Psalms 69

Savu min, ho Dio; Ĉar la akvoj venis ĝis mia animo.

Al Músico principal: sobre Sosannim: Salmo de David. SÁLVAME, oh Dios, Porque las aguas han entrado hasta el alma.

Mi profundiĝis en profundan marĉon, kaj mi ne havas, sur kio stari; Mi enfalis en la profundon de la akvo, kaj la fluo min forportas.

Estoy hundido en cieno profundo, donde no hay pie: He venido á abismos de aguas, y la corriente me ha anegado.

Mi senfortiĝis de mia kriado, sekiĝis mia gorĝo; Laciĝis miaj okuloj de la atendado de mia Dio.

Cansado estoy de llamar; mi garganta se ha enronquecido; Han desfallecido mis ojos esperando á mi Dios.

Pli multaj ol la haroj de mia kapo estas miaj senkaŭzaj malamantoj; Fortiĝis miaj premantoj, miaj maljustaj malamikoj; Kion mi ne rabis, tion mi devas fordoni.

Hanse aumentado más que los cabellos de mi cabeza los que me aborrecen sin causa; Hanse fortalecido mis enemigos, los que me destruyen sin por qué: He venido pues á pagar lo que no he tomado.

Ho Dio, Vi scias mian malsaĝecon; Kaj miaj kulpoj ne estas kaŝitaj por Vi.

Dios, tú sabes mi locura; Y mis delitos no te son ocultos.

Ne hontiĝu per mi tiuj, kiuj esperas al Vi, ho mia Sinjoro, Eternulo Cebaot! Ne hontiĝu per mi tiuj, kiuj Vin serĉas, ho Dio de Izrael!

No sean avergonzados por mi causa los que te esperan, oh Señor JEHOVÁ de los ejércitos; No sean confusos por mí los que te buscan, oh Dios de Israel.

Ĉar pro Vi mi portas malhonoron, Honto kovras mian vizaĝon.

Porque por amor de ti he sufrido afrenta; Confusión ha cubierto mi rostro.

Mi fariĝis fremda por miaj fratoj, Nekonato por la filoj de mia patrino.

He sido extrañado de mis hermanos, Y extraño á los hijos de mi madre.

Ĉar fervoro pri Via domo min konsumis, Kaj la insultoj de Viaj insultantoj falis sur min.

Porque me consumió el celo de tu casa; Y los denuestos de los que te vituperaban, cayeron sobre mí.

Kaj mi ploras, mia animo estas en fasto, Kaj pri tio oni min hontigas.

Y lloré afligiendo con ayuno mi alma; Y esto me ha sido por afrenta.

Kiel veston mi metis sur min sakon, Kaj mi fariĝis moka ekzemplo por ili.

Puse además saco por mi vestido; Y vine á serles por proverbio.

Parolas pri mi la sidantoj ĉe la pordego, Kaj la drinkantoj kantas pri mi.

Hablaban contra mí los que se sentaban á la puerta, Y me zaherían en las canciones de los bebederos de sidra.

Kaj mi preĝas al Vi, ho Eternulo, en favora tempo; Ho Dio, pro Via granda boneco respondu al mi per Via vera helpo.

Empero yo enderezaba mi oración á ti, oh JEHOVÁ, al tiempo de tu buena voluntad: Oh Dios, por la multitud de tu misericordia, Por la verdad de tu salud, óyeme.

Eligu min el la ŝlimo, ke mi ne dronu; Mi estu savita kontraŭ miaj malamantoj kaj el profunda akvo.

Sácame del lodo, y no sea yo sumergido: Sea yo libertado de los que me aborrecen, y del profundo de las aguas.

Ne fortiru min fluo de la akvo, Ne englutu min profundo, Kaj abismo ne fermu super mi sian buŝon.

No me anegue el ímpetu de las aguas, Ni me suerba la hondura, Ni el pozo cierre sobre mí su boca.

Aŭskultu min, ho Eternulo, ĉar bona estas Via favorkoreco; Laŭ Via kompatemeco turnu Vin al mi.

Óyeme, JEHOVÁ, porque apacible es tu misericordia; Mírame conforme á la multitud de tus miseraciones.

Kaj ne kaŝu antaŭ Via sklavo Vian vizaĝon, ĉar mi suferas; Rapidu, aŭskultu min.

Y no escondas tu rostro de tu siervo; Porque estoy angustiado; apresúrate, óyeme.

Alproksimiĝu al mia animo, savu ĝin; Spite miajn malamikojn liberigu min.

Acércate á mi alma, redímela: Líbrame á causa de mis enemigos.

Vi scias mian malhonoron kaj mian honton kaj mian mokatecon; Antaŭ Vi estas ĉiuj miaj premantoj.

Tú sabes mi afrenta, y mi confusión, y mi oprobio: Delante de ti están todos mis enemigos.

Honto rompis mian koron, kaj mi senfortiĝis; Mi atendis kompatantojn, sed ili forestis; Konsolantojn, sed mi ne trovis.

La afrenta ha quebrantado mi corazón, y estoy acongojado: Y esperé quien se compadeciese de mí, y no lo hubo: Y consoladores, y ninguno hallé.

Kaj ili donis al mi por manĝo galon, Kaj en mia soifo ili trinkigis al mi vinagron.

Pusiéronme además hiel por comida, Y en mi sed me dieron á beber vinagre.

Ilia tablo antaŭ ili fariĝu reto, Kaj ilia prospero fariĝu kaptilo.

Sea su mesa delante de ellos por lazo, Y lo que es para bien por tropiezo.

Mallumiĝu iliaj okuloj, ke ili ne vidu; Kaj iliajn lumbojn malfortigu por ĉiam.

Sean oscurecidos sus ojos para ver, Y haz siempre titubear sus lomos.

Verŝu sur ilin Vian furiozon, Kaj la flamo de Via kolero ilin ataku.

Derrama sobre ellos tu ira, Y el furor de tu enojo los alcance.

Ilia loĝejo dezertiĝu, En iliaj tendoj ne ekzistu loĝanto.

Sea su palacio asolado: En sus tiendas no haya morador.

Ĉar tiun, kiun Vi frapis, ili persekutas, Kaj la suferojn de Viaj batitoj ili rakontas.

Porque persiguieron al que tú heriste; Y cuentan del dolor de los que tú llagaste.

Aldonu kulpon al ilia kulpo, Ke ili ne atingu Vian bonecon.

Pon maldad sobre su maldad, Y no entren en tu justicia.

Ili estu elstrekitaj el la libro de vivantoj, Kaj ili ne estu skribitaj kune kun virtuloj.

Sean raídos del libro de los vivientes, Y no sean escritos con los justos.

Sed mi estas malriĉa kaj suferanta; Via helpo min defendu, ho Dio.

Y yo afligido y dolorido, Tu salud, oh Dios, me defenderá.

Mi gloros la nomon de Dio per kanto, Kaj mi rakontos en danko Lian grandecon.

Alabaré yo el nombre de Dios con cántico, Ensalzarélo con alabanza.

Kaj ĝi estos pli agrabla al la Eternulo, Ol bovo aŭ bovido kun kornoj kaj fendohavaj hufoj.

Y agradará á JEHOVÁ más que sacrificio de buey, Ó becerro que echa cuernos y uñas.

Vidos humiluloj kaj ĝojos! Ho serĉantoj de Dio, via koro reviviĝu.

Veránlo los humildes, y se gozarán; Buscad á Dios, y vivirá vuestro corazón.

Ĉar la Eternulo aŭskultas humilulojn, Kaj Siajn malliberulojn Li ne malŝatas.

Porque JEHOVÁ oye á los menesterosos, Y no menosprecia á sus prisioneros.

Gloru Lin la ĉielo kaj la tero, La maroj, kaj ĉio, kio en ili moviĝas.

Alábenlo los cielos y la tierra, Los mares, y todo lo que se mueve en ellos.

Ĉar Dio helpos Cionon kaj konstruos la urbojn de Judujo, Ke oni tie loĝos kaj ilin heredos.

Porque Dios guardará á Sión, y reedificará las ciudades de Judá; Y habitarán allí, y la poseerán.

Kaj la idaro de Liaj sklavoj ĝin heredos, Kaj la amantoj de Lia nomo loĝos en ĝi.

Y la simiente de sus siervos la heredará, Y los que aman su nombre habitarán en ella.