Proverbs 12

Който обича наставление, обича знание, а който мрази изобличение, е глупав.

اگر اشتباهات شخص عاقل را به او بگویی، خوشحال می‌شود؛ امّا احمق از انتقاد نفرت دارد.

Добрият намира благоволение от ГОСПОДА, но Той ще осъди злонамерения човек.

خداوند از مردم خیرخواه خشنود است، امّا کسانی را که نقشه‌های شیطانی می‌کشند، محکوم می‌کند.

Човек няма да се утвърди чрез безбожие, а коренът на праведните няма да се поклати.

انسان از بدی به جایی نمی‌رسد، امّا مردم درستکار ثابت و استوار خواهند بود.

Добродетелната жена е венец на мъжа си, но онази, която докарва срам, е като гнилота в костите му.

زن پاکدامن مایهٔ سرافرازی و شادی شوهرش می‌باشد. امّا زنی که موجب شرمندگی شوهرش می‌شود، مانند سرطان استخوان است.

Мислите на праведните са правда, а намеренията на безбожните са измама.

راستگویان، با انصاف با تو برخورد می‌کنند، امّا نیّت شریران این است که تو را گول بزنند.

Думите на безбожните са засада за кръвопролитие, а устата на праведните ще ги избави.

سخنان شخص شریر کشنده است، امّا سخنان شخص نیکو تهدید شدگان را رهایی می‌بخشد.

Безбожните се повалят и ги няма, а домът на праведните ще стои.

مردم شریر هلاک می‌شوند و نسل آنها باقی نمی‌ماند، ولی نسل مردم نیک پایدار خواهند بود.

Човек ще бъде похвален според разума си, а лъжливият по сърце ще бъде презиран.

شخص عاقل مورد احترام همه است، امّا مردم احمق خوار می‌شوند.

По-добре е презрян, който има слуга, отколкото онзи, който се гордее, а няма хляб.

اگر انسان یک شخص معمولی باشد و به اندازهٔ احتیاجش داشته باشد، بهتر از این است که خود را آدم بزرگی نشان بدهد ولی نان شب نداشته باشد.

Праведният се грижи за живота на животното си, а сърцето на безбожните е немилостиво.

شخص نیکو برای جان حیوانات خود هم فکر می‌کند، امّا مردم شریر به آنها ظلم می‌کنند.

Който обработва земята си, ще се насити с хляб, а който следва суетни неща, е без разум.

زارع پرکار آذوقه فراوان خواهد داشت، امّا کسی‌که وقت خود را بیهوده تلف می‌کند، احمق است.

Безбожният желае плячката на злите, а коренът на праведния дава плод.

تنها چیزی که مردم شریر می‌خواهند، این است که کارهای ظالمانه انجام دهند، امّا کارهای مردم نیک نتایج خوبی خواهد داشت.

В престъплението на устните има опасна примка, а праведният ще избегне бедата.

مردم شریر به وسیلهٔ حرفهای خود گرفتار می‌شوند، امّا شخص عادل از گرفتاری نجات پیدا می‌کند.

Човек ще се насити с добро от плода на устата си и делото на ръцете на човека ще му се върне.

اجرت و پاداش هرکس مربوط به حرفهایی است که می‌زند و کارهایی که انجام می‌دهد. هرچه بکاری همان را درو می‌‌کنی.

Пътят на безумния е прав в собствените му очи, но който е мъдър, слуша съвети.

مردم احمق خیال می‌کنند که همه‌چیز را خوب می‌دانند، امّا مردم عاقل به نصایح دیگران توجّه می‌کنند.

Безумният веднага изявява гнева си, а благоразумният скрива оскърблението.

احمق خشم خود را فوراً ظاهر می‌کند، امّا مردم عاقل بی‌احترامی و توهین را نادیده می‌گیرند.

Който говори истина, известява правда, а лъжесвидетелят — измама.

وقتی‌که حقیقت را می‌گویید، عدالت انجام می‌شود؛ ولی دروغ، عدالت را زیر پا می‌گذارد.

Има такъв, чието необмислено говорене пронизва като меч, а езикът на мъдрите е изцеление.

سخنی که از روی نادانی گفته شود مثل شمشیر تیز قلب انسان را جریحه‌دار می‌کند، امّا سخنان عاقلان دل را التیام می‌بخشد.

Истинните устни ще стоят навеки, а лъжливият език ще трае за миг.

عمر دروغ کوتاه است، امّا راستی تا ابد استوار می‌ماند.

Измама има в сърцето на онези, които измислят зло, а съветниците за мир имат радост.

کسانی‌که افکار شیطانی دارند، دلشان پر از فریب است، امّا آنانی‌که کارهای نیکو می‌کنند، خوشحال می‌شوند.

Никаква беда няма да застигне праведния, а безбожните ще се изпълнят със зло.

برای مردم درستکار واقعهٔ بد رخ نمی‌دهد، امّا شریران همیشه در زحمت هستند.

Лъжливите устни са мерзост за ГОСПОДА, а онези, които вършат истина, са Му благоугодни.

خداوند از دروغگویان متنفّر است، امّا از مردم درستکار خشنود است.

Благоразумният човек покрива своето знание, а сърцето на безумните известява глупост.

شخص حکیم، دانش خود را آشکار نمی‌کند، امّا احمق فوراً نادانی خود را ظاهر می‌سازد.

Ръката на трудолюбивите ще властва, а ленивите ще бъдат подложени на принудителен труд.

سعی و کوشش به تو قدرت و توانایی می‌بخشد، امّا تنبلی تو را به بردگی می‌اندازد.

Тъгата в сърцето на човека го потиска, а добрата дума го развеселява.

نگرانی، شادی را از بین می‌برد، ولی سخنان خوب دل را شاد می‌سازد.

Праведният посочва пътя на ближния си, а пътят на безбожните ги въвежда в заблуждение.

مردم درستکار، راهنمای دوستان خود هستند، امّا راه شریران گمراه کننده است.

Ленивият не пече лова си, а трудолюбието е скъпоценно богатство за човека.

مردم تنبل حتّی شکار خود را هم کباب نمی‌کنند، امّا مردم زرنگ از هر فرصتی استفاده می‌کنند.

В пътеката на правдата има живот и в хода на пътя й няма смърт.

عدالت و راستی، راه زندگی و نادرستی، راه مرگ و نابودی است.