Psalms 69

Přednímu z kantorů na šošannim, žalm Davidův.

Savu min, ho Dio; Ĉar la akvoj venis ĝis mia animo.

Vysvoboď mne, ó Bože, neboť jsou dosáhly vody až k duši mé.

Mi profundiĝis en profundan marĉon, kaj mi ne havas, sur kio stari; Mi enfalis en la profundon de la akvo, kaj la fluo min forportas.

Pohřížen jsem v hlubokém bahně, v němž dna není; všel jsem do hlubokosti vod, jejichž proud zachvátil mne.

Mi senfortiĝis de mia kriado, sekiĝis mia gorĝo; Laciĝis miaj okuloj de la atendado de mia Dio.

Ustal jsem, volaje, vyschlo hrdlo mé, zemdlely oči mé od ohlídání se na tě Boha svého.

Pli multaj ol la haroj de mia kapo estas miaj senkaŭzaj malamantoj; Fortiĝis miaj premantoj, miaj maljustaj malamikoj; Kion mi ne rabis, tion mi devas fordoni.

Více jest těch, kteříž mne nenávidí bez příčiny, než vlasů hlavy mé; zmocnili se ti, kteříž mne vyhladiti usilují, a jsou nepřátelé moji bez mého provinění; to, čehož jsem nevydřel, nahražovati jsem musil.

Ho Dio, Vi scias mian malsaĝecon; Kaj miaj kulpoj ne estas kaŝitaj por Vi.

Bože, ty znáš sám nemoudrost mou, a výstupkové moji nejsou skryti před tebou.

Ne hontiĝu per mi tiuj, kiuj esperas al Vi, ho mia Sinjoro, Eternulo Cebaot! Ne hontiĝu per mi tiuj, kiuj Vin serĉas, ho Dio de Izrael!

Nechť nebývají zahanbeni příčinou mou ti, kteříž na tě očekávají, Pane, Hospodine zástupů; nechť nepřicházejí skrze mne k hanbě ti, kteříž tě hledají, ó Bože Izraelský.

Ĉar pro Vi mi portas malhonoron, Honto kovras mian vizaĝon.

Neboť pro tebe snáším pohanění, a stud přikryl tvář mou.

Mi fariĝis fremda por miaj fratoj, Nekonato por la filoj de mia patrino.

Cizí učiněn jsem bratřím svým, a cizozemec synům matky své,

Ĉar fervoro pri Via domo min konsumis, Kaj la insultoj de Viaj insultantoj falis sur min.

Proto že horlivost domu tvého snědla mne, a hanění hanějících tě na mne připadla.

Kaj mi ploras, mia animo estas en fasto, Kaj pri tio oni min hontigas.

Když jsem plakal, postem trápiv duši svou, bylo mi to ku potupě obráceno.

Kiel veston mi metis sur min sakon, Kaj mi fariĝis moka ekzemplo por ili.

Když jsem bral na se pytel místo roucha, tehdy jsem jim byl za přísloví.

Parolas pri mi la sidantoj ĉe la pordego, Kaj la drinkantoj kantas pri mi.

Pomlouvali mne, sedíce v bráně, a písničkou byl jsem těm, kteříž pili víno.

Kaj mi preĝas al Vi, ho Eternulo, en favora tempo; Ho Dio, pro Via granda boneco respondu al mi per Via vera helpo.

Já pak modlitbu svou k tobě odsílám, Hospodine, časť jest dobré líbeznosti tvé. Ó Bože, vedlé množství milosrdenství svého vyslyš mne, pro pravdu svou spasitelnou.

Eligu min el la ŝlimo, ke mi ne dronu; Mi estu savita kontraŭ miaj malamantoj kaj el profunda akvo.

Vytrhni mne z bláta, abych nebyl pohřížen; nechť jsem vytržen od těch, kteříž mne nenávidí, jako z hlubokostí vod,

Ne fortiru min fluo de la akvo, Ne englutu min profundo, Kaj abismo ne fermu super mi sian buŝon.

Aby mne nezachvátili proudové vod, a nesehltila hlubina, ani se nade mnou zavřela prohlubně.

Aŭskultu min, ho Eternulo, ĉar bona estas Via favorkoreco; Laŭ Via kompatemeco turnu Vin al mi.

Vyslyšiž mne, Hospodine, neboť jest dobré milosrdenství tvé; vedlé množství slitování svých vzhlédniž na mne.

Kaj ne kaŝu antaŭ Via sklavo Vian vizaĝon, ĉar mi suferas; Rapidu, aŭskultu min.

A neskrývej tváři své od služebníka svého, neboť mám úzkost; rychle vyslyš mne.

Alproksimiĝu al mia animo, savu ĝin; Spite miajn malamikojn liberigu min.

Přibliž se k duši mé, a vyprosť ji; pro nepřátely mé vykup mne.

Vi scias mian malhonoron kaj mian honton kaj mian mokatecon; Antaŭ Vi estas ĉiuj miaj premantoj.

Ty znáš pohanění mé, a zahanbení mé, i potupu mou, před tebouť jsou všickni nepřátelé moji.

Honto rompis mian koron, kaj mi senfortiĝis; Mi atendis kompatantojn, sed ili forestis; Konsolantojn, sed mi ne trovis.

Pohanění potřelo srdce mé, pročež jsem byl v žalosti. Očekával jsem, zdali by mne kdo politoval, ale žádného nebylo, zdali by kdo potěšiti chtěli, ale nedočkal jsem.

Kaj ili donis al mi por manĝo galon, Kaj en mia soifo ili trinkigis al mi vinagron.

Nýbrž místo pokrmu poskytli mi žluči, a v žízni mé napájeli mne octem.

Ilia tablo antaŭ ili fariĝu reto, Kaj ilia prospero fariĝu kaptilo.

Budiž jim stůl jejich před nimi za osídlo, a pokojný způsob jejich místo síti.

Mallumiĝu iliaj okuloj, ke ili ne vidu; Kaj iliajn lumbojn malfortigu por ĉiam.

Ať se zatmí oči jejich, aby viděti nemohli, a bedra jejich k stálému přiveď zemdlení.

Verŝu sur ilin Vian furiozon, Kaj la flamo de Via kolero ilin ataku.

Vylí na ně rozhněvání své, a prchlivost hněvu tvého ať je zachvátí.

Ilia loĝejo dezertiĝu, En iliaj tendoj ne ekzistu loĝanto.

Budiž příbytek jejich pustý, v staních jejich kdo by obýval, ať není žádného.

Ĉar tiun, kiun Vi frapis, ili persekutas, Kaj la suferojn de Viaj batitoj ili rakontas.

Nebo se tomu, jehož jsi ty zbil, protiví, a o bolesti zraněných tvých rozmlouvají.

Aldonu kulpon al ilia kulpo, Ke ili ne atingu Vian bonecon.

Přilož nepravost k nepravosti jejich, a ať nepřicházejí k spravedlnosti tvé.

Ili estu elstrekitaj el la libro de vivantoj, Kaj ili ne estu skribitaj kune kun virtuloj.

Nechť jsou vymazáni z knihy živých, a s spravedlivými ať nejsou zapsáni.

Sed mi estas malriĉa kaj suferanta; Via helpo min defendu, ho Dio.

Já pak ztrápený jsem, a bolestí sevřený, ale spasení tvé, ó Bože, na místě bezpečném postaví mne.

Mi gloros la nomon de Dio per kanto, Kaj mi rakontos en danko Lian grandecon.

I buduť chváliti jméno Boží s prozpěvováním, a velebiti je s děkováním.

Kaj ĝi estos pli agrabla al la Eternulo, Ol bovo aŭ bovido kun kornoj kaj fendohavaj hufoj.

A bude to příjemnější Hospodinu nežli vůl, neb volek rohatý s rozdělenými kopyty.

Vidos humiluloj kaj ĝojos! Ho serĉantoj de Dio, via koro reviviĝu.

To když uhlédají tiší, radovati se budou, hledajíce Boha, a ožive srdce jejich.

Ĉar la Eternulo aŭskultas humilulojn, Kaj Siajn malliberulojn Li ne malŝatas.

Neboť vyslýchá chudé Hospodin, a vězni svými nezhrzí.

Gloru Lin la ĉielo kaj la tero, La maroj, kaj ĉio, kio en ili moviĝas.

Chvaltež ho nebesa a země, moře i všeliký hmyz jejich.

Ĉar Dio helpos Cionon kaj konstruos la urbojn de Judujo, Ke oni tie loĝos kaj ilin heredos.

Bůhť zajisté zachová Sion, a vzdělá města Judská, i budou tu bydliti, a zemi tu dědičně obdrží. [ (Psalms 69:37) Tolikéž i símě služebníků jeho dědičně jí vládnouti budou, a milující jméno jeho v ní přebývati. ]

Kaj la idaro de Liaj sklavoj ĝin heredos, Kaj la amantoj de Lia nomo loĝos en ĝi.