Job 21

Job progovori i reče:

Y RESPONDIÓ Job, y dijo:

"Slušajte, slušajte dobro što ću reći, utjehu mi takvu barem udijelite.

Oíd atentamente mi palabra, Y sea esto vuestros consuelos.

Otrpite da riječ jednu ja izrečem, kad završim, tad se rugajte slobodno.

Soportadme, y yo hablaré; Y después que hubiere hablado, escarneced.

Zar protiv čovjeka dižem ja optužbu? Kako da strpljenje onda ne izgubim?

¿Hablo yo á algún hombre? Y ¿por qué no se ha de angustiar mi espíritu?

Pogledajte na me: užas će vas spopast', rukom ćete svoja zakloniti usta;

Miradme, y espantaos, Y poned la mano sobre la boca.

pomislim li na to, prestravim se i sam i čitavim svojim tad protrnem tijelom.

Aun yo mismo, cuando me acuerdo, me asombro, Y toma temblor mi carne.

Zašto na životu ostaju zlikovci i, što su stariji, moćniji bivaju?

¿Por qué viven los impíos, Y se envejecen, y aun crecen en riquezas?

Potomstvo njihovo s njima napreduje a izdanci im se množe pred očima.

Su simiente con ellos, compuesta delante de ellos; Y sus renuevos delante de sus ojos.

Strah nikakav kuće njihove ne mori i šiba ih Božja ostavlja na miru.

Sus casas seguras de temor, Ni hay azote de Dios sobre ellos.

Njihovi bikovi plode pouzdano, krave im se tele i ne jalove se.

Sus vacas conciben, no abortan; Paren sus vacas, y no malogran su cría.

K'o jagnjad djeca im slobodno skakuću, veselo igraju njihovi sinovi.

Salen sus chiquitos como manada, Y sus hijos andan saltando.

Oni pjevaju uz harfe i bubnjeve i vesele se uz zvukove svirale.

Al son de tamboril y cítara saltan, Y se huelgan al son del órgano.

Dane svoje završavaju u sreći, u Podzemlje oni silaze spokojno.

Gastan sus días en bien, Y en un momento descienden á la sepultura.

A govorili su Bogu: 'Ostavi nas, ne želimo znati za tvoje putove!

Dicen pues á Dios: Apártate de nosotros, Que no queremos el conocimiento de tus caminos.

TÓa tko je Svesilni da njemu služimo i kakva nam korist da ga zazivamo?'

¿Quién es el Todopoderoso, para que le sirvamos? ¿Y de qué nos aprovechará que oremos á él?

Zar svoju sreću u ruci ne imahu, makar do Njega ne drže ništa oni?

He aquí que su bien no está en manos de ellos: El consejo de los impíos lejos esté de mí.

Zar se luč opakog kada ugasila? Zar se na njega oborila nesreća? Zar mu u gnjevu svom On skroji sudbinu?

¡Oh cuántas veces la lámpara de los impíos es apagada, Y viene sobre ellos su quebranto, Y Dios en su ira les reparte dolores!

Zar je kao slama na vjetru postao, kao pljeva koju vihor svud raznosi?

Serán como la paja delante del viento, Y como el tamo que arrebata el torbellino.

Hoće l' ga kaznit' Bog u njegovoj djeci? Ne, njega nek' kazni da sam to osjeti!

Dios guardará para sus hijos su violencia; Y le dará su pago, para que conozca.

Vlastitim očima nek' rasap svoj vidi, neka se napije srdžbe Svesilnoga!

Verán sus ojos su quebranto, Y beberá de la ira del Todopoderoso.

TÓa što poslije smrti on za dom svoj mari kad će se presjeć' niz njegovih mjeseci?

Porque ¿qué deleite tendrá él de su casa después de sí, Siendo cortado el número de sus meses?

Ali tko će Boga učiti mudrosti, njega koji sudi najvišim bićima?

¿Enseñará alguien á Dios sabiduría, Juzgando él á los que están elevados?

Jedan umire u punom blagostanju, bez briga ikakvih, u potpunom miru,

Éste morirá en el vigor de su hermosura, todo quieto y pacífico.

bokova od pretiline otežalih i kostiju sočne moždine prepunih.

Sus colodras están llenas de leche, Y sus huesos serán regados de tuétano.

A drugi umire s gorčinom u duši, nikad nikakve ne okusivši sreće.

Y estotro morirá en amargura de ánimo, Y no habiendo comido jamás con gusto.

Obojica leže zajedno u prahu, crvi ih jednako prekrivaju oba.

Igualmente yacerán ellos en el polvo, Y gusanos los cubrirán.

O, znam dobro kakve vaše su namjere, kakve zlosti protiv mene vi snujete.

He aquí, yo conozco vuestros pensamientos, Y las imaginaciones que contra mí forjáis.

Jer pitate: 'Gdje je kuća plemićeva, šator u kojem stanovahu opaki?'

Porque decís: ¿Qué es de la casa del príncipe, Y qué de la tienda de las moradas de los impíos?

Niste li na cesti putnike pitali, zar njihovo svjedočanstvo ne primate:

¿No habéis preguntado á los que pasan por los caminos, Por cuyas señas no negaréis,

'Opaki je u dan nesreće pošteđen i u dan Božje jarosti veseo je.'

Que el malo es reservado para el día de la destrucción? Presentados serán en el día de las iras.

Al' na postupcima tko će mu predbacit' i tko će mu vratit' što je počinio?

¿Quién le denunciará en su cara su camino? Y de lo que él hizo, ¿quién le dará el pago?

A kad ga na kraju na groblje odnesu, na grobni mu humak postavljaju stražu.

Porque llevado será él á los sepulcros, Y en el montón permanecerá.

Lake su mu grude zemlje u dolini dok za njime ide čitavo pučanstvo.

Los terrones del valle le serán dulces; Y tras de él será llevado todo hombre, Y antes de él han ido innumerables.

O, kako su vaše utjehe isprazne! Kakva su prijevara vaši odgovori!"

¿Cómo pues me consoláis en vano, Viniendo á parar vuestras respuestas en falacia?