Proverbs 26

Як літом той сніг, і як дощ у жнива, так не лицює глупцеві пошана.
Yaz ortasında kar, hasatta yağmur uygun olmadığı gibi, Akılsıza da onur yakışmaz.
Як пташка літає, як ластівка лине, так невинне прокляття не сповниться.
Öteye beriye uçuşan serçe Ve kırlangıç gibi, Hak edilmemiş lanet de tutmaz.
Батіг на коня, оброть на осла, а різка на спину глупців.
Ata kırbaç, eşeğe gem, Akılsızın sırtına da değnek gerek.
Нерозумному відповіді не давай за нерозум його, щоб і ти не став рівний йому.
Akılsıza ahmaklığına göre karşılık verme, Yoksa sen de onun düzeyine inersin.
Нерозумному відповідь дай за безумством його, щоб він в очах своїх не став мудрим.
Akılsıza ahmaklığına uygun karşılık ver, Yoksa kendini bilge sanır.
Хто через глупця посилає слова, той ноги собі обтинає, отруту він п'є.
Akılsızın eliyle haber gönderen, Kendi ayaklarını kesen biri gibi, Kendine zarar verir.
Як волочаться ноги в кульгавого, так у безумних устах приповістка.
Akılsızın ağzında özdeyiş, Kötürümün sarkan bacakları gibidir.
Як прив'язувати камінь коштовний до пращі, так глупцеві пошану давати.
Akılsızı onurlandırmak, Taşı sapana bağlamak gibidir.
Як терен, що влізе у руку, отак приповістка в устах нерозумного.
Sarhoşun elindeki dikenli dal ne ise, Akılsızın ağzında özdeyiş de odur.
Як стрілець, що все ранить, так і той, хто наймає глупця, і наймає усяких прохожих.
Oklarını gelişigüzel fırlatan okçu neyse, Yoldan geçen akılsızı ya da sarhoşu ücretle tutan da öyledir.
Як вертається пес до своєї блювотини, так глупоту свою повторяє глупак.
[] Ahmaklığını tekrarlayan akılsız, Kusmuğuna dönen köpek gibidir.
Чи ти бачив людину, що мудра в очах своїх? Більша надія глупцеві, ніж їй.
Kendini bilge gören birini tanıyor musun? Akılsız bile ondan daha umut vericidir.
Лінивий говорить: Лев на дорозі! Лев на майдані!
Tembel, “Yolda aslan var, Sokaklarda aslan dolaşıyor” der.
Двері обертаються на своєму чопі, а лінивий на ліжку своїм.
Menteşeleri üzerinde dönen kapı gibi, Tembel de yatağında döner durur.
Свою руку лінивий стромляє до миски, та піднести до рота її йому тяжко.
Tembel elini sahana daldırır, Yeniden ağzına götürmeye üşenir.
Лінивий мудріший ув очах своїх за сімох, що відповідають розумно.
Tembel kendini, Akıllıca yanıt veren yedi kişiden daha bilge sanır.
Пса за вуха хапає, хто, йдучи, устряває до сварки чужої.
Kendini ilgilendirmeyen bir kavgaya bulaşan kişi, Yoldan geçen köpeği kulaklarından tutana benzer.
Як той, хто вдає божевільного, кидає іскри, стріли та смерть,
Ateşli ve öldürücü oklar savuran bir deli neyse, Komşusunu aldatıp, “Şaka yapıyordum” Diyen de öyledir.
так і людина, що обманює друга свого та каже: Таж це я жартую!...
Ateşli ve öldürücü oklar savuran bir deli neyse, Komşusunu aldatıp, “Şaka yapıyordum” Diyen de öyledir.
З браку дров огонь гасне, а без пліткаря мовкне сварка.
Odun bitince ateş söner, Dedikoducu yok olunca kavga diner.
Вугілля для жару, а дрова огневі, а людина сварлива щоб сварку розпалювати.
Kor için kömür, ateş için odun neyse, Çekişmeyi alevlendirmek için kavgacı da öyledir.
Слова обмовника мов ті присмаки, й у нутро живота вони сходять.
Dedikodu tatlı lokma gibidir, İnsanın ta içine işler.
Як срібло з жужелицею, на горшкові накладене, так полум'яні уста, а серце лихе,
Okşayıcı dudaklarla kötü yürek, Sırlanmış toprak kaba benzer.
устами своїми маскується ворог, і ховає оману в своєму нутрі:
Yüreği nefret dolu kişi sözleriyle niyetini gizlemeye çalışır, Ama içi hile doludur.
коли він говорить лагідно не вір ти йому, бо в серці його сім огид!
Güzel sözlerine kanma, Çünkü yüreğinde yedi iğrenç şey vardır.
Як ненависть прикрита оманою, її зло відкривається в зборі.
Nefretini hileyle örtse bile, Kötülüğü toplumun önünde ortaya çıkar.
Хто яму копає, той в неї впаде, а хто котить каміння на нього воно повертається.
Başkasının kuyusunu kazan içine kendi düşer, Taşı yuvarlayan altında kalır.
Брехливий язик ненавидить своїх утискуваних, і уста гладенькі до згуби провадять.
Yalancı dil incittiği kişilerden nefret eder, Yaltaklanan ağızdan yıkım gelir.