Psalms 69

Savu min, ho Dio; Ĉar la akvoj venis ĝis mia animo.

För sångmästaren, efter »Liljor»; av David.

Mi profundiĝis en profundan marĉon, kaj mi ne havas, sur kio stari; Mi enfalis en la profundon de la akvo, kaj la fluo min forportas.

 Fräls mig, Gud; ty vattnen      tränga mig inpå livet.

Mi senfortiĝis de mia kriado, sekiĝis mia gorĝo; Laciĝis miaj okuloj de la atendado de mia Dio.

 Jag har sjunkit ned i djup dy,      där ingen botten är;  jag har kommit i djupa vatten,      och svallet vill fördränka mig.

Pli multaj ol la haroj de mia kapo estas miaj senkaŭzaj malamantoj; Fortiĝis miaj premantoj, miaj maljustaj malamikoj; Kion mi ne rabis, tion mi devas fordoni.

 Jag har ropat mig trött,      min strupe är förtorkad;  mina ögon försmäkta      av förbidan efter min Gud.

Ho Dio, Vi scias mian malsaĝecon; Kaj miaj kulpoj ne estas kaŝitaj por Vi.

 Flera än håren på mitt huvud      äro de som hata mig utan sak;  många äro de som vilja förgöra mig,      de som äro mina fiender utan skäl;  vad jag icke har rövat,      det måste jag gälda.

Ne hontiĝu per mi tiuj, kiuj esperas al Vi, ho mia Sinjoro, Eternulo Cebaot! Ne hontiĝu per mi tiuj, kiuj Vin serĉas, ho Dio de Izrael!

 Du, o Gud,      känner min dårskap,  och mina skulder äro icke      förborgade för dig.

Ĉar pro Vi mi portas malhonoron, Honto kovras mian vizaĝon.

 Låt icke i mig dem komma på skam,      som förbida dig, Herre,      HERRE Sebaot;  Låt icke i mig dem varda till blygd,      som söka dig,      du Israels Gud.

Mi fariĝis fremda por miaj fratoj, Nekonato por la filoj de mia patrino.

 Ty för din skull bär jag smälek,  för din skull höljer blygsel mitt ansikte;

Ĉar fervoro pri Via domo min konsumis, Kaj la insultoj de Viaj insultantoj falis sur min.

 främmande har jag blivit för mina bröder  och en främling för min moders barn.

Kaj mi ploras, mia animo estas en fasto, Kaj pri tio oni min hontigas.

 Ty nitälskan för ditt hus har förtärt mig,  och dina smädares smädelser hava fallit över mig.

Kiel veston mi metis sur min sakon, Kaj mi fariĝis moka ekzemplo por ili.

 Jag grät, ja, min själ grät under fasta,  men det blev mig till smälek.

Parolas pri mi la sidantoj ĉe la pordego, Kaj la drinkantoj kantas pri mi.

 Jag klädde mig i sorgdräkt,  men jag blev för dem ett ordspråk.

Kaj mi preĝas al Vi, ho Eternulo, en favora tempo; Ho Dio, pro Via granda boneco respondu al mi per Via vera helpo.

 Om mig tassla de, när de sitta i porten;  i dryckeslag göra de visor om mig.

Eligu min el la ŝlimo, ke mi ne dronu; Mi estu savita kontraŭ miaj malamantoj kaj el profunda akvo.

 Men jag kommer med min bön till dig,      HERRE, i behaglig tid,  genom din stora nåd, o Gud;  svara mig i din frälsande trofasthet.

Ne fortiru min fluo de la akvo, Ne englutu min profundo, Kaj abismo ne fermu super mi sian buŝon.

 Rädda mig ur dyn, så att jag icke sjunker ned;  låt mig bliva räddad från dem som hata mig      och från de djupa vattnen.

Aŭskultu min, ho Eternulo, ĉar bona estas Via favorkoreco; Laŭ Via kompatemeco turnu Vin al mi.

 Låt icke vattensvallet fördränka mig  eller djupet uppsluka mig;  och låt ej graven tillsluta sitt gap över mig.

Kaj ne kaŝu antaŭ Via sklavo Vian vizaĝon, ĉar mi suferas; Rapidu, aŭskultu min.

 Svara mig, HERRE,      ty god är din nåd;  vänd dig till mig      efter din stora barmhärtighet.

Alproksimiĝu al mia animo, savu ĝin; Spite miajn malamikojn liberigu min.

 Fördölj icke ditt ansikte för din tjänare,  ty jag är i nöd; skynda att svara mig.

Vi scias mian malhonoron kaj mian honton kaj mian mokatecon; Antaŭ Vi estas ĉiuj miaj premantoj.

 Kom till min själ och förlossa henne;  befria mig för mina fienders skull.

Honto rompis mian koron, kaj mi senfortiĝis; Mi atendis kompatantojn, sed ili forestis; Konsolantojn, sed mi ne trovis.

 Du känner min smälek,      min skam och blygd;  du ser alla mina ovänner.

Kaj ili donis al mi por manĝo galon, Kaj en mia soifo ili trinkigis al mi vinagron.

 Smälek har krossat mitt hjärta,      så att jag är vanmäktig;  jag väntade på medlidande, men där var intet,  och på tröstare, men jag fann ingen.

Ilia tablo antaŭ ili fariĝu reto, Kaj ilia prospero fariĝu kaptilo.

 De gåvo mig galla att äta,  och ättika att dricka, i min törst.

Mallumiĝu iliaj okuloj, ke ili ne vidu; Kaj iliajn lumbojn malfortigu por ĉiam.

 Må deras bord framför dem bliva till en snara  och till ett giller, bäst de gå där säkra;

Verŝu sur ilin Vian furiozon, Kaj la flamo de Via kolero ilin ataku.

 må deras ögon förmörkas, så att de icke se;  gör deras länder vacklande alltid.

Ilia loĝejo dezertiĝu, En iliaj tendoj ne ekzistu loĝanto.

 Gjut ut över dem din ogunst,  och låt din vredes glöd hinna upp dem.

Ĉar tiun, kiun Vi frapis, ili persekutas, Kaj la suferojn de Viaj batitoj ili rakontas.

 Deras gård blive öde,  ingen må finnas, som bor i deras hyddor,

Aldonu kulpon al ilia kulpo, Ke ili ne atingu Vian bonecon.

 eftersom de förfölja dem som du själv har slagit  och orda om huru de plågas, som du har stungit.

Ili estu elstrekitaj el la libro de vivantoj, Kaj ili ne estu skribitaj kune kun virtuloj.

 Låt dem gå från missgärning till missgärning,  och låt dem icke komma till din rättfärdighet.

Sed mi estas malriĉa kaj suferanta; Via helpo min defendu, ho Dio.

 Må de utplånas ur de levandes bok  och icke varda uppskrivna bland de rättfärdiga.

Mi gloros la nomon de Dio per kanto, Kaj mi rakontos en danko Lian grandecon.

 Men mig som är betryckt och plågad,  mig skall din frälsning, o Gud, beskydda.

Kaj ĝi estos pli agrabla al la Eternulo, Ol bovo aŭ bovido kun kornoj kaj fendohavaj hufoj.

 Jag vill lova Guds namn med sång  och upphöja honom med tacksägelse.

Vidos humiluloj kaj ĝojos! Ho serĉantoj de Dio, via koro reviviĝu.

 Det skall behaga HERREN bättre än någon tjur,  något offerdjur med horn och klövar.

Ĉar la Eternulo aŭskultas humilulojn, Kaj Siajn malliberulojn Li ne malŝatas.

 När de ödmjuka se det, skola de glädja sig;  I som söken Gud, edra hjärtan skola leva.

Gloru Lin la ĉielo kaj la tero, La maroj, kaj ĉio, kio en ili moviĝas.

 Ty HERREN lyssnar till de fattiga  och föraktar icke sina fångna.

Ĉar Dio helpos Cionon kaj konstruos la urbojn de Judujo, Ke oni tie loĝos kaj ilin heredos.

 Honom love himmelen och jorden,  havet och allt vad som rör sig däri.

Kaj la idaro de Liaj sklavoj ĝin heredos, Kaj la amantoj de Lia nomo loĝos en ĝi.

 Ty Gud skall frälsa Sion,  han skall bygga upp Juda städer;  man skall bo i dem och besitta landet. [ (Psalms 69:37)  Hans tjänares barn skola få det till arvedel,  och de som älska hans namn skola bo däri. ]