Proverbs 8

Ĉu ne vokas la saĝo? Kaj ĉu la prudento ne aŭdigas sian voĉon?

Mon ikke Visdommen kalder, løfter Indsigten ikke sin røst?

Ĝi staras sur la pinto de altaĵoj, Apud la vojo, ĉe la vojkruĉiĝoj.

Oppe på Høje ved Vejen, ved Korsveje træder den frem;

Apud la pordegoj, ĉe la eniro en la urbon, Ĉe la eniro tra la pordoj, ĝi kantas:

ved Porte, ved Byens Udgang, ved Dørenes Indgang råber den:

Al vi, ho viroj, mi vokas; Kaj mia voĉo sin turnas al la homoj:

Jeg kalder på eder, I Mænd, løfter min Røst til Menneskens Børn.

Komprenu, naivuloj, la prudenton, Kaj sensprituloj prenu en la koron.

I tankeløse, vind jer dog Klogskab, I Tåber, så få dog Forstand!

Aŭskultu, ĉar mi parolos gravaĵon, Kaj ĝustaĵo eliros el mia buŝo.

Hør, thi jeg fører ædel Tale, åbner mine Læber med retvise Ord;

Ĉar mia lango parolos veron, Kaj malpiaĵon abomenas miaj lipoj.

ja, Sandhed taler min Gane, gudløse Læber er mig en Gru.

Justaj estas ĉiuj paroloj de mia buŝo; Ili ne enhavas falson kaj malicon.

Rette er alle Ord af min Mund, intet er falskt eller vrangt;

Ĉiuj ili estas ĝustaj por tiu, kiu ilin komprenas, Kaj justaj por tiuj, kiuj akiris scion.

de er alle ligetil for den kloge, retvise for dem der vandt Indsigt

Prenu mian instruon, kaj ne arĝenton; Kaj la scion ŝatu pli, ol plej puran oron.

Tag ved Lære, tag ikke mod Sølv, tag mod Kundskab fremfor udsøgt Guld;

Ĉar saĝo estas pli bona ol multekostaj ŝtonoj; Kaj nenio, kion oni povas deziri, povas esti egala al ĝi.

thi Visdom er bedre end Perler, ingen Skatte opvejer den

Mi, saĝo, loĝas kun la prudento, Kaj mi trovas prudentajn konsilojn.

Jeg, Visdom, er Klogskabs Nabo og råder over Kundskab og Kløgt.

Timo antaŭ la Eternulo malamas malbonon, Fieron, malhumilon, kaj malbonan vojon; Malsinceran buŝon mi malamas.

HERRENs Frygt er Had til det onde. Jeg hader Hovmod og Stolthed, den onde Vej og den falske Mund.

De mi venas konsilo kaj bonaranĝo; Mi estas prudento; al mi apartenas forto.

Jeg ejer Råd og Visdom, jeg har Forstand, jeg har Styrke.

Per mi reĝas la reĝoj, Kaj la estroj donas leĝojn de justeco.

Ved mig kan Konger styre og Styresmænd give retfærdige Love;

Per mi regas la princoj Kaj la potenculoj kaj ĉiuj juĝantoj sur la tero.

ved mig kan Fyrster råde og Stormænd dømme Jorden.

Mi amas miajn amantojn; Kaj miaj serĉantoj min trovos.

Jeg elsker dem, der elsker mig, og de, der søger mig, finder mig.

Riĉo kaj gloro estas ĉe mi, Daŭra havo kaj justo.

Hos mig er der Rigdom og Ære, ældgammelt Gods og Retfærd.

Mia frukto estas pli bona ol oro kaj ol plej pura oro; Kaj la rikolto de mi estas pli bona ol elektita arĝento.

Min Frugt er bedre end Guld og Malme, min Afgrøde bedre end kosteligt Sølv.

Laŭ la vojo de vero mi iras, Laŭ la vojstreko de la justo;

Jeg vandrer på Retfærds Vej. midt hen ad Rettens Stier

Por heredigi al miaj amantoj esencan bonon, Kaj plenigi iliajn trezorejojn.

for at tildele dem, der elsker mig, Gods og fylde deres Forrådshuse.

La Eternulo min formis en la komenco de Sia vojo, Antaŭ Siaj kreitaĵoj, tre antikve.

Mig skabte HERREN først blandt sine Værker, i Urtid, førend han skabte andet;

Antaŭ eterno mi estis firme fondita, en la komenco, Antaŭ la kreo de la tero.

jeg blev frembragt i Evigheden, i Begyndelsen, i Jordens tidligste Tider;

Kiam ankoraŭ ne ekzistis la abismoj, mi estis jam naskita, Kiam ankoraŭ ne ekzistis fontoj, ŝprucigantaj akvon.

jeg fødtes, før Verdensdybet var til, før Kilderne, Vandenes Væld, var til;

Antaŭ ol la montoj estis starigitaj, Antaŭ la altaĵoj mi estis kreita;

førend Bjergene sænkedes, før Højene fødtes jeg,

Kiam la tero ankoraŭ ne estis farita, nek la kampoj, Nek la komencaj polveroj de la mondo.

førend han skabte Jord og Marker, det første af Jordsmonnets Støv.

Dum Li firmigis la ĉielojn, mi jam estis tie; Dum Li desegnis limojn sur la supraĵo de la abismo,

Da han grundfæsted Himlen, var jeg hos ham, da han satte Hvælv over Verdensdybet.

Dum Li fortikigis la nubojn supre, Dum Li firmigis la fontojn de la abismo,

Da han fæstede Skyerne oventil og gav Verdensdybets Kilder deres faste Sted,

Dum Li donis Sian leĝon al la maro, Por ke la akvoj ne transpaŝu siajn bordojn, Kaj dum Li difinis la fundamentojn de la tero:

da han satte Havet en Grænse, at Vandene ej skulde bryde hans Lov, da han lagde Jordens Grundvold,

Tiam mi estis ĉe Li kiel konstruanto; Mi estis la ĝojo de ĉiuj tagoj, Ludante antaŭ Li ĉiutempe.

da var jeg Fosterbarn hos ham, hans Glæde Dag efter Dag; for hans Åsyn leged jeg altid,

Mi ludas sur Lia mondo-tero; Kaj mia ĝojo estas inter la homidoj.

leged på hans vide Jord og havde min Glæde af Menneskens Børn.

Kaj nun, infanoj, aŭskultu min; Kaj feliĉaj estos tiuj, kiuj iras laŭ miaj vojoj.

Og nu, I Sønner, hør mig! Vel den, der vogter på mine Veje!

Aŭskultu instruon kaj saĝiĝu, Kaj ne forĵetu ĝin.

Hør på Tugt og bliv vise, lad ikke hånt derom!

Feliĉa estas la homo, kiu min aŭskultas, Kiu maldormas ĉiutage ĉe miaj pordoj, Kiu staras garde ĉe la fostoj de miaj pordegoj.

Lykkelig den, der hører på mig, så han daglig våger ved mine Døre og vogter på mine Dørstolper.

Ĉar kiu min trovis, tiu trovis vivon, Kaj akiros favoron de la Eternulo.

Thi den, der ftnder mig; finder Liv og opnår Yndest hos HERREN;

Sed kiu maltrafas min, tiu difektas sian animon; Ĉiuj, kiuj min malamas, amas la morton.

men den, som mister mig, skader sig selv; enhver, som hader mig, elsker Døden.