Psalms 69

Zborovođi. Po napjevu "Ljiljani". Davidov.

Savu min, ho Dio; Ĉar la akvoj venis ĝis mia animo.

Spasi me, Bože: vode mi dođoše do grla!

Mi profundiĝis en profundan marĉon, kaj mi ne havas, sur kio stari; Mi enfalis en la profundon de la akvo, kaj la fluo min forportas.

U duboko blato zapadoh i nemam kamo nogu staviti; u duboku tonem vodu, pokrivaju me valovi.

Mi senfortiĝis de mia kriado, sekiĝis mia gorĝo; Laciĝis miaj okuloj de la atendado de mia Dio.

Iznemogoh od vikanja, grlo mi je promuklo, oči mi klonuše Boga mog čekajuć'.

Pli multaj ol la haroj de mia kapo estas miaj senkaŭzaj malamantoj; Fortiĝis miaj premantoj, miaj maljustaj malamikoj; Kion mi ne rabis, tion mi devas fordoni.

Brojniji su od vlasi na glavi mojoj oni koji me mrze nizašto. Tvrđi su od kostiju mojih oni što mi se nepravedno protive: zar mogu vratiti što nisam oteo?

Ho Dio, Vi scias mian malsaĝecon; Kaj miaj kulpoj ne estas kaŝitaj por Vi.

Bože, ti znadeš bezumnost moju, moji ti grijesi nisu sakriti.

Ne hontiĝu per mi tiuj, kiuj esperas al Vi, ho mia Sinjoro, Eternulo Cebaot! Ne hontiĝu per mi tiuj, kiuj Vin serĉas, ho Dio de Izrael!

Nek' se ne postide zbog mene koji se u te uzdaju, Gospode, Jahve nad Vojskama! Neka se ne posrame zbog mene koji traže tebe, Bože Izraelov!

Ĉar pro Vi mi portas malhonoron, Honto kovras mian vizaĝon.

Jer zbog tebe podnesoh pogrdu, i stid mi pokri lice.

Mi fariĝis fremda por miaj fratoj, Nekonato por la filoj de mia patrino.

Tuđinac postadoh braći i stranac djeci majke svoje.

Ĉar fervoro pri Via domo min konsumis, Kaj la insultoj de Viaj insultantoj falis sur min.

Jer me izjela revnost za Dom tvoj i poruge onih koji se rugaju tebi padoše na me.

Kaj mi ploras, mia animo estas en fasto, Kaj pri tio oni min hontigas.

Dušu sam postom mučio, okrenulo mi se u ruglo.

Kiel veston mi metis sur min sakon, Kaj mi fariĝis moka ekzemplo por ili.

Uzeh kostrijet za haljinu, i postah im igračka.

Parolas pri mi la sidantoj ĉe la pordego, Kaj la drinkantoj kantas pri mi.

Koji sjede na vratima protiv mene govore, vinopije mi rugalice poju.

Kaj mi preĝas al Vi, ho Eternulo, en favora tempo; Ho Dio, pro Via granda boneco respondu al mi per Via vera helpo.

No tebi se molim, Jahve, u vrijeme milosti, Bože; po velikoj dobroti svojoj ti me usliši po svojoj vjernoj pomoći!

Eligu min el la ŝlimo, ke mi ne dronu; Mi estu savita kontraŭ miaj malamantoj kaj el profunda akvo.

Izvuci me iz blata da ne potonem, od onih koji me mrze izbavi me - iz voda dubokih.

Ne fortiru min fluo de la akvo, Ne englutu min profundo, Kaj abismo ne fermu super mi sian buŝon.

Nek' me ne pokriju valovi, nek' me ne proguta dubina, nek' bezdan ne zatvori usta nada mnom!

Aŭskultu min, ho Eternulo, ĉar bona estas Via favorkoreco; Laŭ Via kompatemeco turnu Vin al mi.

Usliši me, Jahve, jer je dobrostiva milost tvoja, po velikom milosrđu pogledaj na me!

Kaj ne kaŝu antaŭ Via sklavo Vian vizaĝon, ĉar mi suferas; Rapidu, aŭskultu min.

Ne sakrivaj lica pred slugom svojim; jer sam u stisci, usliši me brzo!

Alproksimiĝu al mia animo, savu ĝin; Spite miajn malamikojn liberigu min.

Približi se duši mojoj i spasi je; zbog dušmana mojih oslobodi me!

Vi scias mian malhonoron kaj mian honton kaj mian mokatecon; Antaŭ Vi estas ĉiuj miaj premantoj.

Ti mi znadeš porugu, stid i sramotu, pred tvojim su očima svi koji me muče.

Honto rompis mian koron, kaj mi senfortiĝis; Mi atendis kompatantojn, sed ili forestis; Konsolantojn, sed mi ne trovis.

Ruganje mi slomilo srce i klonuh; čekao sam da se tko sažali nada mnom, ali ga ne bi; i da me tko utješi, ali ga ne nađoh.

Kaj ili donis al mi por manĝo galon, Kaj en mia soifo ili trinkigis al mi vinagron.

U jelo mi žuči umiješaše, u mojoj me žeđi octom napojiše.

Ilia tablo antaŭ ili fariĝu reto, Kaj ilia prospero fariĝu kaptilo.

Nek' im stol bude zamka, a žrtvene gozbe stupica!

Mallumiĝu iliaj okuloj, ke ili ne vidu; Kaj iliajn lumbojn malfortigu por ĉiam.

Nek' im potamne oči da ne vide, nek' im bokovi zasvagda oslabe!

Verŝu sur ilin Vian furiozon, Kaj la flamo de Via kolero ilin ataku.

Izlij na njih ljutinu, žar tvoga gnjeva nek' ih zahvati!

Ilia loĝejo dezertiĝu, En iliaj tendoj ne ekzistu loĝanto.

Njihova kuća nek' opusti, u njihovu šatoru nek' nitko ne stanuje!

Ĉar tiun, kiun Vi frapis, ili persekutas, Kaj la suferojn de Viaj batitoj ili rakontas.

Jer su progonili koga ti pokara, bol povećaše onomu koga ti rani.

Aldonu kulpon al ilia kulpo, Ke ili ne atingu Vian bonecon.

Na njihovu krivnju krivnju još dodaj, ne opravdali se pred tobom!

Ili estu elstrekitaj el la libro de vivantoj, Kaj ili ne estu skribitaj kune kun virtuloj.

Nek' budu izbrisani iz knjige živih, među pravednike neka se ne broje!

Sed mi estas malriĉa kaj suferanta; Via helpo min defendu, ho Dio.

A ja sam jadnik i bolnik - nek' me štiti tvoja pomoć, o Bože!

Mi gloros la nomon de Dio per kanto, Kaj mi rakontos en danko Lian grandecon.

Božje ću ime hvaliti popijevkom, hvalit ću ga zahvalnicom.

Kaj ĝi estos pli agrabla al la Eternulo, Ol bovo aŭ bovido kun kornoj kaj fendohavaj hufoj.

Bit će to milije Jahvi no bik žrtveni, milije nego junac s papcima i rozima.

Vidos humiluloj kaj ĝojos! Ho serĉantoj de Dio, via koro reviviĝu.

Gledajte, ubogi, i radujte se, nek' vam oživi srce, svima koji Boga tražite.

Ĉar la Eternulo aŭskultas humilulojn, Kaj Siajn malliberulojn Li ne malŝatas.

Jer siromahe Jahve čuje, on ne prezire sužanja svojih.

Gloru Lin la ĉielo kaj la tero, La maroj, kaj ĉio, kio en ili moviĝas.

Neka ga hvale nebesa i zemlja, mora i sve što se u njima miče.

Ĉar Dio helpos Cionon kaj konstruos la urbojn de Judujo, Ke oni tie loĝos kaj ilin heredos.

Jer Bog će spasiti Sion - on će sagradit' gradove Judine - tu će oni stanovat', imati baštinu. [ (Psalms 69:37) Baštinit će ga potomci slugu njegovih; prebivat će u njemu oni što ljube ime Božje. ]

Kaj la idaro de Liaj sklavoj ĝin heredos, Kaj la amantoj de Lia nomo loĝos en ĝi.