Job 9

et respondens Iob ait
А Йов відповів та й сказав:
vere scio quod ita sit et quod non iustificetur homo conpositus Deo
Справді пізнав я, що так... Та як оправдатись людині земній перед Богом?
si voluerit contendere cum eo non poterit ei respondere unum pro mille
Якщо вона схоче на прю стати з Ним, Він відповіді їй не дасть ні на одне із тисячі скаржень...
sapiens corde est et fortis robore quis restitit ei et pacem habuit
Він мудрого серця й могутньої сили; хто був проти Нього упертий і цілим зостався?
qui transtulit montes et nescierunt hii quos subvertit in furore suo
Він гори зриває, й не знають вони, що в гніві Своїм Він їх перевернув.
qui commovet terram de loco suo et columnae eius concutiuntur
Він землю трясе з її місця, і стовпи її трусяться.
qui praecipit soli et non oritur et stellas claudit quasi sub signaculo
Він сонцеві скаже, й не сходить воно, і Він запечатує зорі.
qui extendit caelos solus et graditur super fluctus maris
Розтягує небо Він Сам, і ходить по морських висотах,
qui facit Arcturum et Oriona et Hyadas et interiora austri
Він Воза створив, Оріона та Волосожара, та зорі південні.
qui facit magna et inconprehensibilia et mirabilia quorum non est numerus
Він чинить велике та недослідиме, предивне, якому немає числа!...
si venerit ad me non videbo si abierit non intellegam eum
Ось Він надо мною проходить, та я не побачу, і Він перейде, а я не приглянусь до Нього...
si repente interroget quis respondebit ei vel quis dicere potest cur facis
Ось Він схопить кого, хто заверне Його, хто скаже Йому: що Ти робиш?
Deus cuius resistere irae nemo potest et sub quo curvantur qui portant orbem
Бог гніву Свойого не спинить, під Ним гнуться Рагавові помічники,
quantus ergo sum ego qui respondeam ei et loquar verbis meis cum eo
що ж тоді відповім я Йому? Які я слова підберу проти Нього,
qui etiam si habuero quippiam iustum non respondebo sed meum iudicem deprecabor
я, який коли б був справедливий, то не відповідав би, я, що благаю свойого Суддю?
et cum invocantem exaudierit me non credo quod audierit vocem meam
Коли б я взивав, а Він мені відповідь дав, не повірю, що вчув би мій голос,
in turbine enim conteret me et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa
Він, що бурею може розтерти мене та помножити рани мої безневинно...
non concedit requiescere spiritum meum et implet me amaritudinibus
Не дає Він мені й звести духа мого, бо мене насичає гіркотою.
si fortitudo quaeritur robustissimus est si aequitas iudicii nemo pro me audet testimonium dicere
Коли ходить про силу, то Він Всемогутній, коли ж ходить про суд, хто посвідчить мені?
si iustificare me voluero os meum condemnabit me si innocentem ostendere pravum me conprobabit
Якщо б справедливим я був, то осудять мене мої уста, якщо я безневинний, то вчинять мене винуватим...
etiam si simplex fuero hoc ipsum ignorabit anima mea et taedebit me vitae meae
Я невинний, проте своєї душі я не знаю, і не радий життям своїм я...
unum est quod locutus sum et innocentem et impium ipse consumit
Це одне, а тому я кажу: невинного як і лукавого Він вигубляє...
si flagellat occidat semel et non de poenis innocentum rideat
Якщо нагло бич смерть заподіює, Він з проби невинних сміється...
terra data est in manu impii vultum iudicum eius operit quod si non ille est quis ergo est
У руку безбожного дана земля, та Він лиця суддів її закриває... Як не Він, тоді хто?
dies mei velociores fuerunt cursore fugerunt et non viderunt bonum
А дні мої стали швидкіші, як той скороход, повтікали, не бачили доброго,
pertransierunt quasi naves poma portantes sicut aquila volans ad escam
проминули, немов ті човни очеретяні, мов орел, що несеться на здобич...
cum dixero nequaquam ita loquar commuto faciem meam et dolore torqueor
Якщо я скажу: Хай забуду своє нарікання, хай зміню я обличчя своє й підбадьорюся,
verebar omnia opera mea sciens quod non parceres delinquenti
то боюся всіх смутків своїх, і я знаю, що Ти не очистиш мене...
si autem et sic impius sum quare frustra laboravi
Все одно буду я винуватий, то нащо надармо я мучитися буду?
si lotus fuero quasi aquis nivis et fulserint velut mundissimae manus meae
Коли б я умився сніговою водою, і почистив би лугом долоні свої,
tamen sordibus intingues me et abominabuntur me vestimenta mea
то й тоді Ти до гробу опустиш мене, і учинить бридким мене одіж моя...
neque enim viro qui similis mei est respondebo nec qui mecum in iudicio ex aequo possit audiri
Бо Він не людина, як я, й Йому відповіді я не дам, і не підемо разом на суд,
non est qui utrumque valeat arguere et ponere manum suam in ambobus
поміж нами нема посередника, що поклав би на нас на обох свою руку...
auferat a me virgam suam et pavor eius non me terreat
Нехай забере Він від мене Свойого бича, Його ж страх хай мене не жахає,
loquar et non timebo eum neque enim possum metuens respondere
тоді буду казати, й не буду боятись Його, бо я не такий сам з собою!...