Job 21

respondens autem Iob dixit
A odpowiadając Ijob rzekł:
audite quaeso sermones meos et agetis paenitentiam
Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
sustinete me ut et ego loquar et post mea si videbitur verba ridete
Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
numquid contra hominem disputatio mea est ut merito non debeam contristari
Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
adtendite me et obstupescite et superponite digitum ori vestro
Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
et ego quando recordatus fuero pertimesco et concutit carnem meam tremor
Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
quare ergo impii vivunt sublevati sunt confortatique divitiis
Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
semen eorum permanet coram eis propinquorum turba et nepotum in conspectu eorum
Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
domus eorum securae sunt et pacatae et non est virga Dei super illos
Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
bos eorum concepit et non abortit vacca peperit et non est privata fetu suo
Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
egrediuntur quasi greges parvuli eorum et infantes eorum exultant lusibus
Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
tenent tympanum et citharam et gaudent ad sonitum organi
Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
ducunt in bonis dies suos et in puncto ad inferna descendunt
Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują.
qui dixerunt Deo recede a nobis et scientiam viarum tuarum nolumus
Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
quid est Omnipotens ut serviamus ei et quid nobis prodest si oraverimus illum
Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua consilium impiorum longe sit a me
Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
quotiens lucerna impiorum extinguetur et superveniet eis inundatio et dolores dividet furoris sui
Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
erunt sicut paleae ante faciem venti et sicut favilla quam turbo dispergit
Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
Deus servabit filiis illius dolorem patris et cum reddiderit tunc sciet
Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
videbunt oculi eius interfectionem suam et de furore Omnipotentis bibet
Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
quid enim ad eum pertinet de domo sua post se et si numerus mensuum eius dimidietur
Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
numquid Deum quispiam docebit scientiam qui excelsos iudicat
Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
iste moritur robustus et sanus dives et felix
Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
viscera eius plena sunt adipe et medullis ossa illius inrigantur
Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
alius vero moritur in amaritudine animae absque ullis opibus
Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
et tamen simul in pulverem dormient et vermes operient eos
Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
certe novi cogitationes vestras et sententias contra me iniquas
Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
dicitis enim ubi est domus principis et ubi tabernacula impiorum
Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
interrogate quemlibet de viatoribus et haec eadem eum intellegere cognoscetis
Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
quia in diem perditionis servabitur malus et ad diem furoris ducitur
Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
quis arguet coram eo viam eius et quae fecit quis reddet illi
Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
ipse ad sepulchra ducetur et in congerie mortuorum vigilabit
Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
dulcis fuit glareis Cocyti et post se omnem hominem trahet et ante se innumerabiles
Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
quomodo igitur consolamini me frustra cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati
Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?