Job 20

Ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:

Felele pedig a Naamából való Czófár, és monda:

Pro tio miaj pensoj devigas min respondi, Pro tio, kion mi sentas.

Mindamellett az én gondolataim feleletre kényszerítenek engem, és e miatt nagy az izgatottság bennem.

Hontindan riproĉon mi aŭdis, Kaj la spirito de mia prudento respondos por mi.

Hallom gyalázatos dorgáltatásomat, de az én értelmes lelkem megfelel majd értem.

Ĉu vi scias, ke tiel estis de eterne, De post la apero de homo sur la tero,

Tudod-é azt, hogy eleitől fogva, mióta az embert e földre helyheztette,

Ke la triumfado de malvirtuloj estas mallongatempa, Kaj la ĝojo de hipokritulo estas nur momenta?

Az istentelenek vígassága rövid ideig tartó, és a képmutató öröme egy szempillantásig való?

Se lia grandeco eĉ atingus ĝis la ĉielo, Kaj lia kapo tuŝus la nubon,

Ha szinte az égig érne is az ő magassága, és a felleget érné is a fejével:

Li tamen pereos por ĉiam, kiel lia sterko; Tiuj, kiuj lin vidis, diros: Kie li estas?

Mint az emésztete, úgy vész el örökre, és a kik látták, azt mondják: Hol van ő?

Kiel sonĝo li forflugos, kaj oni lin ne trovos; Li malaperos, kiel nokta vizio.

Mint az álom, úgy elrepül és nem találják őt; eltünik, mint az éjjeli látomás.

Okulo, kiu rigardis lin, ne plu vidos lin; Lia loko lin ne plu vidos.

A szem, a mely rá ragyogott, nem *látja* többé, és az ő helye sem törődik már vele.

Liaj filoj kurados almozpetante, Kaj liaj manoj redonos lian havaĵon.

Fiai a szegények kedvében járnak, és kezei visszaadják az ő rablott vagyonát.

Liaj ostoj estos punitaj pro la pekoj de lia juneco, Kaj tio kuŝiĝos kune kun li en la polvo.

Csontjai, ha megtelnek is ifjú erővel, de vele együtt roskad az a porba.

Se la malbono estas dolĉa en lia buŝo, Li kaŝas ĝin sub sia lango,

Ha édes az ő szájában a gonoszság, és elrejti azt az ő nyelve alá;

Li flegas ĝin kaj ne forlasas ĝin, Kaj retenas ĝin sur sia palato:

És kedvez annak és ki nem veti azt, hanem ott tartogatja ínyei között:

Tiam lia manĝaĵo renversiĝos en liaj internaĵoj, Fariĝos galo de aspidoj interne de li.

Az ő étke elváltozik az ő gyomrában, vipera mérgévé lesz a belében.

Li englutis havaĵon, sed li ĝin elvomos; El lia ventro Dio ĝin elpelos.

Gazdagságot nyelt el, de kihányja azt, az ő hasából kiűzi azt az Isten.

Venenon de aspidoj li suĉos; Lango de vipuro lin mortigos.

A viperának mérgét szopta és a siklónak fulánkja öli meg őt,

Li ne vidos fluojn nek riverojn, Torentojn de mielo kaj de butero.

*Hogy* ne lássa a folyóvizeket, a tejjel és mézzel folyó patakokat.

Li redonos tion, kion li pene akiris, kaj li tion ne englutos; Kiel ajn granda estas lia havaĵo, li ĝin fordonos kaj ne ĝuos ĝin.

A mit *másoktól* szerzett, vissza kell adnia, nem nyelheti el, ép így az ő cserébe kapott vagyonát is, hogy ne örvendezhessen annak.

Ĉar li premis kaj forlasis la senhavulojn, Li rabis al si domon, kiun li ne konstruis.

Mert megrontotta és ott hagyta a szegényeket, házat rabolt, de nem építi meg azt.

Ĉar lia interno ne estis trankvila, Tial li ne savos tion, kio estis por li kara.

Mivel gyomra nem tudott betelni, nem is mentheti meg semmi drágaságát.

Nenion restigis lia manĝemeco; Tial lia bonstato ne estos longedaŭra.

Az ő falánksága elől semmi sem maradt meg, azért nem lesz tartós az ő jóléte.

Malgraŭ lia abundeco, li estos premata; Ĉiaspecaj suferoj trafos lin.

Mikor teljes az ő bősége, akkor is szükséget lát, és mindenféle nyomorúság támad reá.

Por plenigi lian ventron, Li sendos sur lin la flamon de Sia kolero, Kaj pluvigos sur lin Sian furiozon.

Mikor meg akarja tölteni a hasát, reá bocsátja haragjának tüzét, és azt önti rá étele gyanánt.

Se li forkuros de batalilo fera, Trafos lin pafarko kupra.

Mikor vasból csinált fegyver elől fut, aczélból csinált íj veri át.

Nudigita glavo trairos lian korpon, Kaj la fulmo de lia turmentilo venos sur lin kun teruro.

Kihúzza és az kijön a testéből és kivillan az epéjéből; rettegés támad felette.

Nenia mallumo povos kaŝi liajn trezorojn; Lin konsumos fajro ne disblovata; Malbone estos al tiu, kiu restos en lia tendo.

Mindenféle titkos sötétség van az ő vagyonán; fúvás nélkül való tűz emészti meg őt; elpusztíttatik az is, a mi sátrában megmaradt.

La ĉielo malkovros liajn malbonagojn, Kaj la tero leviĝos kontraŭ lin.

Megjelentik álnokságát az egek, és a föld ellene támad.

Malaperos la greno el lia domo, Disŝutita ĝi estos en la tago de Lia kolero.

Házának jövedelme eltünik, szétfoly az az ő haragjának napján.

Tia estas de Dio la sorto de homo malpia, Kaj la heredaĵo destinita por li de Dio.

Ez a gonosz ember fizetése Istentől, és az ő beszédének jutalma a Mindenhatótól.