Proverbs 8

Ĉu ne vokas la saĝo? Kaj ĉu la prudento ne aŭdigas sian voĉon?

¿NO clama la sabiduría, Y da su voz la inteligencia?

Ĝi staras sur la pinto de altaĵoj, Apud la vojo, ĉe la vojkruĉiĝoj.

En los altos cabezos, junto al camino, Á las encrucijadas de las veredas se para;

Apud la pordegoj, ĉe la eniro en la urbon, Ĉe la eniro tra la pordoj, ĝi kantas:

En el lugar de las puertas, á la entrada de la ciudad, Á la entrada de las puertas da voces:

Al vi, ho viroj, mi vokas; Kaj mia voĉo sin turnas al la homoj:

Oh hombres, á vosotros clamo; Y mi voz es á los hijos de los hombres.

Komprenu, naivuloj, la prudenton, Kaj sensprituloj prenu en la koron.

Entended, simples, discreción; Y vosotros, locos, entrad en cordura.

Aŭskultu, ĉar mi parolos gravaĵon, Kaj ĝustaĵo eliros el mia buŝo.

Oíd, porque hablaré cosas excelentes; Y abriré mis labios para cosas rectas.

Ĉar mia lango parolos veron, Kaj malpiaĵon abomenas miaj lipoj.

Porque mi boca hablará verdad, Y la impiedad abominan mis labios.

Justaj estas ĉiuj paroloj de mia buŝo; Ili ne enhavas falson kaj malicon.

En justicia son todas las razones de mi boca; No hay en ellas cosa perversa ni torcida.

Ĉiuj ili estas ĝustaj por tiu, kiu ilin komprenas, Kaj justaj por tiuj, kiuj akiris scion.

Todas ellas son rectas al que entiende, Y razonables á los que han hallado sabiduría.

Prenu mian instruon, kaj ne arĝenton; Kaj la scion ŝatu pli, ol plej puran oron.

Recibid mi enseñanza, y no plata; Y ciencia antes que el oro escogido.

Ĉar saĝo estas pli bona ol multekostaj ŝtonoj; Kaj nenio, kion oni povas deziri, povas esti egala al ĝi.

Porque mejor es la sabiduría que las piedras preciosas; Y todas las cosas que se pueden desear, no son de comparar con ella.

Mi, saĝo, loĝas kun la prudento, Kaj mi trovas prudentajn konsilojn.

Yo, la sabiduría, habito con la discreción, Y hallo la ciencia de los consejos.

Timo antaŭ la Eternulo malamas malbonon, Fieron, malhumilon, kaj malbonan vojon; Malsinceran buŝon mi malamas.

El temor de JEHOVÁ es aborrecer el mal; La soberbia y la arrogancia, y el mal camino Y la boca perversa, aborrezco.

De mi venas konsilo kaj bonaranĝo; Mi estas prudento; al mi apartenas forto.

Conmigo está el consejo y el ser; Yo soy la inteligencia; mía es la fortaleza.

Per mi reĝas la reĝoj, Kaj la estroj donas leĝojn de justeco.

Por mí reinan los reyes, Y los príncipes determinan justicia.

Per mi regas la princoj Kaj la potenculoj kaj ĉiuj juĝantoj sur la tero.

Por mí dominan los príncipes, Y todos los gobernadores juzgan la tierra.

Mi amas miajn amantojn; Kaj miaj serĉantoj min trovos.

Yo amo á los que me aman; Y me hallan los que madrugando me buscan.

Riĉo kaj gloro estas ĉe mi, Daŭra havo kaj justo.

Las riquezas y la honra están conmigo; Sólidas riquezas, y justicia.

Mia frukto estas pli bona ol oro kaj ol plej pura oro; Kaj la rikolto de mi estas pli bona ol elektita arĝento.

Mejor es mi fruto que el oro, y que el oro refinado; Y mi rédito mejor que la plata escogida.

Laŭ la vojo de vero mi iras, Laŭ la vojstreko de la justo;

Por vereda de justicia guiaré, Por en medio de sendas de juicio;

Por heredigi al miaj amantoj esencan bonon, Kaj plenigi iliajn trezorejojn.

Para hacer heredar á mis amigos el ser, Y que yo hincha sus tesoros.

La Eternulo min formis en la komenco de Sia vojo, Antaŭ Siaj kreitaĵoj, tre antikve.

JEHOVÁ me poseía en el principio de su camino, Ya de antiguo, antes de sus obras.

Antaŭ eterno mi estis firme fondita, en la komenco, Antaŭ la kreo de la tero.

Eternalmente tuve el principado, desde el principio, Antes de la tierra.

Kiam ankoraŭ ne ekzistis la abismoj, mi estis jam naskita, Kiam ankoraŭ ne ekzistis fontoj, ŝprucigantaj akvon.

Antes de los abismos fuí engendrada; Antes que fuesen las fuentes de las muchas aguas.

Antaŭ ol la montoj estis starigitaj, Antaŭ la altaĵoj mi estis kreita;

Antes que los montes fuesen fundados, Antes de los collados, era yo engendrada:

Kiam la tero ankoraŭ ne estis farita, nek la kampoj, Nek la komencaj polveroj de la mondo.

No había aún hecho la tierra, ni las campiñas, Ni el principio del polvo del mundo.

Dum Li firmigis la ĉielojn, mi jam estis tie; Dum Li desegnis limojn sur la supraĵo de la abismo,

Cuando formaba los cielos, allí estaba yo; Cuando señalaba por compás la sobrefaz del abismo;

Dum Li fortikigis la nubojn supre, Dum Li firmigis la fontojn de la abismo,

Cuando afirmaba los cielos arriba, Cuando afirmaba las fuentes del abismo;

Dum Li donis Sian leĝon al la maro, Por ke la akvoj ne transpaŝu siajn bordojn, Kaj dum Li difinis la fundamentojn de la tero:

Cuando ponía á la mar su estatuto, Y á las aguas, que no pasasen su mandamiento; Cuando establecía los fundamentos de la tierra;

Tiam mi estis ĉe Li kiel konstruanto; Mi estis la ĝojo de ĉiuj tagoj, Ludante antaŭ Li ĉiutempe.

Con él estaba yo ordenándolo todo; Y fuí su delicia todos los días, Teniendo solaz delante de él en todo tiempo.

Mi ludas sur Lia mondo-tero; Kaj mia ĝojo estas inter la homidoj.

Huélgome en la parte habitable de su tierra; Y mis delicias son con los hijos de los hombres.

Kaj nun, infanoj, aŭskultu min; Kaj feliĉaj estos tiuj, kiuj iras laŭ miaj vojoj.

Ahora pues, hijos, oídme: Y bienaventurados los que guardaren mis caminos.

Aŭskultu instruon kaj saĝiĝu, Kaj ne forĵetu ĝin.

Atended el consejo, y sed sabios, Y no lo menospreciéis.

Feliĉa estas la homo, kiu min aŭskultas, Kiu maldormas ĉiutage ĉe miaj pordoj, Kiu staras garde ĉe la fostoj de miaj pordegoj.

Bienaventurado el hombre que me oye, Velando á mis puertas cada día, Guardando los umbrales de mis entradas.

Ĉar kiu min trovis, tiu trovis vivon, Kaj akiros favoron de la Eternulo.

Porque el que me hallare, hallará la vida, Y alcanzará el favor de JEHOVÁ.

Sed kiu maltrafas min, tiu difektas sian animon; Ĉiuj, kiuj min malamas, amas la morton.

Mas el que peca contra mí, defrauda su alma: Todos los que me aborrecen, aman la muerte.