Job 21

Ijob respondis kaj diris:

Felele pedig Jób, és monda:

Aŭskultu mian parolon; Kaj ĝi estu anstataŭ viaj konsoloj.

Jól hallgassátok meg az én beszédemet, és legyen ez a ti vigasztalástok *helyett.*

Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.

Szenvedjetek el engem, a míg szólok, azután gúnyoljátok ki beszédemet.

Ĉu kontraŭ homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?

Avagy én embernek panaszolkodom-é? Miért ne volna hát keserű a lelkem?

Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la buŝon.

Tekintsetek reám és álmélkodjatok el, és tegyétek kezeteket szátokra.

Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.

Ha visszaemlékezem, mindjárt felháborodom, és reszketés fogja el testemet.

Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havaĵon?

Mi az oka, hogy a gonoszok élnek, vénséget érnek, sőt még meg is gyarapodnak?

Ilia idaro estas bone aranĝita antaŭ ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaŭ iliaj okuloj.

Az ő magvok előttök nő fel ő velök, és az ő sarjadékuk szemeik előtt.

Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.

Házok békességes a félelemtől, és az Isten vesszeje nincsen ő rajtok.

Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpuŝata; Ilia bovino gravediĝas kaj ne abortas.

Bikája folyat és nem terméketlen, tehene megellik és el nem vetél.

Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel ŝafaron, Kaj iliaj knaboj saltas.

Kieresztik, mint nyájat, kisdedeiket, és ugrándoznak az ő magzataik.

Ili ĝojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.

Dobot és hárfát ragadnak, és örvendeznek a síp zengésének.

Ili pasigas siajn tagojn en bonstato, Kaj iras en Ŝeolon momente.

Jóllétben töltik el napjaikat, és egy pillanat alatt szállnak alá a sírba;

Kaj tamen ili diras al Dio: Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;

Noha azt mondják Istennek: Távozzál el tőlünk, mert a te utaidnak tudásában nem gyönyörködünk!

Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?

Micsoda a Mindenható, hogy tiszteljük őt, és mit nyerünk vele, ha esedezünk előtte?

Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.

Mindazáltal az ő javok nincsen hatalmukban, azért a gonoszok tanácsa távol legyen tőlem!

Ĝis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingiĝu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.

Hányszor aluszik el a gonoszok szövétneke, és jő rájok az ő veszedelmök! *Hányszor* osztogatja részöket haragjában.

Ili estu kiel pajlero antaŭ vento, Kaj kiel grenventumaĵo, kiun forportas ventego.

Olyanok lesznek, mint a pozdorja a szél előtt, és mint a polyva, a melyet forgószél ragad el.

Dio konservas lian malfeliĉon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;

Isten az ő fiai számára tartja fenn annak büntetését. Megfizet néki, hogy megérzi majd.

Liaj propraj okuloj vidu lian malfeliĉon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.

Maga látja meg a maga veszedelmét, és a Mindenható haragjából iszik.

Ĉar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finiĝis?

Mert mi gondja van néki házanépére halála után, ha az ő hónapjainak száma letelt?!

Ĉu oni povas instrui scion al Dio, Kiu juĝas ja plej altajn?

Ki taníthatja Istent bölcseségre, hisz ő ítéli meg a magasságban levőket is!

Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;

Ez meghal az ő teljes boldogságában, egészen megelégedetten és nyugodtan;

Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.

Fejőedényei tejjel vannak tele, csontjainak velője nedvességtől árad.

Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne ĝuis bonon.

Amaz elkeseredett lélekkel hal meg, mert nem élhetett a jóval.

Sed ambaŭ kune ili kuŝas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.

Együtt feküsznek a porban, és féreg lepi őket.

Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraŭ mi;

Ímé, jól tudom a ti gondolatitokat és a hamisságokat, a melyekkel méltatlankodtok ellenem;

Vi diros: Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu loĝis la malpiuloj?

Mert ezt mondjátok: Hol van ama főembernek háza, hol van a gonoszok lakozásának sátora?

Sed demandu la vojaĝantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:

Avagy nem kérdeztétek-é meg azokat, a kik *sokat* utaznak és jeleiket nem ismeritek-é?

En tago de malfeliĉo la malpiulo estas ŝirmata, En tago de kolero li estas metata flanken.

Bizony a veszedelemnek napján elrejtetik a gonosz, a haragnak napján kiszabadul.

Kiu montros antaŭ lia vizaĝo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?

Kicsoda veti szemére az ő útját, és a mit cselekedett, kicsoda fizet meg néki azért?

Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altaĵeto estas starigataj gardistoj.

Még ha a sírba vitetik is ki, a sírdomb felett is él.

Dolĉaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li treniĝas ĉiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaŭ li.

Édesek lesznek néki a sírnak hantjai, és maga után vonsz minden embert, a mint számtalanok *mentek el* előtte.

Kiel do vi volas konsoli min per vantaĵo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malĝustaĵojn?

Hogyan vigasztalnátok hát engem hiábavalósággal? Feleselésetek igazságtalanság marad.