Job 22

Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:

Felele pedig a Témánból való Elifáz, és monda:

Ĉu Dion povas instrui homo? Ĉu povas Lin instrui eĉ saĝulo?

Az Istennek használ-é az ember? Sőt önmagának használ az okos!

Ĉu por la Plejpotenculo tio estas utila, se vi estas virta? Kaj ĉu Li havas profiton de tio, se via konduto estas pia?

Gyönyörűségére van-é az a Mindenhatónak, ha te igaz vagy; avagy nyereség-é, hogy feddhetetlenül jársz?

Ĉu pro timo antaŭ vi Li disputos kun vi, Iros kun vi al juĝo?

A te *isteni* félelmedért fedd-é téged, és *azért* perel-é veled?

Via malvirteco estas ja granda, Kaj viaj malbonagoj ne havas finon.

Avagy nem sok-é a te gonoszságod, és nem véghetetlen-é a te hamisságod?

Vi prenis de viaj fratoj garantiaĵon vane, De preskaŭ-nuduloj vi deprenis la vestojn;

Hiszen zálogot vettél a te atyádfiától méltatlanul, és a szegényeket mezítelenekké tetted.

Al laculo vi ne donis akvon por trinki, Kaj al malsatulo vi rifuzis panon;

Az eltikkadtnak vizet sem adtál inni, és az éhezőtől megtagadtad a kenyeret.

Per forta brako vi akiris teron, Kaj dank’ al eminenteco vi loĝis sur ĝi;

A ki hatalmas volt, azé vala az ország, és a ki nagytekintélyű volt, az lakik vala rajta.

Vidvinojn vi foririgis kun nenio, Kaj la brakojn de orfoj vi frakasis.

Az özvegyeket üres kézzel bocsátottad el, és az árváknak karjai eltörettek.

Pro tio ĉirkaŭe de vi estas kaptiloj, Kaj subita teruro vin timigas.

Azért vett körül téged a veszedelem, és rettegtet téged hirtelen való rettegés;

Aŭ pro mallumo vi nenion vidas, Kaj multego da akvo vin kovris?

Avagy a setétség, hogy ne láthass, és a vizek árja, a mely elborít!

Ĉu ne estas Dio tie alte en la ĉielo? Rigardu la stelojn, kiel alte ili estas.

Hát nem olyan magas-é Isten, mint az egek? És lásd, a csillagok is ott fent mily igen magasak!

Kaj vi diras: Kion scias Dio? Ĉu Li povas juĝi en mallumo?

És mégis azt mondod: Mit tud az Isten; megítélheti-é, a mi a homály mögött van?

La nuboj kovras Lin, kaj Li ne vidas; Kaj Li nur rondiras en la rondo de la ĉielo.

Sűrű felhők leplezik el őt és nem lát, és az ég körületén jár.

Ĉu vi konservas la vojon antikvan, Kiun iradis homoj malpiaj,

Az ősvilág ösvényét követed-é, a melyen az álnok emberek jártak;

Kiuj estis kaptitaj antaŭtempe, Kaj kies grundo disverŝiĝis kiel rivero,

A kik időnap előtt ragadtattak el, és alapjokat elmosta a víz?!

Kiuj parolis al Dio: Foriru de ni! Kion povas fari al ni la Plejpotenculo?

A kik azt mondják vala Istennek: Távozzál el tőlünk! És mit cselekedék velök a Mindenható?

Kvankam Li plenigis iliajn domojn per bonaĵo. Sed la pensmaniero de malvirtuloj estas malproksima de mi.

Ő pedig megtöltötte házaikat jóval. De az istentelenek tanácsa távol legyen tőlem.

La virtuloj vidos kaj ĝojos; La senkulpulo mokos ilin:

Látják ezt az igazak és örülnek rajta, az ártatlan pedig csúfolja őket:

Certe malaperis nia kontraŭulo, Kaj kio restis, tion ekstermis fajro.

Valósággal kigyomláltatott a mi ellenségünk, és az ő maradékjokat tűz emészti meg!

Interkonsentu do kun Li, kaj vi havos pacon; Per tio venos al vi bono.

Bízd csak azért magadat ő reá és légy békességben: ezekből jó származik reád.

Prenu el Lia buŝo instruon, Kaj metu Liajn vortojn en vian koron.

Végy csak oktatást az ő szájából, és vésd szívedbe az ő beszédeit!

Se vi revenos al la Plejpotenculo, vi estos konstruita; Forigu malpiaĵon el via tendo.

Ha megtérsz a Mindenhatóhoz, megépíttetel, *és* az álnokságot távol űzöd a te sátorodtól.

Ĵetu en la polvon la multekostan metalon, Kaj la Ofiran oron sur la ŝtonojn de la torentoj;

Vesd a porba a nemes érczet, és a patakok kavicsába az ofiri aranyat:

Tiam la Plejpotenculo estos via oro kaj via brilanta arĝento;

És akkor a Mindenható lesz a te nemes érczed és a te ragyogó ezüstöd.

Ĉar tiam vi havos vian plezuron en la Plejpotenculo, Kaj vi levos al Dio vian vizaĝon;

Bizony akkor a Mindenhatóban gyönyörködöl, és a te arczodat Istenhez emeled.

Vi preĝos al Li, kaj Li vin aŭskultos; Kaj viajn sanktajn promesojn vi plenumos;

Hozzá könyörögsz és meghallgat téged, és lefizeted fogadásaidat.

Se vi ion decidos, ĝi plenumiĝos ĉe vi; Kaj super viaj vojoj brilos lumo.

Mihelyt valamit elgondolsz, sikerül az néked, és a te utaidon világosság fénylik.

Ĉar tiujn, kiuj humiliĝis, Li altigos; Kaj kiu mallevas la okulojn, tiu estos savita.

Hogyha megaláznak, felmagasztalásnak mondod azt, és ő az alázatost megtartja.

Ankaŭ tiun, kiu ne estis senkulpa, Li savos; Tia estos savita pro la pureco de viaj manoj.

Megszabadítja a nem ártatlant is, és pedig a te kezeidnek tisztaságáért szabadul meg az.