Job 34

І говорив Елігу та й сказав:
pronuntians itaque Heliu etiam haec locutus est
Слухайте, мудрі, слова ці мої, ви ж, розважні, почуйте мене!
audite sapientes verba mea et eruditi auscultate me
Бо ухо слова випробовує, а піднебіння їжу куштує.
auris enim verba probat et guttur escas gustu diiudicat
Виберім право собі, між собою пізнаймо, що добре.
iudicium eligamus nobis et inter nos videamus quid sit melius
Бо Йов говорив: Я був справедливий, та відкинув Бог право моє.
quia dixit Iob iustus sum et Deus subvertit iudicium meum
Чи буду неправду казати за право своє? Без вини небезпечна стріла моя...
in iudicando enim me mendacium est violenta sagitta mea absque ullo peccato
Чи є такий муж, як цей Йов, що п'є глузування, як воду,
quis est vir ut est Iob qui bibit subsannationem quasi aquam
і товаришує з злочинцями, і ходить з людьми беззаконними?
qui graditur cum operantibus iniquitatem et ambulat cum viris impiis
Бо він каже: Нема людині користи, коли її Бог уподобає.
dixit enim non placebit vir Deo etiam si cucurrerit cum eo
Тож вислухайте, ви розумні, мене: Бог далекий від несправедливости, і Всемогутній від кривди!
ideo viri cordati audite me absit a Deo impietas et ab Omnipotente iniquitas
Бо за чином людини Він їй надолужить, і згідно з своєю дорогою знайде людина заплату!
opus enim hominis reddet ei et iuxta vias singulorum restituet
Тож поправді, не чинить Бог несправедливого, і Всемогутній не скривлює права.
vere enim Deus non condemnabit frustra nec Omnipotens subvertet iudicium
Хто землю довірив Йому, і хто на Нього вселенну поклав?
quem constituit alium super terram aut quem posuit super orbem quem fabricatus est
Коли б Він до Себе забрав Своє серце, Свій дух, і Свій подих до Себе забрав,
si direxerit ad eum cor suum spiritum illius et flatum ad se trahet
всяке тіло погинуло б вмить, а людина повернулася б на порох!...
deficiet omnis caro simul et homo in cinerem revertetur
Коли маєш ти розум, послухай же це, почуй голос оцих моїх слів:
si habes ergo intellectum audi quod dicitur et ausculta vocem eloquii mei
Хіба стримувати може ненависник право? І хіба осудити ти зможеш Всеправедного?
numquid qui non amat iudicium sanare potest et quomodo tu eum qui iustus est in tantum condemnas
Хіба можна сказати цареві: Негідний, а вельможним: Безбожний?
qui dicit regi apostata qui vocat duces impios
Таж Він не звертає уваги на зверхників, і не вирізнює можного перед убогим, бо всі вони чин Його рук,
qui non accipit personas principum nec cognovit tyrannum cum disceptaret contra pauperem opus enim manuum eius sunt universi
за хвилину вони помирають, опівночі... Доторкнеться Він можних і гинуть вони, сильний усунений буде рукою не людською.
subito morientur et in media nocte turbabuntur populi et pertransibunt et auferent violentum absque manu
Бо очі Його на дорогах людини, і Він бачить всі кроки її,
oculi enim eius super vias hominum et omnes gressus eorum considerat
немає темноти, немає і темряви, де б злочинці сховались.
non sunt tenebrae et non est umbra mortis ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem
Бо людині Він не призначає означений час, щоб ходила до Бога на суд.
neque enim ultra in hominis potestate est ut veniat ad Deum in iudicium
Він сильних ламає без досліду, і ставить на місце їх інших.
conteret multos innumerabiles et stare faciet alios pro eis
Бож знає Він їхні діла, оберне вночі і почавлені будуть!
novit enim opera eorum et idcirco inducet noctem et conterentur
Як несправедливих уразить Він їх, на видному місці,
quasi impios percussit eos in loco videntium
за те, що вони відступили від Нього, і не розуміли доріг Його всіх,
qui quasi de industria recesserunt ab eo et omnes vias eius intellegere noluerunt
щоб зойк сіромахи спровадити до Нього, бо Він чує благання пригнічених.
ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni et audiret vocem pauperum
Коли Він заспокоїть, то хто винуватити буде? Коли Він закриє лице, хто побачить Його? А це робиться і над народом, і над людиною разом,
ipso enim concedente pacem quis est qui condemnet ex quo absconderit vultum quis est qui contempletur eum et super gentem et super omnes homines
щоб не панував чоловік нечестивий із тих, що правлять за пастку народові.
qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi
Бо Богові треба отак говорити: Несу я заслужене, злого робити не буду!
quia ergo ego locutus sum ad Deum te quoque non prohibeo
Чого я не бачу, навчи Ти мене; коли кривду зробив я, то більше не буду чинити!
si erravi tu doce me si iniquitatem locutus sum ultra non addam
Чи на думку твою надолужить Він це, бо відкинув ти те? Бо вибереш ти, а не я, а що знаєш, кажи!
numquid a te Deus expetit eam quia displicuit tibi tu enim coepisti loqui et non ego quod si quid nosti melius loquere
Мені скажуть розумні та муж мудрий, який мене слухає:
viri intellegentes loquantur mihi et vir sapiens audiat me
Йов говорить немудро, а слова його без розуміння.
Iob autem stulte locutus est et verba illius non sonant disciplinam
О, коли б Йов досліджений був аж навіки за відповіді, як злі люди,
pater mi probetur Iob usque ad finem ne desinas in hominibus iniquitatis
бо він додає до свойого гріха ще провину, між нами він плеще в долоні та множить на Бога промови свої...
quia addit super peccata sua blasphemiam inter nos interim constringatur et tunc ad iudicium provocet sermonibus suis Deum