Proverbs 8

Mon ikke Visdommen kalder, løfter Indsigten ikke sin røst?
He teka ianei kei te karanga te whakaaro nui, e puaki ana ano te reo o te matauranga?
Oppe på Høje ved Vejen, ved Korsveje træder den frem;
I runga i nga wahi tiketike tona turanga, i te ara i te tutakitanga o nga huarahi;
ved Porte, ved Byens Udgang, ved Dørenes Indgang råber den:
Hamama ana ia i te taha o nga kuwaha, i te ngutu o te pa, i te tomokanga atu i nga tatau:
Jeg kalder på eder, I Mænd, løfter min Røst til Menneskens Børn.
Ki a koutou, e nga tangata, taku karanga; ki nga tama ano a te tangata toku reo.
I tankeløse, vind jer dog Klogskab, I Tåber, så få dog Forstand!
E nga kuware, kia matau koutou ki te ngarahu tupato; e nga wairangi, kia mohio te ngakau.
Hør, thi jeg fører ædel Tale, åbner mine Læber med retvise Ord;
Whakarongo mai, ka korerotia hoki e ahau nga mea pai rawa; ko ta oku ngutu e whakapuaki ai ko nga mea e rite ana.
ja, Sandhed taler min Gane, gudløse Læber er mig en Gru.
He pono hoki te korero a toku mangai; he mea whakarihariha ano te kino ki oku ngutu.
Rette er alle Ord af min Mund, intet er falskt eller vrangt;
Kei runga i te tika nga kupu katoa a toku mangai; kahore he whakapeka, he whanoke ranei, i roto.
de er alle ligetil for den kloge, retvise for dem der vandt Indsigt
Ko enei katoa he marama ki te tangata e matau ana, he tika ki te hunga i kitea ai te mohio.
Tag ved Lære, tag ikke mod Sølv, tag mod Kundskab fremfor udsøgt Guld;
Manakohia mai taku ako, kaua te hiriwa; ko te matauranga, nui atu i te koura pai rawa.
thi Visdom er bedre end Perler, ingen Skatte opvejer den
Pai atu hoki te whakaaro nui i nga rupi; e kore hoki nga mea katoa e minaminatia nei e tau hei whakarite mona.
Jeg, Visdom, er Klogskabs Nabo og råder over Kundskab og Kløgt.
Kua meinga e ahau, e te whakaaro nui, ko te ngarahu pai hei nohoanga moku, e kitea ana e ahau te mohio me te ata whakaaro.
HERRENs Frygt er Had til det onde. Jeg hader Hovmod og Stolthed, den onde Vej og den falske Mund.
Ko te wehi ki a Ihowa koia tena ko te kino ki te he: e kino ana ahau ki te whakapehapeha, ki te whakakake, ki te ara he, ki te mangai whanoke.
Jeg ejer Råd og Visdom, jeg har Forstand, jeg har Styrke.
Ko te whakaaro tika, ko te whakaaro nui, naku; ko ahau te matauranga, kei ahau te kaha.
Ved mig kan Konger styre og Styresmænd give retfærdige Love;
Naku nga kingi i kingi ai, naku nga rangatira i whakatakoto ai i te tika.
ved mig kan Fyrster råde og Stormænd dømme Jorden.
Naku i whai rangatiratanga ai nga rangatira, nga tangata nunui, ara nga kaiwhakawa katoa o te whenua.
Jeg elsker dem, der elsker mig, og de, der søger mig, finder mig.
E arohaina ana e ahau te hunga e aroha ana ki ahau; ko te hunga hoki e ata rapu ana i ahau, e kite ratou i ahau.
Hos mig er der Rigdom og Ære, ældgammelt Gods og Retfærd.
He taonga, he kororia kei ahau; ae ra, he rawa mau tonu, he tika.
Min Frugt er bedre end Guld og Malme, min Afgrøde bedre end kosteligt Sølv.
Pai atu oku hua i te koura, ae ra, i te koura parakore; ko nga mea e puta ana i ahau, pai atu i te hiriwa kowhiri.
Jeg vandrer på Retfærds Vej. midt hen ad Rettens Stier
Kei nga ara o te tika ahau e haere ana, kei waenganui i nga huarahi o te whakawa:
for at tildele dem, der elsker mig, Gods og fylde deres Forrådshuse.
Kia meinga ai e ahau te hunga e aroha ana ki ahau kia whiwhi ki te rawa, kia whakakiia ai e ahau a ratou takotoranga taonga.
Mig skabte HERREN først blandt sine Værker, i Urtid, førend han skabte andet;
I a Ihowa ahau, no te timatanga ra ano o ona ara, no mua atu i ana mahi o nehera.
jeg blev frembragt i Evigheden, i Begyndelsen, i Jordens tidligste Tider;
Nonamata riro ahau i whakaritea ai, no te timatanga, no mua atu i te whenua.
jeg fødtes, før Verdensdybet var til, før Kilderne, Vandenes Væld, var til;
I te mea kahore ano nga rire, kua whanau ahau; i te mea kiano he puna whai wai.
førend Bjergene sænkedes, før Højene fødtes jeg,
No mua atu i te whakaunga o nga maunga, no mua i nga pukepuke toku whanautanga:
førend han skabte Jord og Marker, det første af Jordsmonnets Støv.
I te mea kahore ano i hanga noatia e ia te whenua, me nga parae, me te timatanga o te puehu o te ao.
Da han grundfæsted Himlen, var jeg hos ham, da han satte Hvælv over Verdensdybet.
I tana whakaturanga i nga rangi, i reira ano ahau: i tana whakaritenga i te awhi mo te mata o te rire;
Da han fæstede Skyerne oventil og gav Verdensdybets Kilder deres faste Sted,
I tana whakapumautanga i nga rangi i runga; i te tototanga o nga puna o te rire;
da han satte Havet en Grænse, at Vandene ej skulde bryde hans Lov, da han lagde Jordens Grundvold,
I tana rohenga mai i te moana, kei takahia tana kupu e nga wai; i tana waitohutanga i nga turanga o te whenua;
da var jeg Fosterbarn hos ham, hans Glæde Dag efter Dag; for hans Åsyn leged jeg altid,
I reira ahau i tona taha, he tohunga ki nga mahi: he ahuarekatanga ahau nona i ia ra, i ia ra, e koa ana i nga wa katoa i tona aroaro;
leged på hans vide Jord og havde min Glæde af Menneskens Børn.
E koa ana ki tana ao; a ko taku i ahuareka ai ko nga tama a te tangata.
Og nu, I Sønner, hør mig! Vel den, der vogter på mine Veje!
No reira, e aku tamariki, whakarongo mai ki ahau: ka hari hoki te hunga e pupuri ana i oku ara.
Hør på Tugt og bliv vise, lad ikke hånt derom!
Whakarongo mai ki te ako, kia whai whakaaro ai koutou; kaua hoki e paopaongia.
Lykkelig den, der hører på mig, så han daglig våger ved mine Døre og vogter på mine Dørstolper.
Ka hari te tangata e whakarongo ana ki ahau, e tatari ana i oku tatau i tenei ra, i tenei ra, e whanga ana i nga pou o oku kuwaha.
Thi den, der ftnder mig; finder Liv og opnår Yndest hos HERREN;
Ko te tangata hoki e kite ana i ahau, e kite ana i te ora, ka whiwhi ano ia ki ta Ihowa manako mai.
men den, som mister mig, skader sig selv; enhver, som hader mig, elsker Døden.
Ko te tangata ia e hara ana ki ahau, he mahi nanakia tana ki tona wairua ake; ko te hunga katoa e kino ana ki ahau, e aroha ana ki te mate.