Job 20

І відповів нааматянин Цофар та й сказав:
respondens autem Sophar Naamathites dixit
Тому то думки мої відповідати мене навертають, і тому то в мені цей мій поспіх!
idcirco cogitationes meae variae succedunt sibi et mens in diversa rapitur
Соромливу нагану собі я почув, та дух з мого розуму відповідає мені.
doctrinam qua me arguis audiam et spiritus intellegentiae meae respondebit mihi
Чи знаєш ти те, що від вічности, відколи людина на землі була поставлена,
hoc scio a principio ex quo positus est homo super terram
то спів несправедливих короткий, а радість безбожного тільки на хвилю?
quod laus impiorum brevis sit et gaudium hypocritae ad instar puncti
Якщо піднесеться величність його аж до неба, а його голова аж до хмари досягне,
si ascenderit usque ad caelum superbia eius et caput eius nubes tetigerit
проте він загине навіки, немов його гній, хто бачив його, запитає: де він?
quasi sterquilinium in fine perdetur et qui eum viderant dicent ubi est
Немов сон улетить і не знайдуть його, мов видіння нічне, він сполошений буде:
velut somnium avolans non invenietur transiet sicut visio nocturna
його бачило око, та бачити більше не буде, і вже не побачить його його місце...
oculus qui eum viderat non videbit neque ultra intuebitur eum locus suus
Сини його запобігатимуть ласки в нужденних, а руки його позвертають маєток його...
filii eius adterentur egestate et manus illius reddent ei dolorem suum
Повні кості його молодечости, та до пороху з ним вона ляже!
ossa eius implebuntur vitiis adulescentiae eius et cum eo in pulverem dormient
Якщо в устах його зло солодке, його він таїть під своїм язиком,
cum enim dulce fuerit in ore eius malum abscondet illud sub lingua sua
над ним милосердиться та не пускає його, і тримає його в своїх устах,
parcet illi et non derelinquet illud et celabit in gutture suo
то цей хліб в його нутрощах зміниться, стане він жовчю зміїною в нутрі його!...
panis eius in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus
Він маєток чужого ковтав, але його виблює: Бог виганяє його із утроби його...
divitias quas devoravit evomet et de ventre illius extrahet eas Deus
Отруту зміїну він ссатиме, гадючий язик його вб'є!
caput aspidum suget occidet eum lingua viperae
Він річкових джерел не побачить, струмків меду та молока.
non videat rivulos fluminis torrentes mellis et butyri
Позвертає він працю чужу, і її не ковтне, як і маєток, набутий з виміни своєї, жувати не буде...
luet quae fecit omnia nec tamen consumetur iuxta multitudinem adinventionum suarum sic et sustinebit
Бо він переслідував, кидав убогих, він дім грабував, хоч не ставив його!
quoniam confringens nudavit pauperes domum rapuit et non aedificavit eam
Бо спокою не знав він у нутрі своїм, і свого наймилішого не збереже.
nec est satiatus venter eius et cum habuerit quae cupierat possidere non poterit
Немає останку з обжирства його, тому нетривале добро його все:
non remansit de cibo eius et propterea nihil permanebit de bonis eius
за повні достатку його буде тісно йому, рука кожного скривдженого прийде на нього!
cum satiatus fuerit artabitur aestuabit et omnis dolor inruet in eum
Хай наповнена буде утроба його, та пошле Він на нього жар гніву Свого, і буде дощити на нього недугами його...
utinam impleatur venter eius ut emittat in eum iram furoris sui et pluat super illum bellum suum
Він буде втікати від зброї залізної, та прониже його мідний лук...
fugiet arma ferrea et inruet in arcum aereum
Він стане меча витягати, і вийде він із тіла, та держак його вийде із жовчі його, і перестрах на нього впаде!
eductus et egrediens de vagina sua et fulgurans in amaritudine sua vadent et venient super eum horribiles
При скарбах його всі нещастя заховані, його буде жерти огонь не роздмухуваний, позостале в наметі його буде знищене...
omnes tenebrae absconditae sunt in occultis eius devorabit eum ignis qui non succenditur adfligetur relictus in tabernaculo suo
Небо відкриє його беззаконня, а земля проти нього повстане,
revelabunt caeli iniquitatem eius et terra consurget adversus eum
урожай його дому втече, розпливеться в день гніву Його...
apertum erit germen domus illius detrahetur in die furoris Dei
Оце доля від Бога людині безбожній, і спадщина, обіцяна Богом для неї!
haec est pars hominis impii a Deo et hereditas verborum eius a Domino