Job 21

А Йов відповів та й сказав:
respondens autem Iob dixit
Уважно послухайте слово моє, і нехай буде мені це розрадою вашою!
audite quaeso sermones meos et agetis paenitentiam
Перетерпіть мені, а я промовлятиму, по промові ж моїй насміхатися будеш.
sustinete me ut et ego loquar et post mea si videbitur verba ridete
Хіба до людини моє нарікання? Чи не мав би чого стати нетерпеливим мій дух?
numquid contra hominem disputatio mea est ut merito non debeam contristari
Оберніться до мене й жахніться, та руку на уста свої покладіть...
adtendite me et obstupescite et superponite digitum ori vestro
І якщо я згадаю про це, то жахаюсь, і морозом проймається тіло моє...
et ego quando recordatus fuero pertimesco et concutit carnem meam tremor
Чого несправедливі живуть, доживають до віку, й багатством зміцняються?
quare ergo impii vivunt sublevati sunt confortatique divitiis
Насіння їх міцно стоїть перед ними, при них, а їхні нащадки на їхніх очах...
semen eorum permanet coram eis propinquorum turba et nepotum in conspectu eorum
Доми їхні то спокій від страху, і над ними нема бича Божого.
domus eorum securae sunt et pacatae et non est virga Dei super illos
Спинається бик його, і не даремно, зачинає корова його, й не скидає.
bos eorum concepit et non abortit vacca peperit et non est privata fetu suo
Вони випускають своїх молодят, як отару, а їх діти вибрикують.
egrediuntur quasi greges parvuli eorum et infantes eorum exultant lusibus
Вони голос здіймають при бубні та цитрі, і веселяться при звуку сопілки.
tenent tympanum et citharam et gaudent ad sonitum organi
Провадять в добрі свої дні, і сходять в спокої в шеол.
ducunt in bonis dies suos et in puncto ad inferna descendunt
А до Бога говорять вони: Уступися від нас, ми ж доріг Твоїх знати не хочем!
qui dixerunt Deo recede a nobis et scientiam viarum tuarum nolumus
Що таке Всемогутній, що будем служити Йому? І що скористаєм, як будем благати Його?
quid est Omnipotens ut serviamus ei et quid nobis prodest si oraverimus illum
Та не в їхній руці добро їхнє, далека від мене порада безбожних...
verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua consilium impiorum longe sit a me
Як часто світильник безбожним згасає, і приходить на них їх нещастя? Він приділює в гніві Своїм на них пастки!
quotiens lucerna impiorum extinguetur et superveniet eis inundatio et dolores dividet furoris sui
Вони будуть, немов та солома на вітрі, і немов та полова, що буря схопила її!
erunt sicut paleae ante faciem venti et sicut favilla quam turbo dispergit
Бог ховає синам його кривду Свою та нехай надолужить самому йому, і він знатиме!
Deus servabit filiis illius dolorem patris et cum reddiderit tunc sciet
Нехай його очі побачать нещастя його, й бодай сам він пив гнів Всемогутнього!
videbunt oculi eius interfectionem suam et de furore Omnipotentis bibet
Яке бо старання його про родину по ньому, як для нього число його місяців вже перелічене?
quid enim ad eum pertinet de domo sua post se et si numerus mensuum eius dimidietur
Чи буде хто Бога навчати знання, Його, що й небесних судитиме?
numquid Deum quispiam docebit scientiam qui excelsos iudicat
Оцей в повній силі своїй помирає, увесь він спокійний та мирний,
iste moritur robustus et sanus dives et felix
діжки його повні були молока, а мізок костей його свіжий.
viscera eius plena sunt adipe et medullis ossa illius inrigantur
А цей помирає з душею огірченою, і доброго не споживав він,
alius vero moritur in amaritudine animae absque ullis opibus
та порохом будуть лежати обоє вони, і черва їх покриє...
et tamen simul in pulverem dormient et vermes operient eos
Тож я знаю думки ваші й задуми, що хочете кривдити ними мене.
certe novi cogitationes vestras et sententias contra me iniquas
Бож питаєте ви: Де князів дім, і де намет пробування безбожних?
dicitis enim ubi est domus principis et ubi tabernacula impiorum
Тож спитайтеся тих, що дорогою йдуть, а їхніх ознак не затаюйте:
interrogate quemlibet de viatoribus et haec eadem eum intellegere cognoscetis
що буває врятований злий в день загибелі, на день гніву відводиться в захист!
quia in diem perditionis servabitur malus et ad diem furoris ducitur
Хто йому розповість у лице про дорогу його? А коли наробив, хто йому надолужить?
quis arguet coram eo viam eius et quae fecit quis reddet illi
І на кладовище буде проваджений він, і про могилу подбають...
ipse ad sepulchra ducetur et in congerie mortuorum vigilabit
Скиби долини солодкі йому, і тягнеться кожна людина за ним, а тим, хто попереду нього, немає числа...
dulcis fuit glareis Cocyti et post se omnem hominem trahet et ante se innumerabiles
І як ви мене потішаєте марністю, коли з ваших відповідей зостається сама тільки фальш?...
quomodo igitur consolamini me frustra cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati