Proverbs 11

Falske Vægtskåle er HERREN en gru, fuldvvægtigt Lod er efter hans Sind.

RAB hileli teraziden iğrenir, Hilesiz tartıdansa hoşnut kalır.

Kommer Hovmod, kommer og Skændsel, men med ydmyge følger der Visdom.

Küstahlığın ardından utanç gelir, Ama bilgelik alçakgönüllülerdedir.

Retsindiges Uskyld leder dem trygt, troløses falskhed lægger dem øde.

Erdemlinin dürüstlüğü ona yol gösterir, Hainin yalancılığıysa yıkıma götürür.

Ej hjælper Rigdom på Vredens Dag, men Retfærd redder fra Døden.

Gazap günü servet işe yaramaz, Oysa doğruluk ölümden kurtarır.

Den lydefris Retfærd jævner hans Vej, for sin Gudløshed falder den gudløse.

Dürüst insanın doğruluğu onun yolunu düzler, Kötü kişiyse kötülüğü yüzünden yıkılıp düşer.

Retsindiges Retfærd bringer dem Frelse, troløse fanges i egen Attrå.

Erdemlinin doğruluğu onu kurtarır, Ama haini kendi hırsı ele verir.

Ved Døden brister den gudløses Håb, Dårers Forventning brister.

Kötü kişi öldüğünde umutları yok olur, Güvendiği güç de biter.

Den retfærdige fries af Trængsel, den gudløse kommer i hans Sted.

Doğru kişi sıkıntıdan kurtulur, Onun yerine sıkıntıyı kötü kişi çeker.

Med sin Mund lægger vanhellig Næsten øde, retfærdige fries ved Kundskab.

Tanrısız kişi başkalarını ağzıyla yıkıma götürür, Oysa doğrular bilgi sayesinde kurtulur.

Ved retfærdiges Lykke jubler en By, der er Fryd ved gudløses Undergang.

Doğruların başarısına kent bayram eder, Kötülerin ölümüne sevinç çığlıkları atılır.

Ved retsindiges Velsignelse rejser en By sig, den styrtes i Grus ved gudløses Mund.

Dürüstlerin kutsamasıyla kent gelişir, Ama kötülerin ağzı kenti yerle bir eder.

Mand uden Vid ser ned på sin Næste, hvo, som har Indsigt, tier.

Başkasını küçük gören sağduyudan yoksundur, Akıllı kişiyse dilini tutar.

Bagtaleren røber, hvad ham er betroet, den pålidelige skjuler Sagen.

Dedikoducu sır saklayamaz, Oysa güvenilir insan sırdaş olur.

Uden Styre står et Folk for Fald, vel står det til, hvor mange giver Råd.

Yol göstereni olmayan ulus düşer, Danışmanı bol olan zafere gider.

Den går det ilde, som borger for andre, tryg er den, der hader Håndslag.

Yabancıya kefil olan mutlaka zarar görür, Kefaletten kaçınan güvenlik içinde yaşar.

Yndefuld Kvinde vinder Manden Ære; hader hun Retsind, volder hun Skændsel. De lade må savne Gods, flittige vinder sig Rigdom.

Sevecen kadın onur, Zorbalarsa yalnızca servet kazanır.

Kærlig Mand gør vel mod sin Sjæl, den grumme er hård ved sit eget Kød.

İyilikseverin yararı kendinedir, Gaddarsa kendi başına bela getirir.

Den gudløse skaber kun skuffende Vinding, hvo Retfærd sår, får virkelig Løn.

Kötü kişinin kazancı aldatıcıdır, Doğruluk ekenin ödülüyse güvenlidir.

At hige efter Retfærd er Liv, at jage efter ondt er Død.

Yürekten doğru olan yaşama kavuşur, Kötülüğün ardından giden ölümünü hazırlar.

De svigefulde er HERREN en Gru, hans Velbehag ejer, hvo lydefrit vandrer.

RAB sapık yürekliden iğrenir, Dürüst yaşayandan hoşnut kalır.

Visselig undgår den onde ej Straf, de retfærdiges Æt går fri.

Bilin ki, kötü kişi cezasız kalmaz, Doğruların soyuysa kurtulur.

Som Guldring i Svinetryne er fager Kvinde, der ikke kan skønne.

Sağduyudan yoksun kadının güzelliği, Domuzun burnundaki altın halkaya benzer.

Retfærdiges Ønske bliver kun til Lykke, gudløse har kun Vrede i Vente.

Doğruların isteği hep iyilikle sonuçlanır, Kötülerin umutlarıysa gazapla.

En strør om sig og gør dog Fremgang, en anden nægter sig alt og mangler.

Eliaçık olan daha çok kazanır, Hak yiyenin sonuysa yoksulluktur.

Gavmild Sjæl bliver mæt; hvo andre kvæger, kvæges og selv.

Cömert olan bolluğa erecek, Başkasına su verene su verilecek.

Hvo Kornet gemmer, ham bander Folket, Velsignelse kommer over den, som sælger.

Halk buğday istifleyeni lanetler, Ama buğday satanı kutsar.

Hvo der jager efter godt, han søger efter Yndest, hvo der higer efter ondt, ham kommer det over.

İyiliği amaç edinen beğeni kazanır, Kötülüğü amaç edinense kötülüğe uğrar.

Hvo der stoler på sin Rigdom, falder, retfærdige grønnes som Løv.

Zenginliğine güvenen tepetaklak gidecek, Oysa doğrular dalındaki yaprak gibi gelişecek.

Den, der øder sit Hus, høster Vind, Dåre bliver Vismands Træl.

Ailesine sıkıntı çektirenin mirası yeldir, Ahmaklar da bilgelerin kulu olur.

Retfærds Frugt er et Livets Træ, Vismand indfanger Sjæle.

Doğru kişinin işleri yaşam ağacının meyvesine benzer, Bilge kişi insanları kazanır.

En retfærdig reddes med Nød og næppe, endsige en gudløs, en, der synder.

[] Bu dünyada doğru kişi bile cezalandırılırsa, Kötülerle günahlıların cezalandırılacağı kesindir.