpiaĵon abomenas miaj lipoj.

Ağzım gerçeği duyurur, Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir.

Justaj estas ĉiuj paroloj de mia buŝo; Ili ne enhavas falson kaj malicon.

Ağzımdan çıkan her söz doğrudur, Yoktur eğri ya da sapık olanı.

Ĉiuj ili estas ĝustaj por tiu, kiu ilin komprenas, Kaj justaj por tiuj, kiuj akiris scion.

Apaçıktır hepsi anlayana, Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların.

Prenu mian instruon, kaj ne arĝenton; Kaj la scion ŝatu pli, ol plej puran oron.

Gümüş yerine terbiyeyi, Saf altın yerine bilgiyi edinin.

Ĉar saĝo estas pli bona ol multekostaj ŝtonoj; Kaj nenio, kion oni povas deziri, povas esti egala al ĝi.

Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir, Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.

Mi, saĝo, loĝas kun la prudento, Kaj mi trovas prudentajn konsilojn.

Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim. Bilgi ve sağgörü bendedir.

Timo antaŭ la Eternulo malamas malbonon, Fieron, malhumilon, kaj malbonan vojon; Malsinceran buŝon mi malamas.

RAB’den korkmak kötülükten nefret etmek demektir. Kibirden, küstahlıktan, Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim.

De mi venas konsilo kaj bonaranĝo; Mi estas prudento; al mi apartenas forto.

Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür. Akıl ve güç kaynağı benim.

Per mi reĝas la reĝoj, Kaj la estroj donas leĝojn de justeco.

Krallar sayemde egemenlik sürer, Hükümdarlar adil kurallar koyar.

Per mi regas la princoj Kaj la potenculoj kaj ĉiuj juĝantoj sur la tero.

Önderler, adaletle yöneten soylular Sayemde yönetirler.

Mi amas miajn amantojn; Kaj miaj serĉantoj min trovos.

Beni sevenleri ben de severim, Gayretle arayan beni bulur.

Riĉo kaj gloro estas ĉe mi, Daŭra havo kaj justo.

Zenginlik ve onur, Kalıcı değerler ve bolluk bendedir.

Mia frukto estas pli bona ol oro kaj ol plej pura oro; Kaj la rikolto de mi estas pli bona ol elektita arĝento.

Meyvem altından, saf altından, Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir.

Laŭ la vojo de vero mi iras, Laŭ la vojstreko de la justo;

Doğruluk yolunda, Adaletin izinden yürürüm.

Por heredigi al miaj amantoj esencan bonon, Kaj plenigi iliajn trezorejojn.

Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar, Hazinelerini doldururum.

La Eternulo min formis en la komenco de Sia vojo, Antaŭ Siaj kreitaĵoj, tre antikve.

[] RAB yaratma işine başladığında İlk beni yarattı,

Antaŭ eterno mi estis firme fondita, en la komenco, Antaŭ la kreo de la tero.

Dünya var olmadan önce, Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım.

Kiam ankoraŭ ne ekzistis la abismoj, mi estis jam naskita, Kiam ankoraŭ ne ekzistis fontoj, ŝprucigantaj akvon.

Enginler yokken, Suları bol pınarlar yokken doğdum ben.

Antaŭ ol la montoj estis starigitaj, Antaŭ la altaĵoj mi estis kreita;

Dağlar daha oluşmadan, Tepeler belirmeden, RAB dünyayı, kırları Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.

Kiam la tero ankoraŭ ne estis farita, nek la kampoj, Nek la komencaj polveroj de la mondo.

Dağlar daha oluşmadan, Tepeler belirmeden, RAB dünyayı, kırları Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.

Dum Li firmigis la ĉielojn, mi jam estis tie; Dum Li desegnis limojn sur la supraĵo de la abismo,

RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım, Engin denizleri ufukla çevirdiğinde,

Dum Li fortikigis la nubojn supre, Dum Li firmigis la fontojn de la abismo,

Bulutları oluşturduğunda, Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde,

Dum Li donis Sian leĝon al la maro, Por ke la akvoj ne transpaŝu siajn bordojn, Kaj dum Li difinis la fundamentojn de la tero:

Sular buyruğundan öte geçmesinler diye Denize sınır çizdiğinde, Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde,

Tiam mi estis ĉe Li kiel konstruanto; Mi estis la ĝojo de ĉiuj tagoj, Ludante antaŭ Li ĉiutempe.

Baş mimar olarak O’nun yanındaydım. Gün be gün sevinçle dolup taştım, Huzurunda hep coştum.

Mi ludas sur Lia mondo-tero; Kaj mia ĝojo estas inter la homidoj.

O’nun dünyası mutluluğum, İnsanları sevincimdi.

Kaj nun, infanoj, aŭskultu min; Kaj feliĉaj estos tiuj, kiuj iras laŭ miaj vojoj.

Çocuklarım, şimdi beni dinleyin: Yolumu izleyenlere ne mutlu!

Aŭskultu instruon kaj saĝiĝu, Kaj ne forĵetu ĝin.

Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun, Görmezlikten gelmeyin onları.

Feliĉa estas la homo, kiu min aŭskultas, Kiu maldormas ĉiutage ĉe miaj pordoj, Kiu staras garde ĉe la fostoj de miaj pordegoj.

Beni dinleyen, Her gün kapımı gözleyen, Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu!

Ĉar kiu min trovis, tiu trovis vivon, Kaj akiros favoron de la Eternulo.

Çünkü beni bulan yaşam bulur Ve RAB’bin beğenisini kazanır.

Sed kiu maltrafas min, tiu difektas sian animon; Ĉiuj, kiuj min malamas, amas la morton.

Beni gözardı edense kendine zarar verir, Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir.”